Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας/Αγάθων
| ←Ἀγάθυρσοι | Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας Συγγραφέας: Ἀγάθων |
Ἄγαλμα→ |
| Δείτε στη Βικιπαίδεια: Αγάθων |
Ἀγάθων Τισαμενοῦ Ἀθηναῖος, γεννηθεὶς τὸ 448 π.Χ., τραγικὸς ποιητὴς, φίλος τοῦ Εὐριπίδου καὶ τοῦ Πλάτωνος. Τὸ πρῶτον ἐνίκησεν εἰς δραματικὸν ἀγῶνα τὸ 416, ὃτε καὶ διὰ τὴν δοθεῖσαν αὐτῷ ἑστίασιν ἔγραψεν ὁ Πλάτων τὸν διάλογον ὅν ἐπέγραψε «Συμπόσιον,» ἀποδιδοὺς αὐτῷ λόγους χαρακτηρίζοντας τὴν μόρφωσιν καὶ τάσιν τοῦ πνεύματός του. Ἦν εὔπορος, ἀνέτως ζῶν καὶ φίλος τῆς εὐζωίας, καὶ συγχρόνως μετὰ τοῦ Εὐριπίδου ἐπεσκέφθη τὴν πολυτελῆ αὐλὴν τοῦ βασιλέως τῆς Μακεδονίας Ἀρχελάου. Διδάσκοιλος αὐτοῦ ἦν ὁ Πρόδικος, καὶ τὸν Γοργίαν εἶχε ὡς πρότυπον. Ὁ Ἀριστοτέλης μνημονεύει πολλάκις αὐτοῦ ἐν τῇ ποιητικῇ του (ΙΗ), λέγων ἐν ἄλλοις τὰ χορικὰ αὐτοῦ «ἐμβόλιμα,» ἤτοι μὴ ἀναγκαίως συνδεόμενα μετὰ τοῦ μύθου τοῦ δράματος. Ἑπτὰ Τραγῳδίαι αὐτοῦ μνημονεύονται, ὧν ἡ μία ἐκαλεῖτο «Ἄνθος.» (Ἴδ. Πλούτ. Συμπ. ΙΙΙ, 1.— Πλάτ. Συμπ. Σ, 198. — Ἀριστ. Ποιητ. Θ, 18. —Ἀριστφ Θεσμ. 59, 106.—Αἰλιαν. Π. Ἱ. 14, 13).