Κίνησις
| Κίνησις Συγγραφέας: |
| Σεπτέμβριος 1883. |
Κινοῦνται κράτη καὶ λαοί, Ἀνατολὴ καὶ Δύσις,
κινοῦνται αὐτοκράτορες, κινοῦνται βασιλεῖς,
κινοῦνται καγκελλάριοι, κινοῦνται κυβερνήσεις,
κινοῦνται κι' οἱ θεράποντες τῆς καθεμιᾶς Αὐλῆς.
Κινοῦνται ὅπλων συσκευαί, δάση λογχῶν καὶ στόλοι,
κινοῦνται καὶ Κουτσόβλαχοι καὶ Τσούσηδες καὶ ὅλοι.
Θεέ μου τί θὰ γίνωμε! Τί ἄρματα, τί κτύποι!
Κάθε λαὸς σηκώνεται ἀπὸ φωτιὰ γεμᾶτος...
ἀλλὰ κανεὶς χαιρέκακος δὲν εἰμπορεῖ νὰ εἴπῃ
πὼς στέκεται στὸν τόπο του καὶ τὸ δικό μας κράτος.
Κι' αὐτὸ κινεῖται μ' ὅλη του τὴ δύναμι σὰν τἄλλα,
καὶ ὁλοένα πηλαλεῖ στὸν πόλεμο καβάλλα.
Γιὰ δέτε πόση κίνησις, γιὰ δέτε πόσα κάρα!
Θεέ μου, τί Μανιάτηδες!... Θεέ μου, τί ἀντάρα!
Γιὰ δέτε πιάνα, τσόκαρα καὶ ἄλλα κουβαλίδια
καὶ γράμματα ἐρωτικὰ καὶ χίλια δυὸ σκουπίδι.
Τί ἀκινήτων κίνησις ἀπόνα σ' ἄλλο σπίτι!...
μέσα σὲ τόση σύγχυσι καὶ τίνος νοῦς δὲν φρίττει;
Μὰ κι' ὁ γενναῖος μας στρατὸς ἀκίνητος δὲν μένει,
ἰδοὺ οἱ στρατιῶτες μας, τοῦ ἔθνους τὸ καμάρι,
κοντὰ εἰς τοὺς Μανιάτηδες πηγαίνουν φορτωμένοι
μὲ σπαθοφόρων ἔπιπλα καὶ κάθε εἴδους βάρη.
Κι' ἀντὶ σπαθιῶν καὶ τουφεκιῶν καὶ φονικῶν ἀρμάτων
σκεύη κρατοῦν δυσώνυμα κυρίων Σπιρουνάτων.
Ὤ! τί ὡραῖον θέαμα καὶ τί στρατὸς ἀλήθεια!
Πετάξετε, παρακαλῶ, τὰ φοβερά σας κράνη,
τὰ ξίφη σας, τὰ ὅπλα σας, καὶ τἄλλα κολοκύθια,
καὶ μιὰ χύτρα μαγειριοῦ ὡς σύμβολον σᾶς φθάνει.
Ἐμπρός, στρατὲ τῶν κηδειῶν καὶ τελετῶν μυρίων,
γίνε καὶ σκλάβος καὶ νταντὰ τῶν τόσων σου κυρίων.
Κινεῖτε τῆς Ἀνατολῆς τὸ εὐγενὲς στοιχεῖον,
ὡς λάβα Καζαμίτσιολας φωτιαῖς παντοῦ σκορπᾷ,
καὶ ἡ ὀσμὴ τῶν βαρελιῶν καὶ τῶν οὐροδοχείων
μέσα στὴν τόση κίνηση τῇς μύταις μας κτυπᾷ.
Κυττάξετε τοὺς μούστους μας καὶ τὰς μετακομίσεις,
καὶ εἴπατε ἂν δὲν σφριγγᾷ καὶ ἡ δική μας φύσις.