Ο πόθος της ναυτοπούλος
| Ο πόθος της ναυτοπούλος Συγγραφέας: |
Ὅταν σὲ δγιῶ, βαπόρι μου,
τὸ πέλαγος νὰ σχίζης,
καὶ νά ’ρχεσαι, ἀπὸ χαρὰ
τὰ στήθια μου γεμίζεις.
Γιατ’ ἔχω μῆνες νὰ τὰ δγιῶ
τὰ μάτια, ποὺ λατρεύω,
κι’ ὁλημερὶς στὸ πέλαγος
τρέχω καὶ τὰ γυρεύω.
Καὶ τώρα, ποὺ ἡ σειρήνα σου
χαρμόσυνα φωνάζει,
τὸ βάρος ἀπ’ τὰ στήθια μου
θαρρεῖς καὶ τό τινάζει.
Καὶ τὸν ἀφρό σου, ποὺ θωρεῖ
ὁλόασπρο τὸ μάτι,
λὲς καὶ σενδόνι θ’ ἅπλωσε
γιὰ νυφικὸ κρεββάτι.