Νόμος 2387/1920
| Νόμος 2387/1920 Περὶ τῆς πνευματικῆς ἰδιοκτησίας |
| ΦΕΚ Α΄ 148 - 03.07.1920 |
(42)
Ψηφισάμενοι ὁμοφώνως μετὰ τῆς Βουλῆς, ἀπεφασίσαμεν καὶ διατάσσομεν·
Οἱ συγγραφεῖς, οἱ μουσικοὶ συνθέται, οἱ ζωγράφοι ἢ σχεδιογράφοι, οἱ γλύπται, οἱ τορευταὶ καὶ οἱ χαράκται πρωτοτύπων ἢ ἐκ διασκευῆς ἢ αντιγραφῆς ἢ μεταφράσεως ἔργων ἔχουσιν ἐφ' ὅρου ζωῆς τὸ ἀποκλειστικὸν δικαίωμα τῆς ἐκδόσεως ἢ τοῦ δι΄ ἀναπαραγωγῆς ἢ ἀντιγραφῆς πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἔργων αὑτῶν καθ' οἱονδήποτε τρόπον καὶ ὑπὸ οἱονδήποτε τύπον ἢ τῆς δημοσίᾳ ἐκτελέσεως, προκειμένου περὶ μουσικῶν συνθέσεων, καὶ τῆς ἐκχωρήσεως τῶν δικαιωμάτων τούτων εἰς ἄλλους.
Τὸ δικαίωμα τοῦτο παραμένει καὶ εἰς τοὺς κληρονόμους αὐτῶν ἐπὶ 50 ἔτη, λογιζόμενα ἀπὸ τῆς 31 Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους καθ' ὃ απέθανον, τοῦ ἔτους λογιζομένου εἰς τὴν παροῦσαν καὶ τὰς ἐφεξῆς διατάξεις κατὰ τὸ Γρηγοριανὸν ἡμερολόγιον.
Προκειμένου περὶ ἔργου γενομένου ἐν συνεργασίᾳ ὑπὸ δύο ἢ περισσοτέρων τὸ ὡς ἄνω δικαίωμα ὑφίσταται ἐπὶ 50 ἔτη, λογιζόμενα ἀπὸ τῆς 31 Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους καθ' ὃ ἀπέθανεν ὁ ἐπιζήσας τῶν συνεργατῶν.
Ὁ ἐκδίδων ἢ παραδίδων εἰς τὴν δημοσιότητα ἔργον ἀνωνύμως ἢ ὑπὸ ψευδώνυμον χαίρει αὐτὸς τῶν ὡς ἄνω δικαιωμάτων· συνεχίζει δὲ ταῦτα ὁ τὸ ἔργον συγγράψας ἢ φιλοτεχνήσας εὐθὺς ὡς καταστήσῃ ἑαυτὸν γνωστόν.
Οἱ κατέχοντες ἔργα μὴ ἐμφανισθέντα εἰς τὴν δημοσιότητα ἀποθανόντων συγγραφέων ἢ καλλιτεχνῶν ἀφομοιοῦνται πρὸς τοὺς ἐν ἄρθρῳ 1 ἐπὶ 50 ἔτη, λογιζόμενα ἀπὸ τῆς 31 Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους τῆς πρώτης ἐμφανίσεως εἰς τὴν δημοσιότητα.
Οἱ συγγραφεῖς ἢ ἐκδοχεῖς τῶν δικαιωμάτων αὐτῶν ἔχουσι τὸ ἀποκλειστικὸν δικαίωμα τοῦ ἐπιτρέπειν τὴν μετάφρασιν τῶν ἔργων αὑτῶν καὶ τὴν δημοσίᾳ παράστασιν τούτων, προκειμένου περὶ θεατρικῶν ἔργων, εἰς πᾶσαν γλῶσσαν ἐπὶ μίαν δεκαετίαν, λογιζομένην ἀπὸ τῆς 31 Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους καθ' ὃ ἐξεδόθησαν. Παρερχομένης τῆς δεκαετίας τὸ δικαίωμα τῆς μεταφράσεως καθίσταται κοινὸν κτπημα. Τὸ αὐτὸ δικαίωμα ἔχουσι καὶ οἱ κατέχοντες ἀνέκδοτα ἔργα ἀποθανόντων συγγραφέων. Προκειμένου περὶ ἔργων ἐκδιδομένων κατὰ τόμους ἢ τεύχη ἡ δεκαετία λογίζεται ἀρχόμενη ἀπὸ τῆς 31 Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους τῆς ἐκδόσεως τοῦ τελευταίου.
