Ο Διγενής ψυχομαχεί

Ο Διγενής ψυχομαχεί

Ο Διγενής ψυχομαχεί κι’ η γή τονε τρομάσσει
Κι’ η πλάκα τον ανατριχιά πώς θα τονε σκεπάσει
πώς θα σκεπάσει τον αετό τση γής τον αντρειωμένο
γιατί από ‘κειά που κείτεται λόγια αντρειωμένα λέει:
— Νά χεν η γής πατήματα κιο ουρανός κερκέλια
να πάθιουν τα πατήματα νά ‘πιανα τα κερκέλια
να ανέβαινα στον ουρανό να διπλωθώ να κάτσω
να δώσω σείσμα τ’ουρανού να βγάλει μαύρα νέφη
να βρέξει χιόνι και νερό!