Μύθος 26: Όφις και σφήκα

Από Βικιθήκη
Όφις και σφήκα
Συγγραφέας:
Απόδοση του αισώπειου μύθου Σφήξ και όφις.


Τὰ πτερὰ τανύζουσα
καὶ γοργὰ ζιζίζουσα
σφήκα τις ὑπερμεγίστη
καὶ ὁμοῦ ὑπερκακίστη,
εἰς ἓν μέγα σπήλαιον
ἔχωνεν ἀνίλεον
κέντρον εἰς τὴν ὑψηλὴν
χρυσοῦ δράκου κεφαλήν.

Τὸ θηρίον γύριζε
βόϊζε καὶ σφύριζε
καὶ τὰ λεπιδώματά του
τὰ χρυσοσμαράγδινά του
ἔτρυζαν κροτάλιζαν,
πλὴν δὲν τὴν ἐζάλιζαν·
εὕρισκεν αὐτὴ κρυφὴν
εἰς τοὺς πόνους του τρυφήν.

Καὶ τὸν ἐπερόνιζε
καὶ τὸν ἐδαιμόνιζε·
τὴν οὐράν του ἄνω κάτω
αὐτὸς φέρων ἐκτυπᾶτο,
καὶ ἀπὸ τὸν κρόταφον
κάτω του νεκρόταφον
νὰ τὴν φέρ' εἰς τὸ πλευρὸν
μάνιζε μὴν ἠμπορῶν.

Εἰς τὸν τοῖχον 'τρίβετο
ἀλλ' αύτὴ ἐκρύβετο
εἰς τὸ βάθος τῶν σαρκῶν του·
τότε ἀπὸ τὸ κακόν του
ἄφησε τὸ ἄντρον του
κ' ἦλθε τῶν σημάντρων του
τὰς φωνὰς αὐτὸς κινῶν
εἰς τὸν δρόμον τὸν κοινόν.

Σιδηραλυσίδωτον
καὶ βαρυσανίδωτον
ὄχημα νὰ, διαβαίνει
'ς τὸν τροχὸν αὐτοῦ ἐμβαίνει·
βάλλει τὸ κρανίον του
ὑπὸ τὸ φορτίον του,
καὶ τὴν σφήκα παρευθὺς
καταθλᾷ καταθλασθείς.

Ἐπιμύθιον.
Τοὺς λαοὺς μὴ θλίβετε
τύραννοι! συντρίβετε
καὶ αὐτοὺς καὶ σᾶς ὁμοῦ·
οἱ λαοὶ δὲν κύπτουσι
κ' εἰς κρημνοὺς σᾶς ῥίπτουσι
μετὰ λύσσης καὶ θυμοῦ.