Διὰ τὴν εἰς λογοτεχνικὰς συλλογάς, εἰς ἀνθολογίας, είς σχολικὰ ἐγχειρίδια, εἰς ἐτήσια ἡμερολόγια ἢ ἐπετηρίδας, εἰς αναμνηστικὰ τεύχη κλπ. ἀναδημοσίευσιν κειμένων καὶ τὴν ἀναπαραγωγὴν εἰκόνων, σχεδίων κλπ. ἰσχύουσιν αἱ περὶ μεταφράσεων διατάξεις. Αἱ διατάξεις αὗται δὲν ἰσχύουσιν ὡς πρὸς τὴν μετὰ μουσικῆς ἔκδοσιν ποιτικῶν ἢ δραματικῶν ἔργων ἐν πρωτοτύπῳ ἢ ἐν μεταφράσει καὶ ὡς πρὸς δραματικὴν ἢ μελοδραματικὴν διασκευὴν διηγημάτων καὶ τὴν κινηματογράφησιν ἢ μιμικὴν ἀναπαράστασιν παντὸς λογοτεχνικοῦ ἢ καλλιτεχνικοῦ ἔργου, ἔτι δὲ ὡς πρὸς τὴν φωτογράφησιν καὶ την διὰ μηχανημάτων οἱασδήποτε ἐφευρέσεως ἐκτέλεσιν μουσιῶν συνθέσεων, ἐφαρμοζομέων τῶν διατάξεων τῶν ἄρθρων 1-5.
Τὰ μὴ φέροντα ἔτος ἐκδόσεως δημοσιεύματα καὶ αἱ μουσικαὶ συνθέσεις θεωροῦνται ἐκδοθέντα τὸ ἔτος καθ' ὃ παρεδόθησαν εἰς τὴν ἐθνικὴν βιβλιοθήκην τὰ κατὰ νόμον ἀντίτυπα, τὰ δὲ ἔργα τῶν εἰκαστικῶν τεχνῶν τὸ ἔτος καθ' ὃ ἐξετέθησαν εἰς κοινὴν θέαν.
Ὁ ἀγοραστὴς αὐτογράφου ὴ πρωτοτύπου ἔργου τῶν εἰκαστικῶν τεχνῶν δὲν συναγοράζει καὶ τὸ δικαἰωμα τῆς καθ' οἱονδήποτε τρόπον ἀναπαραγωγῆς αὐτῶν.
Ἡ ἐντὸς τοῦ κειμένου ἰδίας συγγραφῆς παράθεσις ἀποσπασμάτων ἢ περικοπῶν ἐξ ἀλλοτρίων ἔργων ἢ εἰκόνων καὶ σχείων συνδεομένων πρὸς τὸν σκοπὸν αὐτῆς, ἡ δημοσίᾳ ἀπαγγελία ἐμμέτρων ἢ πεζῶν λογοτεχνημάτων καὶ ἡ ἐκτέλεσις μουσικῶν συνθέσεων, πλὴν τῶν ἀναγομένων εἰς τὸ ἄρθρον 9 τοῦ νὀμου ͵ΓΥΠΓʹ τῆς 11 Δεκεμβρίου 1909 «περὶ συγγραφικῶν δικαιωμάτων τῶν θεατρικῶν ἔργων», ἐφ' ὅσον δὲν ὑπάγονται εἰς φόρων δημοσίων θεαμάτων, ἔτι δὲ ἡ εἰς κοινὴν θέαν ἔκθεσις καλλιτεχνικῶν ἔργων καὶ αὐτογράφων δὲν ἀποτελοῦσι παραβάσεις τοῦ παρόντος νόμου.
Ὁ παρὼν νόμος δὲν ἰσχύει διὰ τὰς ἀπ' ἄμβωνος ὁμιλίας, τὰς ἐν Βουλῇ ἢ ἐθνικῇ συνελεύσει ἢ συνεδρίοις ἀγορεύσεις καὶ τοὺς δικανικοὺς λόγους, ὧν εἶναι κοινὸν δικαίωμα ἡ διὰ στενογραφήσεως ἢ ἐν περιλήψει δημοσίευσις.
Δὲν ἰσχύει ἐπίσης διὰ τὰς ἀποδεδιγμένως πρὸ τῆς ὑποβολῆς αὐτοῦ εἰς Βουλὴν γενομένας ἐκδόσεις, ἀναπαραγωγὰς κλπ. κατὰ παράβασιν τῶν ἀνωτέρω διατάξεων.
