Λεξικόν Γεωγραφικόν/Α/Αγγλία

←Ἀγγλί κύκλος

Λεξικὸν Γεωγραφικόν Ἀγγλία

Ἄγγολα→

Δείτε επίσης: σχετικό λήμμα.

ΑΓΓΛΙΑ. Γεωγραφικὴ θέσις. Ἀπὸ 0° 35′ ἕως 13° δυτικοῦ μήκους καὶ ἀπὸ 50° ἕως 61° βορείου Πλάτους. Εἰς τοῦτον τὸν λογαριασμὸν περιλαμβάνονται μόνον αἱ Βρετανικαὶ νῆσοι.

Μέγεθος. Μέγιστον μάκρος (τῆς μεγάλης Βρετανίας): Ἀπὸ τό ἀκρωτήριον Βρὰθ, τὸ εὑρισκόμενον εἰς τὸ Σκωτικὸν κομητάτον Σουθερλὰνδ ἕως τὸ ἀκρωτήριον Βεάχυ τὸ εὑρισκόμενον εἰς τὸ Ἀγγλικὸν κομητάτον Σουσσὲξ 125 ³/⁴ μ. μέγιστον πλάτος: Ἀπὸ Βαλσὰμ τὸ εὑρισκόμενον εἰς τὸ ἀγγλικὸν κομητάτον Νορφόλκ ἕως Μιλφορδάφεν τὸ κείμενον εἰς τὸ κομητάτον Πεμπρόκη τοῦ Πριγκιπάτου Βάλες 63 ½ μ. Τὸ μέγιστον ἀπόλυτον πλάτος εὑρίσκεται μεταξὺ τοῦ Ὑαρμοὺθ καὶ τοῦ ἀκρωτηρίου Λανδσένδ, 80 περίπου Μιλίων. Ἐμβαδόν: 5,706 Τ. Μ. ἐκ τῶν ὁποίων 2,728 περιέχει ἡ Ἀγγλία, 4,467 ἡ Σκωτία καὶ 1,511 ἡ Ἰρλανδία.

Ὅρια. Τὸ Βρετανικὸν ἀρχιπέλαγος εἶναι περικυκλωμένον ἀπὸ τὸν Ἀτλαντικὸν Ὠκεανὸν, ὁ ὁποῖος πρὸς Α. τῆς μεγάλης Βρετανίας ὀνομάζεται Γερμανικὴ καὶ βόρειος θάλασσα, πρὸς Ν. Κανάλιον καὶ πρὸς Δ. τῆς Σκωτίας καὶ Ἰρλανδίας Ἀτλαντικὸς Ὠκεανός.

Χῶραι. Τὸ ἡνωμένον Βασίλειον (united Kingtom), τὸ ὁποῖον εἶναι τὸ ἄνθος καὶ ἡ καρδία τῆς Βρετανικῇς μοναρχίας; συνίσταται: 1) ἀπὸ τὸ Βρετανικὸν ἀρχιπέλαγος, τὸ ὁποῖον περιλαμβάνει τὸ κυρίως βασίλειον Ἀγγλία, τὸ πριγκιπάτον Βάλες καὶ τὰ βασίλεια Σκωτία καὶ Ἰρλανδία μετὰ τῶν ἀπ’ αὐτὰ κρεμαμένων πολλῶν νήσων, τὰς ὁποίας θέλομεν ἰδεῖν κατωτέρω: Νῆσοι· 2) ἀπὸ τὰς κυβερνητικῶς ἀπὸ τὴν Ἀγγλίαν κρεμαμένας χώρας, ἐκ τῶν ὁποίων τινὲς μὲν ὡς αἱ νῆσοι Σκίλλυ καὶ Μὰν ἐμπεριλαμβάνονται εἰς τὸ Βρετανικὸν ἄρχιπέλαγος, τινὲς δε σχηματίζουν μέρος αὐτοῦ. Αἱ δεύτεραι αὗται εἶναι αἱ ἀγγλο νορμαννικαὶ νῆσοι, αἱ ἀντικρὺ τῶν αἰγιαλῶν τῆς Νορμανδίας· ἡ μικρὰ νῆσος Ἐλγολάνδ ἀντικρὺ τῶν ἐκβολῶν τῆς Ἔλβας καὶ τοῦ Βέσερ καὶ εἰς τοὺς νεωτέρους χρόνους παραχωρηθεῖσα ἀπὸ τὴν Δανίαν· τὸ σύμπλεγμα τῶν τῆς Μάλτας νήσων εἰς τὴν Μεσόγειον θάλασσαν, τὸ ὁποῖον πάλαι ποτὲ ἀνῆκεν εἰς τὸ κυριαρχικὸν τάγμα τῆς Μάλτας· καὶ τὸ Γιβραλτὰρ τὸ κείμενον εἰς τὴν Ἱσπανικὴν χώραν Ἀνδαλουσίαν.

