Νέα Εστία/Τεύχος 11/Ιδανικοί αυτόχειρες
| Ἰδανικοὶ αὐτόχειρες Συγγραφέας: |
| Περιοδικό «Νέα Εστία» τεύχος 11, σελ. 663, 15 Σεπτεμβρίου 1927 |
ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ
Γυρίζουν τὸ κλειδὶ στὴν πόρτα, παίρνουν
τα παλιά, φυλαγμένα γράμματά τους,
διαβάζουν ἥσυχα, κ’ ἔπειτα σέρνουν
γιὰ τελευταία φορὰ τὰ βήματά τους.
Ἦταν ἡ ζωή τους, λένε, τραγωδία.
Θεέ μου, τὸ φριχτὸ γέλιο τῶν ἀνθρώπων,
τὰ δάκρυα, ὁ ἱδρώς, ἡ νοσταλγία
τῶν οὐρανῶν, ἡ ἐρημία τῶν τόπων!
Στέκονται στὸ παράθυρο, κοιτᾶνε
τὰ δέντρα, τὰ παιδιά, πέρα τὴ φύση,
τοὺς μαρμαράδες ποὺ σφυροκοπᾶνε,
τὸν ἥλιο ποὺ γιὰ πάντα πάει νὰ δύσῃ.
Ὅλα τελείωσαν. Τὸ σημείωμα νά το,
σύντομο, ἁπλό, βαθύ, καθὼς ταιριάζει,
ἀδιαφορία, συγχώρηση γεμᾶτο
γιὰ κεῖνον ποὺ θὰ κλαίῃ καὶ θὰ διαβάζῃ
Βλέπουν τὸν καθρέφτη, βλέπουν τὴν ὥρα,
ρωτοῦν ἂν εἶναι τρέλα τάχα ἢ λάθος,
«ὅλα τελείωσαν, ψιθυρίζουν, τώρα»
πῶς θ’ ἀναβάλουν βέβαιοι κατὰ βάθος.
Κ. Γ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