Μύθος 1: Γάτα και ποντικοί
Γάτα και ποντικοί Συγγραφέας: |
Απόδοση του αισώπειου μύθου Αίλουρος και μύες. |
Ἐμελούργησε τοὺς μύθους τοῦ Αἰσώπου ὁ Σωκράτης
τὴν μολπήν των κρίνας ἔργον Μούσης ἐπωφελεστάτης·
«Διὰ τῶν ἐπῶν ὁ λόγος προσηλοῦται εἰς τὴν μνήμην»
εἶπεν ὁ τοῦ βασιλέως τῶν σοφῶν λαβὼν τὴν φήμην·
καὶ ὁ μαθητὴς του Πλάτων ἀπὸ τῆς φαντασιώδους
Πολιτείας του ἐξώσας τὸν τυφλὸν τῆς Ἰωνίας,
μετ' ἐπαίνου ἀκορέστου καὶ γραφῆς ἐνθουσιώδους
ἔδωκε τὴν πρώτην ἕδραν εἰς τὸν δοῦλον τῆς Φρυγίας.
Τὰς σοφὰς ἐκείνων γνώμας σήμερον ἀκολουθοῦμεν,
καὶ κρατοῦντες πτηνὸν χήνας ἐλαφρὸν φιλοσοφοῦμεν·
ἀστειότητα καὶ χάιρν ποίησιν καὶ ποικιλίαν
εἰς τῶν Αἰσωπείων μύθων φέρομεν τὴν συντομίαν·
ἡ τῶν Σούτσων λοιπὸν Μοῦσα μέγα καὶ καινόν τι πράττει!
μιμουμένη αὕτη οὕτω, δὲν μιμεῖται ἀλλὰ πλάττει.
Εἰς οἰκίαν παλαιὰν
ποντικ' εἶχαν φωλεάν·
ὄνυχας προμηθευμένη σουγλεροὺς, μακρὰν οὐρὰν,
γάτα μαύρη καὶ μεγάλη ἐμυρίσθη τὴν σπορὰν,
καὶ τοὺς ἔτρωγεν ὁπὸταν πρόβαλαν ἀπὸ τὴν τρύπαν·
συγκαλέσαντες ἐκεῖνοι σύνοδον ποντικῶν εἶπαν·
«μὴ προβάλωμεν παρ' ὅταν εἰς τὸ μαγειρεῖον κάτω
ὁ ψηνόμενος τὴν φέρῃ λαγωὸς ἢ τὸ σφογγάτο».
Ἐθνοφύλακες δὲ τότε· μισοὶ πρό· μετά μισοί·
καὶ εἷς κράζων πρὸς τὸν ἄλλον «Γρηγορεῖτε· καὶ τίς εἶ;»
Εἶπαν κ' ἔγινε τὸ πρᾶγμα· 'χάθηκαν οἱ ποντικοὶ
καὶ ἀνωφελῶς ἡ γάτα παρεμόνευεν ἐκεῖ·
θέλουσα ἡ πονηρὴ
νὰ τοὺς παίξῃ τὸ λωρί,
ἐκρεμάσθη ἀπὸ μίαν τοῦ οἰκήματος δοκὸν,
κ' ἐκαμώθη ὅτι τέλος εἶχε λάβει τραγικόν·
νέκρωσε τοὺς ὀφθαλμούς του τοῦ Βελζεβουὴλ ἡ κόρη·
νεκρὸν ἔκαμε τὸ γύρω κίτρινόν των περιθώρι·
ἔσφιγξε τοὺς ὄνυχάς της καὶ τοὺς κράτησε κλεισμένους·
ἄφησε τοὺς μύστηκάς της ἀκινήτους καὶ πεσμένους·
κ' ἔλεγες ἐπιτραχήλι ἐφημέριος θὰ βάλῃ
τ' ἀλληλούϊα νὰ ψάλῃ.
Ἕνας ποντικὸς βαρβάτος παλαιὸς ταροφαγᾶς,
ὅστις εἶχεν εἰς τὴν πλάτην τρεῖς της ὀνυχοπληγὰς,
ἄμα εἶδ' ἀπὸ μακρὰν
τὴν κυρὰν εἶς τὸν ἀέρα τεντωμένην καὶ νεκρὰν,
«ἑκατὸς φοραῖς, τὴν εἶπε, σ' ἑκατὸν δοκοὺς κρεμάσου·
ἀσκοτύμπανον κι' ἂν γένῃς, δὲν ἐρχόμεθα σιμά σου».
Ἐπιμύθιον.
Οἱ πανοῦργοι ἀπατῶσι
κατ' ἀρχὰς, πρὶν γνωρισθῶσι·
πρὸς άπάτην τῶν ἀθώων μετὰ ταῦτ' ἀνωφελὴς
πᾶσα πλέον τεχνουργία τῆς κακῆς των κεφαλῆς.