Ετήσιον Ημερολόγιον του Έτους 1890/Νικόλαος Μάντζαρος: ο κερκυραίος μουσουργός
←Σκόρπια φύλλα | Ἐτήσιον Ἡμερολόγιον τοῦ Ἔτους 1890 Νικόλαος Μάντζαρος: ὁ κερκυραῖος μουσουργός |
Γνώμη, ἂν μὴ συμβουλή→ |
ΕΝ ἀμφιβάλλομεν ὅτι οἱ ἀναγνῶσται τοῦ Ἡμερολογίου μετὰ χαρᾶς θέλουσι συναντήσει ᾧδε τὴν συμπαθῆ φυσιογνωμίαν τοῦ ἐκ Κερκύρας ἐξόχου Ἕλληνος μουσουργοῦ Νικολάου Μαντζάρου, οὗ τὸ ὄνομα κατέστησεν ἀθάνατον πλὴν ἄλλων διαπρεπῶν αὑτοῦ μουσουργημάτων, καὶ ἡ πλήρης ὕψους καὶ ἐθνικοῦ αἰσθήματος μελοποιΐα τοῦ «Ὕμνου πρὸς τὴν Ἐλευθερίαν» τοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ. Ὁ Μάντζαρος, καί περ μορφώσας τὴν ἔκτακτον αὑτοῦ μουσικὴν ἰδιοφυΐαν ἐν Ἰταλίᾳ, ἐνωτισθεὶς τοῦ μουσικοῦ κόσμου τῶν κορυφαίων ἰταλῶν μουσουργῶν, ἐν τούτοις εἰς τὰς συνθέσεις αὑτοῦ, καὶ κατ’ ἐξοχὴν εἰς τὸν «Ὕμνον τῆς Ἐλευθερίας» κατώρθωσε νὰ ἀποδώσῃ γνήσιον τὸ ἄρωμα, τὸ κάλλος, τὴν ἁπαλότητα καὶ τὴν ἀνατολικὴν περιπάθειαν τῆς δημώδους ποιήσεως. Κατὰ τὸν Ἰάκωβον Πολυλᾶν τοῦτο ὀφείλεται εἰς τὴν ὑψηλὴν καὶ αἰθερίαν ἐπικοινωνίαν, ἥτις συνέδεσεν αὐτὸν πρὸς τὸν ἀπαράμιλλον ἐθνικὸν ποιητὴν Διονύσιον Σολωμόν, ἐπικοινωνίαν μυστηριώδη νοὸς καὶ καρδίας. Ὁ Μάντζαρος ἀνεμέτρησε τὸ ὕψος τοῦ ποιητοῦ, κατενόησεν τὰ πλάσματά του καὶ ἠδυνήθη νὰ ἐνσαρκώσῃ διὰ τῆς μουσικῆς τέχνης εἰς ἤχους κατακηλοῦντας ὅλην τὴν ἐσωτερικὴν ἔκφρασιν καὶ τὴν ὑψηλὴν ἔννοιαν τῶν ποιήσεων τοῦ Σολωμοῦ. Οὗτος δὲ πάλιν ἐκ τῆς στενῆς προσωπικῆς σχέσεως καὶ τῆς ἀδιαλείπτου πνευματικῆς φιλίας πρὸς τὸν κερκυραῖον μουσουργὸν ἠδυνήθη νὰ ἀνέλθῃ εἰς τοὺς αἰθέρας τῆς θείας τέχνης τῆς μουσικῆς καὶ νὰ μαντεύσῃ τοὺς βαθυτέρους καὶ λεπτοτέρους αὐτῆς συνδυασμούς. Ὁ Μάντζαρος πλὴν τοῦ «Ὕμνου τῆς Ἐλευθερίας» ἐμελοποίησε καὶ τὴν «Φαρμακωμένην», τὴν «Ξανθούλαν», τὴν «Εὐρυκόμην», τὴν «Αὐγοῦλαν» καὶ λοιπὰ ποιήματα τοῦ Σολωμοῦ.