Νῆσοι. Περὶ τὰς δύω κορυφαίας νήσους, δηλαδὴ μεγάλην Βρετανίαν, ἥτις περιλαμβάνει τὴν κυρίως Ἀγγλίαν, τὸ πριγκιπάτον Βάλες καὶ τὸ βασίλειον Σκωτίαν — καὶ Ἰρλανδίαν, ἥτις περιέχει μόνον τὸ ὁμώνυμον βασίλειον, κεῖνται πολλὰ ἀνωμάλως διεσκορπισμέναι παμπληθεῖς μικρότεραι νῆσοι.

Εἰς τὰ νοτιοδυτικὰ τῆς μεγάλης Βρετανίας καὶ μάλιστα καταντικρὺ τῆς ἄκρας Λανδσὲνδ εὑρίσκεται τὸ μικρὸν Ἀρχιπέλαγος Σκίλλυ, τὸ ὁποῖον σύγκειται ἀπὸ 115 νησίδια ἐκ τούτων δὲ κατοικοῦνται μόνον 6, δηλ. ἁγ. Μάρυς, ἁγ. Ἁγνὴ, ἅγ. Μαρτῖνος, Τρέσκων, Βρεὰρ καὶ Σαμψών. Εὑρίσκονται ἐδῶ πολλὰ μνημεῖα τῶν Δρυϊδῶν. Ἡ νῆσος Ἀννέϊ, τώρα ἀκατοίκητος, φαίνεται ὅτι τὸ πάλαι ἦτο πολὺ μεγαλῃτέρα, ἐπειδὴ ἐπὶ τῆς παλιῤῥοίας παρατηροῦνται τὰ θεμέλια πολλῶν οἰκοδομημάτων ἀφανισμένων ἀπὸ τὴν θάλασσαν· εἶναι δὲ ἀξιοπαρατήρητος καὶ διὰ τὰς λιθίνας δεξαμενὰς, αἱ ὁποῖαι πρέπει νὰ ἐχρησίμευον εἰς τὰς αἱματώδεις τελετὰς τῶν Δρυϊδῶν. Νεύτων ὀνομαζομένη καὶ Οὐγτόβν, μικρὰ πόλις μὲ 800 κ. εἰς τὴν νῆσον ἅγ. Μάρυς εἶναι τὸ κεφαλοχώριον τοῦ ἀρχιπελάγους τούτου, τὸ ὁποῖον δικαστικῶς μόνον ὑπόκειται εἰς τὸ κομητάτον Κορνβάλλις.

Εἰς τὰ νότια τῆς μεγάλης Βρετανίας κεῖται σχεδὸν εἰς τὸ μέσον τοῦ αἰγιαλοῦ ἡ νῆσος Βὶγτ, περὶ τῆς ὁποίας καὶ τῶν περιχώρων τῆς ἴδε εἰς Πορτσμούμ.

Τὰς μικρὰς νήσους, αἱ ὁποῖαι ἀπαντῶνται εἰς τοὺς ἀνατολικοὺς αἰγιαλοὺς τῆς μεγάλης Βρετανίας, θέλομεν περιγράψειν ἀλλοῦ.

