Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας/Αγησίπολις
| ←Ἀγησίλαος | Λεξικόν της Ελληνικής Αρχαιολογίας Συγγραφέας: Ἀγησίπολις |
Ἀγητόρια→ |
| Δείτε στη Βικιπαίδεια: Αγησίπολις Α΄ |
Ἀγησίπολις. Τρεῖς βασιλεῖς τῆς Σπὰρτης ἔφερον τοῦτο τὸ ὄνομα. 1) Υἱὸς τοῦ Παυσανίου, ἀνέβη εἰς τὸν θρόνον (394 π.Χ.) ἀνήλικος, ὑπὸ κηδεμόνα τὸν Ἀριστόδημον, καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη 14. Ἐκστρατεῦσας κατὰ Ἄργους (390), ἀπέτυχε· τὴν δὲ Μαντίνειαν ἐκυρίευσε μεταστρέψας τὸν αὐτὴν διαρρέοντα ποταμὸν Ὄφιν. Ἀπέθανε δὲ (380) ἐν ἐκστρατείᾳ κατὰ τῆς Ὀλύνθου (Ξεν. Ἑλλ. Γ, 8, 19. Δ, 2, 9. 7, 2. Ε, 2, 3). —2) Υἱὸς τοῦ Κλεομβρότου, ἐβασίλευσεν ἔν ἔτος (371). —3) Διεδέχθη (220) τὸν θεῖόν του Κλεομένην Γ, καὶ ἐξώσθη ὑπὸ τοῦ συμβασιλέως του Λυκούργου (Liv. XXXIV, 26).