Ξένον εκαβαλίκεψε

Ξένον εκαβαλίκεψε (Της Στράτας)

Ξένον εκαβαλίκεψε να πάει στην οδό -ν του
πιάνουν το μέρες βροχερές και νύχτες με τα χιόνια
δεν είχε μετά ποιον μιλεί, με ποιον να ροζονάρει
κι΄εμίλεις με τον μαύρο ν του κι' εροζονάριζέ ν-του:
-Μαύρε μου γοργογόνατε κι' ανεμοκυκλοπόδη
πολλές φορές με γλύτωσες από βαρές φουρτίνες
κι' αν με γλυτώσεις μαύρε μου ΄που τούτη τη φουρτίνα
τα τέσσερά σου πέταλα χρυσά θα σου τα κάμω
τα δαχτυλίδια τση ξανθής μπρόκες θα σου περάσω.