Εἰς τὸ βορειότατον ἄκρον τῆς μεγάλης Βρετανίας κεῖνται δύο ἐπίσημα ἀρχιπελάγη, δηλαδὴ το Ἀρχιπέλαγος τῶν ὀρκάδων (Orkney), συγκείμενον ἀπὸ 30 νησία, καὶ τὸ Σχετλανδικὸν ἀρχιπέλαγος, ὅπου ἀριθμοῦνται 86 νησία. Ὅλα ὁμοῦ σχηματίζουν τὸ Σκωτικὸν κομητάτον Ορκνέϊ· τὰ πλεῖστα τούτων εἶναι ἀκατοίκητα· τὸ κλίμα τῶν εἶναι τὸ ὀμβρωδέστατον ὅλης τῆς Εὐρώπης, καὶ οἱ αἰγιαλοί τῶν εἶναι τόσον χειμωνώδεις, ὥστε οἱ κάτοικοι τῶν Σχετλανδικῶν νήσων πολλοὺς μῆνας χάνουν τὴν κοινωνίαν μὲ τὸν ἄλλον κόσμον. Μ’ ὅλα τὰ φυσικὰ ταῦτα ἐλαττώματα εὑρίσκονται ἐδὼ χωρία τινὰ, τὰ ὁποῖα ἐξέχουν διά τινος ἐμπορικῆς ἐνεργείας καὶ διὰ τοῦτο δὲν πρέπει νὰ παρατρέχωνται ἀπὸ τοὺς γεωγράφους καὶ λεξικογράφους.

Αἱ ἐπισημόταται παρὰ τοὺς δυτικοὺς αἰγιαλοὺς τῆς μεγάλης Βρετανίας, κείμεναι νῆσοι εἶναι:

Αἱ Ἑβρίδες (Ἡδοῦδαι), τὰς ὁποίας οἱ Ἄγγλοι γεωγράφοι ὀνομάζουσι Western Islands, καὶ ἡμεῖς προβάλλομεν νὰ ὀνομάζωνται Δυτικὸν Ὰρχιπέλαγος. Τοῦτο περιλαμβάνει τὰς νήσους ὅλας, αἱ ὁποῖαι περιέχουν τὴν Σκωτίαν, τῆς ὁποίας ἀποτελοῦν αὗται ἓν μέρος, ἀπὸ τῆς χερσονήσου Καντύρας ἕως τὸ ἀκρωτήριον Βράθ. Ἀριθμοῦνται αὗται 300, ἐκ τῶν ὁποίων 86 εἶναι κατοικημέναι καὶ ἱκανῶς καλλιεργημέναι. Τὸ κλίμα των εἶναι ψυχρὸν καὶ ὑγρότατον· ἡ ἀδενδρία εἶναι ἓν ἀπὸ τὰ ἐπίσημα χαρακτηριστικά τῶν. Αἱ πρόκριτοι ἐξ αὐτῶν εἶναι: Σκεύη, μἱα ἀπὸ τὰς μεγίστας, ὅπου εὑρίσκονται πολλὰ λείψανα Δανικῶν ὀχυρώσεων καὶ τὸ μέγα χωρίον Πορτρέη, τὸ ὁποῖον ἐκλαμβάνεται ὡς κεφαλοχώριον. Σούθ Βίστ, Νόρθ Βίστ, Λευῒς ἢ Λογγισλὰνδ, ὅπου κεῖται τὸ Στορναβάϊ, τὸ ὁποῖον ἐκλαμβάνεται κεφαλοχώριόν των, καὶ εἶναι ἐπίσημον διὰ τὰ πολλὰ πλοιάρια, τὰ ὁποῖα στέλλει εἰς ὀψάρευσιν ἀριγγῶν. Μύλλ ὅπου εὑρίσκεται τὸ Βερμόρι, μικρὰ πόλις καὶ κατὰ τοῦτο ἀξιόλογος, ὅτι ὁ λιμήν της εἶναι ὁ πρῶτος ὅλου τοῦ βασιλείου ὡς πρὸς τὰ ἐξαποστελλόμενα πλοιάρια δι’ ὀψάρευσιν ἀριγγῶν. Στάφα, νησίδιον, περίφημον διὰ τὸ σπήλαιον Φιγγάλ, ἓν ἀπὸ τὰ ἐπισημότατα τῆς Εὐρώπης, μᾶλλον δὲ ὅλου τοῦ κόσμου· οἱ τοῖχοι εἶναι σχηματισμένοι ἀπὸ βασαλτικὰς στήλας, πολὺ ὡραιοτέρας παρὰ τὰς τοῦ τῶν γιγάντων προσχώματος τῆς Ἰρλανδίας· τὸ ἔδαφος τοῦ σπηλαίου εἶναι σκεπασμένον ἀπὸ θάλασσαν, ἥτις μόνον ἐπὶ μεγάλης νηνεμίας συγχωρεῖ τὴν εἴσοδον· ἡ ὕλη, ἥτις σχηματίζει τὴν στήλην, ὁμοιάζει μουσείωσιν. Ἰωνὰ ἢ Ἰκολμίλλ, νησίδιον, τοῦ ὁποίου τὰ πολυάριθμα ἐρείπια, μάλιστα τοῦ ἀπὸ τὸν ἄγ. Κολουμβᾶν κατὰ τὸ 565 ἔτος κτισθέντος πρωτεύοντος ναοῦ, δεικνύουν τὴν μεγάλην ἀξίαν τοῦ ἐπὶ τοῦ μεσαιῶνος, ἐπειδὴ τοῦτο τὸ νησίδιον γεμάτον μοναστηρίων καὶ σχολείων, ἐχρημάτισε μία ἀπὸ τὰς πρώτας ἑστίας τοῦ πολιτισμοῦ κατ’ ἐκείνους τῆς ἀμαθείας τοὺς χρόνους. Πρέπει νὰ ὀνομασθῶσιν ἀκόμη ἡ Ἴλα Ἰούρα καὶ τὸ Ῥούμ, μικρὰ καὶ ταῦτα νησία.

