Η πρώτη Σεπτεμβρίου εν Αθήναις
| Ἡ πρώτη Σεπτεμβρίου ἐν Ἀθήναις Συγγραφέας: |
| Δημοσιεύθηκε στο Ετήσιον Ημερολόγιον του Έτους 1889 του Κωνσταντίνου Σκόκου |
Γεώργιος Σουρῆς
Καὶ πάλιν ὁ Σεπτέμβριος… τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια,
Μαλτέζοι καὶ Μανιάτιδες, φωναῖς καὶ κουβαλίδια.
Τί πάταγος διαβολικός, τί χάος κυκεῶνος,
Μετοικεσία γίνεται τῆς νέας Βαβυλῶνος
καὶ τρέχουν ὅλοι σὰν τρελλοὶ κι’ ἀλλάζουν ὅλοι σπῆτι,
ὡς ποῦ νὰ πᾶν μιὰ καὶ καλὴ μές’ στοῦ Δρομοκαΐτη.
Καὶ πάλιν ὁ Σεπτέμβριος, Μανιάτιδες, Μαλτέζοι,
μ’ ἕνα ποδάρι ἔμεινε τοῦ τάδε τὸ τραπέζι,
τῆς δεῖνα τὸ δυσώνυμον ἀγγεῖον διερράγη
κι’ ἀνακατώνεται μαζῆ ἡ σάλα κι’ ἡ κουζίνα,
ποῦ λὲς πῶς βλέπεις ἔξαφνα νὰ στέκουν πλάγι — πλάγι
τῶν Ἄγγλων ἡ Βικτώρια κ’ ἡ Τρελλεκατερίνα.
Καὶ πάλιν ὁ Σεπτέμβριος… τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια…
Μαλτέζοι καὶ Μανιάτιδες, φωναῖς καὶ κουβαλίδια.
Αὐτὸς τὸ νέο σπῆτι του ἀκόμη δὲν εἰξεύρει
καὶ τρέχει ἀπ’ ἐδῶ κ’ ἐκεῖ ὁ δόλιος νὰ τὸ εὕρῃ.
Αὐτὸς δὲν θέλει καὶ καλὰ ἀπ’ τὸ παλῃὸ νὰ φύγῃ
καὶ μὲ τὸν νέον κάτοικον σκυλοκαυγᾶς ἀνοίγει.
Σπασίματα, γκρεμίσματα, φορτώματα, σχοινιά,
καὶ φέτος ὅλοι ’βάλθηκαν ν’ ἀλλάξουν γειτονιά.
Καὶ εἰς τὴν τόσην σύγχυσιν, τὴν χαύραν καὶ τὸν σάλον
ἡ κόρη χάνει τὴ μαμμᾶ κι’ ἐκείνη τὸν παπάκη,
καὶ μὲς ’στὸ ἀνακάτωμα σκευῶν κ’ ἐπίπλων ἄλλων
κατρακυλᾷ ὁ τέντζερες κ’ εὑρίσκει τὸ καπάκι.