Η κλώσσα
| Η κλώσσα Συγγραφέας: |
Κλοκ, κλοκ, κλοκ, μ' ένα θυμό
στην αυλή γυρνά η κλώσσα
με το φουντωτό λαιμό
και με τα παιδιά τα τόσα.
Κλώσσα, φίλη μου παλιά,
τι θυμώνεις σα ζυγώνω;
Δεν σου εγγίζω τα πουλιά
μόνο σου τα καμαρώνω.
Μια τα κράζεις τρυφερά,
κάτι που 'βρες να μοιράσουν,
μια από κάτω απ' τα φτερά,
τα σκεπάζεις, να ησυχάσουν.
Κι όταν δεις κανά σκυλί
που ορέγεται πουλάκια,
χύνεσαι ωσάν τρελλή
να του βγάλεις τα ματάκια.