Αἱ νῆσοι Ἀῤῥὰν καὶ Βύτη, ἀντικρὺ τῶν ἐκβολῶν τῆς Κλύδης, αἱ ὁποῖοι μετ’ ἄλλων νησίων σχηματίζουν τὸ Σκωτικὸν κομητάτον Βύτην. Ἡ μὲν Βύτη εἶναι ἐπίσημος διὰ τὰ ἐργόχειρα καὶ διὰ τὸν ἱκανῶς συγκεντρωμένον οἰκισμόν της· ἡ δὲ Ἀῤῥὰν διὰ τὰ ὑψηλὰ βουνά της·

Ἡ νῆσος Μὰν, ἡ ὁποία κεῖται εἰς τὸ μέσον τῆς Ἰρλανδικῆς θαλάσσης· ὁ δοὺξ Ἀθὸλ, διατρίβων ἐνταῦθα μέρος τι τοῦ ἔτους, ἐξουσιάζει τὸ τρίτον μέρος τῆς. Οἱ πρόγονοί τοῦ ὑπὸ τὴν προστασίαν τῆς Ἀγγλίας τὴν ἐξουσίαζαν ὅλην ἕως τοῦ 1765 ἔτους.

Δούγλας, ἱκανῶς εὔμορφος πόλις, καθέδρα τοῦ ἀγγλικανικοῦ ἐπισκόπου Σοδὸρ καὶ Μὰν, εἶναι ἡ μητρόπολίς της. Οἱ λιμένες ταύτης τῆς νήσου ἔχουν ἐμπορικὸν θαλασσινὸν 7,500 τόνων (καδίων). Κατ’ ἔτος συνάζονται 500 πλοιάρια ὑπὸ ναύαρχον ἐκλεγόμενον ὑπ’ αὐτῶν διὰ νὰ ὀψαρεύσουν ἀρίγγας, αἱ ὁποῖαι ἀπὸ τὰ τέλη Ἰουλίου ἕως ἀρχὰς Σεπτεμβρίου συνάζονται ἄπειρον εἰς τοὺς αἰγιαλούς των.

Ἡ νῆσος Ἀγγλεσέη, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ μέρος τοῦ πριγκιπάτου Βάλες. Ὑπεράνω τοῦ πορθμοῦ, ὅστις τὴν χωρίζει ἀπὸ τὴν μεγάλην Βρετανίαν, ἔκτισαν νεωστὶ κρεμαστὴν γέφυραν (pont suspendu). Ἡ Ἀγγλεσέῃ εἶναι εἰσέτι σκεπασμένη μὲ δάση, παλαιὰ ἱερὰ τῆς τῶν Δρυϊδῶν θρησκείας τῆς ὁποίας ὁ Ἀρχιερεὺς ἐξουσίαζε τὴν νῆσον ταύτην τοὺς παλαιοὺς χρόνους. Λόφοι τεχνητοὶ μὲ σωροὺς λίθων εἶναι σημεῖα τῶν αἰματωδῶν τελετῶν τῆς. Ἐκ τῶν μικρῶν πόλεων, αἱ ὁποῖαι εὑρίσκονται αὐτοῦ πρέπει νὰ ὀνομασθῶσι: Βεαυμαρὶς ἡ Βωμαρὶ, κεφαλοχώριον τῆς νήσου μὲ λιμένα, εἰς τὸν ὁποῖον ἀνήκουν 22,400 καδία. Ἀλμβὶχ, μὲ λιμένα, ὅστις ἐκτίσθη ἐντὸς πετρῶν μὲ δαπάνην τῆς ἑταιρίας, ἡ ὁποῖα ἐξεργάζεται τὰ πέριξ κείμενα μεταλλεῖα χαλκοῦ πλουσιώτατα νομιζόμενα ἀφ’ ὅλα τὰ τοῦ γνωστοῦ κόσμου. Ὁλυὰδ, εὔμορφος μικρὰ πόλις ἐπὶ τῆς ὁμωνύμου νήσου, ἀξιόλογος, διὰ τὸν λιμένα τῆς, ἀπὸ τὸν ὁποῖον ἀναχωρεῖ καθ’ ἑκάστην πρωΐαν ἀτμῆρες διὰ τὸ Δουβλῖνον.

