Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μύθος 60: Ποταμοί και θάλασσα

Από Βικιθήκη
Ποταμοί και θάλασσα
Συγγραφέας:
Απόδοση του αισώπειου μύθου Ποταμοί και Θάλασσα.


Παρωργισμένοι
καὶ ἀφρισμένοι
κατὰ θαλάσσης
τῆς γῆς συμπάσης
οἱ ποταμοὶ,
«εἰς πλήρεις ἄλας
εἶπαν, ἀγκάλας
ἡμᾶς βυθίζεις
καὶ μᾶς ποτίζεις
ὕδωρ δριμύ·
ἀπὸ νοστίμους
καὶ γλυκυχύμους
ἡμᾶς ἀγνώστους μεταποιεῖς.»

Ἀλλ' ἀπεκρίθη
αὐτὴ «'ς τὰ στήθη
τὰ μητρικά μου
πῶς ὡς μικρά μου
τρέχετε σεῖς;
Πῶς ἐκ τῶν πόλων
αἰώνων ὅλων
οἱ διαβᾶται
δὲν ἀπαυδᾶτε,
κ' ἐμὲ τροφὸν
κι' ἐμὲ ζητεῖτε
νὰ ποτισθῆτε,
εἰς τοὺς λευκούς μου
αὐτοὺς μαστούς μου
γάλα στυφόν;»

Ἐπιμύθιον.
Καὶ πικρὸν ἂν ἔχουν γάλα τῶν μητέρων οἱ μαστοὶ
φαίνονται εἰς τὰ παιδία γλυκοῦ γάλακτος μεστοί.