Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας/Αγκαίος
←Ἆγις | Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας Συγγραφέας: Ἀγκαῖος |
Ἄγκιστρον→ |
Δείτε στη Βικιπαίδεια: Αγκαίος |
Ἀγκαῖος. 1) Υἱὸς τοῦ Ἀρκάδος Λυκούργου καὶ τῆς Εὐρυνόμης, εἰς τῶν Ἀργοναυτῶν καὶ τῶν μετὰ τοῦ Μελεάγρου θηρευσάντων τὸν Καλυδώνιον κάπρον. Ὁ υἱὸς αὐτοῦ Ἀγαπήνωρ ἐστρατήγει τῶν Ἀρκάδων κατὰ τῆς Τροίας (Ὁμ. Ἰλ. Β, 609)· κατὰ τὴν ἐπάνοδον δὲ, εἰς τὴν Κύπρον πλανηθεὶς, ἔκτισεν ἐκεῖ ,τὴν πόλιν Πάφον, καὶ ἴδρυσεν ἐν αὐτῇ ναὸν τῆς Ἀφροδίτης (Ἀπολλ. Α, 8, 2).— 2) Αἰτωλὸς ἐκ Πλευρῶνος, ὃν τρὶς ἐνίκησεν εἰς πάλην ὁ Νέστωρ (Ὁμ. Ἰλ. Ψ, 635).—3) Υἱος τοῦ Ποσειδῶνος καὶ τῆς Ἀστυπαλαίας βασιλεὺς τῶν Λελέγων εἰς τὴν Σάμον τῆς Κεφαληνίας, Ἀργοναύτης ἑπίσης, κομίσας δὲ, προσταγῇ τοῦ Ἀπόλλωνος, ἀποικίαν εἰς τὴν ἐξ αὐτῆς Σάμον κληθεῖσαν νῆσον (Ἀπολλ. Ῥοδ. Α, 185. — Καλλ. εἱς Δῆλ. 50). Περὶ αὐτοῦ διηγεῖται ὁ Παυσανίας (Ζ, 4, 2), ὃτι μάντις, βλὲπων αὐτὸν φυτεύοντα ἄμπελον, τῷ προεῖπεν ὃτι δὲν θὰ πίῃ ἐκ τοῦ οἴνου αὐτῆς. Ὅτε δὲ μετὰ ἔτη, πληρώσας οἴνου φιάλην, ἔμελλε νὰ πίῃ αὐτὸν χλευάζων παρόντα τὸν μάντιν, οὗτος τῷ εἶπε· «Πολλὰ μεταξὺ πέλει κῦλικος καὶ χείλεος ἄκρου.» Κατ' ἐκείνην τὴν στιγμὴν ἀγγελθέντος ὃτι ἄγριος κάπρος ἐδῄου τὴν χώραν, ὁ Ἀγκαῖος κατέθεσε τὴν κύλικα, ὥρμησε κατὰ τοῦ κάπρου, καὶ ἐφονεύθη ὑπ' αὐτοῦ, οὕτω πληρωθείσης τῆς προφητείας.