Ἀντικρὺ τῶν αἰγιαλῶν τῆς Νορμανδίας καὶ ἐκτὸς τῶν ὁρίων τοῦ Βρετανικοῦ Αρχιπελάγους εὑρίσκεται τὸ Σύμπλεγμα. τῶν Ἀγγλονορμανδικῶν νήσων, αἱ ὁποῖαι σχηματίζουν δύο μικρὰ κυβερνεῖα: τὸ τοῦ Γυερνσέϊ, περιέχον τὴν ὁμώνυμον νῆσον, τῆς ὁποίας μητρόπολις εἶναι ἅγ. Πέτρος, ὠχυρωμένη μικρὰ πόλις μετὰ τοῦ Ἰερσέϊ, περιέχων τὴν ὁμώνυμον τοῦ νῆσον, ὅπου εὑρίσκεται ἡ Σαὶντ-Ἑλλιὲρ, μικρὰ ἐμπορικὴ πόλις μὲ ἐλεύθερον λιμένα καὶ καθέδρα τοῦ κυβερνείου, τὰ νησίδια Σὰρκ ἢ Σερὲγ καὶ Ἀλδερνέη ἢ Αὐριγνὺ κρέμανται ἐπ’ αὐτοῦ.

Εἰς τὴν Βόρειον θάλασσαν καὶ ἀντικρὺ τῶν ἐκβολῶν τῆς Ἔλβας καὶ τῆς Βέσερ κεῖται ἡ μικρὰ νῆσος Ἑλγολὰνδ, ἡ ὁποία κατοικεῖται ἀπὸ μόνον ἁλιεῖς, ἀλλ’ ἐκτὸς τῆς θέσεως καὶ τῶν νεοκτίστων ὀχυρωμάτων τῆς εἶναι ἀξιόλογον στρατιωτικὸν σημεῖον. Ἐπὶ τοῦ ἀποκλεισμοῦ τῆς ξηρᾶς κατέστη ἡ ξηρὰ καὶ ἄκαρπος αὕτη πέτρα πρώτη ἀποθήκη τῆς λαθρεμπορίας, τὸ ὁποῖον εἶχε τριπλασιάσει περίπου τὸν οἰκισμόν της.

