Ετήσιον Ημερολόγιον του Έτους 1889/Εις την εορτή της
| ←Μία ἐπίσκεψις παρὰ τῷ κ. Εἰσαγγελεῖ | Ἐτήσιον Ἡμερολόγιον τοῦ Ἔτους 1889 Εἰς τὴν ἑορτή της |
Χῶμα ἑλληνικό→ |
ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΗΣ
(ΜΑΚΡΑΝ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ)
Εἶπα ’ς τὸ κῦμα τοῦ ’γιαλοῦ, ’ς τῆς νύχτας τὸ ἀγέρι,
Ποῦ ’ς τὴν ἀκρογιαλιά σου ἐκεῖ σκορπιέται μυρωμένο,
’Σ τὴ μυρωδιὰ τῶν λουλουδιῶν, ’ς τὸ πρωϊνὸ ἀστέρι,
’Σ τὸ ταξειδιάρικο πουλὶ ποῦ φεύγει εὐτυχισμένο,
Μὲ φῶς, τραγοῦδι καὶ δροσιὰ γιὰ νἄλθουνε σιμά σου
Καὶ νὰ σοῦ φέρουν μιὰ γλυκειὰ εὐχή μου — ’ς τὤνομά σου.
Σκ.