Προκειμένου δὲ περὶ συγγραφῶν τῶν ὁποίων ἡ ἐκτύπωσις ἢ ἡ ἔκδοσις, ἀρξάμενη πρὸ τῆς ὑποβολῆς τοῦ νόμου, δὲν ἐχει συντελεσθῆ, επιτρέπεται ἡ ἀποπεράτωσις αὐτῶν ἐντὸς ἔτους ἀπὸ τῆς δημοσιεύσεως τοῦ νόμου Ἀλλὰ διὰ τούτων κατ' οὐδὲν περιορίζονται τὰ διὰ τοῦ παρόντος νόμου ἀναγνωριζόμενα ἐπὶ τοῦ ἔργου δικαιώματα τοῦ συγγραφέως ἢ καλλιτέχνου.
Ὁ δημοσιεύων ἐπ' ἀμοιβῇ καὶ ἄνευ ἑτέρας συμφωνίας ἔργον αὑτοῦ εἰς ἐφημερίδα, περιοδικόν, ἐπετηρίδα, ἐτήσιον ἡμερολόγιον, ἀνθολογίαν κλπ. δὲν δικαιοῦνται νὰ ἀναδημοσιεύσῃ τοῦτο ἀλλαχοῦ πρὸ τῆς παρελεύσεως διετίας ἀπὸ τῆς ἀποπερατώσεως τῆς ὡς ἄνω δημοσιεύσεως.
Ἔργον ἐπιτυχὸν ἐν διαγωνισμῷ καὶ μὴ δημοσιευθὲν ὑπὸ τοῦ ἀθλοθέτου παρὰ τὸν τούτου ὅρον τῆς προκηρύξεως ἐντὸς τριετίας ἀπὸ τοῦ ἔτους τῆς δημοσιεύσεως τῆς κρίσεως, ἐπανέρχεται εἰς τὴν κυριότητα τοῦ γράψαντος. Τὸ αὐτὸ ἰσχύει καὶ δι' ἔργον τοῦ ὁποίου τὴν ἔκδοσιν παρεχώρησεων ὁ γράψας ἐπὶ καταβληθείσῃ ἀμοιβῇ καὶ ἄνευ ἑτέρας συμφωνίας, τῆς τριετίας λογιζομένης ἀπὸ τῆς ἡμέρας τῆς εἰς τὸν γράψαντα καταβολῆς τῆς ἀμοιβῆς.
Ἡ ἐκ περιοδικῶν δημοσιευμάτων ἢ ἐφημερίδων ἀναδημοσίευσις ὑπὸ ἑτέρας ἐφημερίδος ἢ περιοδικοῦ ἐν πρωτοτύπῳ ἢ ἐν μεταφράσει, ἐπιτρέπεται, ἐφ' ὅσον δὲν ὑπάρχει άναγεγραμμένη ἀπαγορευτικὴ περὶ τούτου δήλοωσις τοῦ συγγραφέως ἢ του ἐκδότου. Ἀλλ' εἰς πᾶσαν ἀναδημοσίευσιν ἐπιβάλλεται ἡ αναγραφὴ τῆς πηγῆς, ἐξ ἧς ἐλήφθη καὶ τοῦ ὀνόματος τοῦ συγγραφέως ἢ τοῦ καλλιτέχνου.
Τὰ φωτογραφικὰ καὶ λοιπὰ συγγενῆ ἔργα ὑπάγονται εἰς τὰς διατάξεις τοῦ παρόντος νόμου μόνον ἐφ' ὅσον φέρουσιν ἐπὶ παντὸς ἀντιτύπου τὸ ὄνομα τοῦ φωτογράφου ἢ τοῦ ἐκδότου, τὴς διεύθυνσιν αὐτοῦ καὶ τὸ ἔτος τῆς ἐκδόσεως.
Ὁ ἐκδοχεὺς τῶν δικαιωμάτων συγγραφέως ἢ καλλιτέχνου δὲν δικαιοῦται νὰ ἐπιφέρῃ τὴν ἐλάχιστην μεταβολὴν ἐπὶ τοῦ ἔργου ἅνευ τῆς συναινέσεως τούτου.