ΑΓΓΛΩΝ ΚΤΗΣΕΙΣ. Ἀφοῦ ἀπεχωρίσθησαν αἱ ἱσπανικαὶ ἀποικίαι ἀπὸ τὴν μητρόπολίν των, αἱ τῆς Ἀγγλίας ἀποικίαι εἶναι αἱ μέγισται καὶ πολυανθρωπόταται. Διότι οἱ Ἄγγλοι ἐξουσιάζουν. 1) εἰς τὴν Ἀσίαν σχεδὸν ὅλην τὴν Ἰνδικὴν ἢ ἀμέσως ἢ ἐμμέσως κειμένην ὑπὸ ἰδιαιτέρους ἡγεμόνας, ὅλην τὴν νῆσον Κεϋλὰν, ἐπαρχίας τινὰς τῆς αὐτοκρατορίας τῶν Βιρμάνων, ἔπειτα χώρας τινὰς τῆς Μαλάκας εἰς τὴν ὄπισθεν Ἰνδίαν καὶ τὰς νήσους Πουλο-Πινὰγγ καὶ Σιγγαπόραν. 2) Εἰς τὴν Ἀφρικὴν ἀποικίας τινὰς εἰς Σενεγαμβίαν καὶ Γουϊνέαν, τὴν χώραν τοῦ ἀκρωτηρίου καὶ διαφόρους νήσοις, π.χ. Φερνάνδου-Πὼ, ἁγ. Ἐλένην, ἅγ. Ἀσκένσιον, Μαυρίτιον (ἄλλοτε νῆσον τῆς Γαλλίας), τὰς Σεχέλας, τὰς Ἀμιράντας κτλ. 3) εἰς τὴν Βόρειον Ἀμερικὴν, παρεκτὸς τῶν μεγάλων χωρῶν τοῦ ἐξωτάτου Βοῤῤᾶ, αἱ ὁποῖαι ἐκτείνονται ἀπὸ τοὺς κόλπους Βαφφίνου καὶ Οὑδσὼν ἕως τὸν βορειοδυτικὸν αἰγιαλὸν καὶ κατοικοῦνται σχεδὸν ἀπὸ ἀνεξαρτήτους ἀγρίους λαοὺς: τὰς ἐφεξῆς τακτικῶς κυβερνωμένας χώρας: Κανάδαν, Νέαν Σκωτίαν, Νέον Βραουνσδάϊγ, Νέαν Φουνδλανδίαν, τὰς Βερμουδικὰς νήσους καὶ τὴν ἀποικίαν Βαλίζαν εἰς τὴν Μεξικανὴν ἐπαρχίαν Ὑουκατάν. 4) Εἰς τὰς Δυτικὰς Ἰνδίας: τὰς νήσους Ἰαμαϊκην, Βαρβούδαν, Ἀγγουΐλαν, ἅγ. Χριστόφορον ἢ Κίτις, Νευῒς, Μοντσεῤῥατ, Ἀντιγόην, Δομινίκην, ἅγ. Λουκίαν, ἅγ. Βικέντιον, Βαρβαδόην, Τάβαγον, Γρανάδαν μετὰ τῶν Γρεναδιλλῶν, Τρινιδὰδ, καὶ τὰς Βαάμας. 5) Εἰς τὴν Νότιον Ἀμερικήν: τὰς ἀποικίας Βερβίκην, Ἐσεκουέβον καὶ Δεμεράρυ, τὰς νήσους Φαλκλὰνδ, τὸ Ὅππαρον εἰς τὴν νῆσον τῶν πολιτειῶν, καὶ 6) Εἰς τὴν Αὐστραλίαν: μέγα μέρος τῆς νέας Ὁλλανδίας, τὴν μεγάλην νῆσον Βὰν Διεμέν-Λάνδ καὶ τὴν μικρὰν νῆσον Νορφόλκ. Πρέπει προσέτι νὰ προσθέσωμεν τὸ βασίλειον Ἀννοβηρίαν καὶ τὴν Ἰόνιον πολιτείαν· τὸ πρῶτον εἶναι μέρος τῆς Γερμανικῆς ὁμοσπονδίας, ἀλλ’ ἀνήκει εἰς τὴν παροῦσαν δυναστείαν τῶν βασιλέων τῆς Ἀγγλίας καὶ κυβερνᾶται δι’ ἀντιβασιλέως. (Ἀλλὰ τώρα χωρισθὲν ἀπὸ τὴν Ἀγγλίαν, ἔχει βασιλέα τὸν πρῴην πρίγκιπα Κουμβερλανδίας θεῖον τῆς Βασιλίσσης τῆς Ἀγγλίας·) τὴν δευτέραν παρεχώρησεν εἰς τὸ Βασίλειον τῆς Ἑλλάδος πρὸ τεσσάρων ἐτῶν κατ’ ἐπάνειλημμένην καὶ ἐπίμονον αἴτησιν τῶν Ἑλληνικωτάτων κατοίκων τῆς. Ἴδε Κέρκυρα κατωτέρω. Ὁμοῦ μὲ τὰς δύο ταύτας χώρας λογαριάζει ὁ Βάλβις τὴν ἐπιφάνειαν ὅλων τῶν Βρετανἱκῶν κτήσεων 279,375 Τ. Μ. Καὶ τὸν οἰκισμόν των 142,180,000 ψυχῶν. Κατὰ τοὺς ἡμετέρους λογαριασμοὺς πιστεύομεν ὅτι οἵ κάτοικοι ὅλων τῶν Ἀγγλικῶν κτήσεων ἀριθμοῦνται 153,000,000.