Ο τζίτζικας και ο γρύλλος
| Ο τζίτζικας και ο γρύλλος Συγγραφέας: |
Ειπε μια νυχτα ο τζιτζικας του γρυλλου΄΄
Δεν πας και συ καυμενε να ησυχασης
που ολοι κοιμωνται,κ'εισαι συ μοναχος
οπου περνας τη νυχτα τραγουδωντας?
Ασωτε,ασωτου τεκνο,που ασωτευεις
εναν πολυτιμο καιρο,που εμπορειες
ναν τον οικονομας για να κοιμασαι?
Ναι,λεει ο γρυλλος,ισα κουβεντιαζεις,
λες την αληθεια και θαυμαζω μονο
πως,τζιτζικας εσυ,μιλεις για γνωση
για οικονομια καιρου και για ησυχια!
Δεν εισαι συ που ολημερις,στον ισκιο
ενος πρασινου δενδρου,τριζονιζεις
τραγουδια βαρετα και διχως τελος?
Που κουφενεις τους καμπους?κι αλαλιαζεις
τους εργατες που κανουν τη δουλεια τους?
Κι εσπαταλησες παντα τον καιρο σου
τραγουδωντας αμεριμνα ολη μερα?
Πως ηρθες τωρα απανου απ'το κλαρι σου
να διδαξης εμας σιωπη,ησυχια,
οικονομια καιρου,φρονηση,γνωση?
Ω! τζτζικα μου! και συμπαθησε με,
συμπαθησε με,στο λεω παλε,μα...
Θελεις ναχεις δικαιωμα να ορμηνευης
Κανε συ πρωτος οσα συμβουλευεις