Ὁ ἐν γνώσει ἢ δολίως κατὰ παράβασιν τῶν διατάξεων τοῦ παρόντος νόμου ἐντύπως ἐκδίδων ἢ δι' ἀντιγραφῆς πολλαπλασιάζων ἢ δι' οἱουδήποτε ἄλλου τρόπου καὶ ὑπὸ οἱονδήποτε τύπον διαδίδων συγγραφὰς ἢ ἔργα τέχνης ἢ δημοσίᾳ ἐκτελῶν μουσικὰς συνθέσεις καὶ πᾶς συνεργὸς αὐτῶν τιμωροῦνται ἐγκλήσει τοῦ ἀδικηθέντος ὑπὸ τοῦ πλημμελειοδικείου ἐν τῇ περιφερείᾳ τοῦ ὁποῖου ἐγένετο ἡ παράβασις ἢ τοῦ τῆς κατοικίας οἱουδήποτε ἀλληλεγγύως "θπευθύνου, διὰ φυλακίσεως μέχρι τριῶν μηνῶν καὶ χρηματικῆς ποινῆς 100 μέχρι 5000 δραχμῶν, ἡ δὲ κυκλοφορία τῶν ἐκ τῆς παραβάσεως προερχομένων παρακωλύεται διὰ τῆς κατασχέσεως αὐτῶν τῇ αἰτήσει τοῦ ἀδικηθέντος, δικαιουμένου νὰ διαθέσῃ τὰ κατασχεθέντα μετὰ τὴν ἔκδοσιν τῆς καταδικαστικῆς ἀποφάσεως.
Πᾶσα ἀγωγὴ ἢ μήνυσις ἐπὶ παραβάσει τῶν ἄνω διατάξεων παραγράφεται μετὰ πέντε ἔτη ἀπὸ τῆς τελέσεως τῆς πράξεως.
Ἡ ἰσχὺς τῶν διατάξεων τοῦ παρόντος καὶ του ͵ΓΥΠΓʹ (3483) νόμου δύναται νὰ ἐπεκταθῇ καὶ ἐπὶ συγγραφῶν ἢ ἔργων τέχνης ἐν τῇ ἀλλοδαπῇ παραγομένων ἐπὶ ἀμοιβαιότητι μετὰ τῶν οἰκείων Κρατῶν δι' εἰδικῶν συμβάσεων, κυρουμένων διὰ βασιλικῶν διαταγμάτων.
Τὸ ἄρθρον 432 τοῦ ποινικοῦ νόμου, τὰ ἄρθρα 2, 3, 4, 5, καὶ 6 τοῦ ͵ΓΥΠΓʹ νόμου «περὶ συγγραφικῶν δικαιωμάτων τῶν θεατρικῶν συγγραφέων» καὶ πᾶσα ἄλλη διάταξις ἀντικειμένη πρὸς τὰς τοῦ παρόντος νόμου καταργοῦνται. Τὸ δὲ ἄρθρον 1 τοῦ νόμου ͵ΓΥΠΓʹ (3483) τροποποιεῖται οὕτω:
«Ὁ συγγραφεὺς πρωτοτύπου θεατρικοῦ ἔργου καὶ ὁ μεταφραστὴς ἢ διασκευαστὴς κλασσικοῦ θεατρικοῦ ἔργου ἔχουσι τὸ αποκλειστικὸν δικαίωμα τοῦ ἐπιτρέπειν τὴν ἐν θεάτρῳ ἢ ἐν δημοσίᾳ αἰθούσῃ ἐπὶ πληρωμῇ φόρου δημοσίων θεαμάτων παράστασιν αὐτῶν».
Ἡ ίσχὺς τοῦ παρόντος νόμου ἄρχεται ἀπὸ τῆς ἡμέρας τῆς δημοσιεύσεως αὐτοῦ εἰς τὴν ἐφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως.
Ὁ παρὼν νόμος, ψηφισθεὶς ὑπὸ τῆς Βουλῆς καὶ παρ' Ἡμῶν σήμερον κυρωθείς, δημοσιευθήτω διὰ τῆς Ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως καὶ ἐκτελεσθήτω ὡς νόμος τοῦ Κράτους.
- Ἐν Ἀθήναις τῇ 29 Ἰουνίου 1920.
- ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
| Οἱ Ὑπουργοὶ | ||
| Ἐπὶ τῆς Δικαιοσύνης | Ἐπὶ τῶν Ἐξωτερικῶν | |
| Ι. Δ. Τσιριμῶκος | Ν. Πολίτης | |
Ἐπὶ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν
Δημ. Δίγκας
Ἐθεωρήθει καὶ ἐτέθη ἡ μεγάλη τοῦ Κράτους σφραγίς.
- Ἐν Ἀθήναις τῇ 3 Ἰουλίου 1920.
Ὁ ἐπὶ τῆς Δικαιοσύνης Ὑπουργὸς
Ι. Δ. Τσιριμῶκος