Εστία/Τόμος 26/Τεύχος 659/Οι επαίται και η εργασία
| ←Αἱ ἡλικίαι τοῦ ἀνθρώπου | Εστία, Τέυχος 659 Οἱ ἑπαίται καὶ ἡ ἐργασία |
Πρακτικὴ φιλοσοφία→ |
Οὐχὶ σπανίως βλέπομεν ἀνθρώπους καθ’ ὅλα ὑγιεῖς καὶ ἀκμαίους τείνοντας χεῖρα ἐπαίτιδα, εἰς δὲ τὰς ἀπευθυνομένας αὐτοῖς παρατηρήσεις ἐπὶ τῇ φυγοπονίᾳ των δικαιολογουμένους ὅτι δὲν εὑρίσκουσιν ἐργασίαν. Ἐν Παρισίοις ἠθέλησε φιλάνθρωπός τις νὰ λάβῃ πείραν ἀσφαλῆ τῶν ἐπαιτῶν τούτων, τὰ δὲ ἐξαγόμενα εἰς ἃ κατέληξεν ὑπῆρξαν περιεργότατα καὶ διδακτικώτατα. Θελήσας νὰ μάθῃ κατὰ πόσον τὰ παράπονα τῶν ὐγιῶν ἐπαιτῶν περὶ μὴ εὑρέσεως ἐργασίας ἦσαν δεδικαιελογημένα συνεννοήθη μετά τινων γνωστῶν αὐτῷ ἐμπόρων, βιομηχάνων, ἐργοστασιαρχῶν, οἵτινες ἀνέλαβον νά δίδωσιν ἐργασίαν ἐπὶ ἡμερομισθίῳ 4 δραχμῶν εἰς πάντα στελλόμενον πρὸς αὐτοὺς ὑπὸ τοῦ ἐν λόγῳ φιλανθρώπου, οὗτινες θὰ ἐπαρουσίαζον ἐπιστολὴν. Ἐν διαστήματι λοιπὸν 8 μηνῶν ἐγνωρίσθη μὲ 727 ἐπαίτας ὑγιεῖς, οἵτινες φυσικῷ τῷ λόγῳ τοῦ παρεπονοῦντο ὅτι δὲν εἶχον ἐργασίαν. Εἰς πάντας ἀπήντησεν ὅτι ἠδύνατο αὐτὸς νά τοῖς προμηθεύσῃ ἐργασίαν, ὅτι ἕκαστος ἠδύνατο νά λάβῃ παρ’ αὐτοῦ συστατικὴν ἐπιστολήν, δι’ ἧς θὰ ἐγίνετο δεκτὸς εἰς ἓν ἐμπορικὸν ἢ βιομηχανικὸν κατάστημα μὲ μισθὸν ἡμερήσιον 4 δραχμῶν. Τόσον ἄλλως ἐζήτουν καὶ αὐτοὶ, λέγοντες ὅτι αὐτὸ τὸ ἡμερομίσθιον θὰ τοῖς ἐξησφάλιζε τὸ μέλλον, θὰ τοὺς ἔσωζε τὴν ἀξιοπρέπειαν. Ἀλλὰ τί συνέβη ἐν τούτοις; Ὑπὲρ τοὺς ἡμίσεις (415) οὔτε ἦλθον κἂν νὰ ζητήσωσι τὴν ἐπιστολήν. Ἄλλοι, καὶ οὗτοι ἱκανοὶ τὸν ἀριθμὸν (138), ἐπῆραν τὴν ἐπιστολήν, ἀλλὰ δὲν τὴν ἐπαρουσίασαν εἰς τὸν καταστηματάρχην πρὸς ὅν ἀπηυθύνετο. Ἄλλοι ἦλθον εἰς τὸ κατάστημα, εἰς ὃ ἐστάλησαν, εἰργάσθησαν μόλις ἡμίσειαν ἡμέραν, ἐζήτησαν τὸ ἥμισυ ἡμερομίσθιον 2 δραχμὰς καὶ οὔτε ἀνεφάνησαν. Ἄλλοι ἔγειναν ἄφαντοι μετὰ τὴν πρώτην ἡμέραν. Τέλος δὲ ἀπὸ τοὺς 727 μόνον 18 ἔμενον ἀκόμη εἰς τὴν ἐργασίαν τὴν τρίτην ἡμέραν ἀφ’ ἧς εἰσῆλθον. Τοιουτοτρόπως ἐπὶ 727 ἐπαιτῶν, σταματώντων καθ’ ὁδὸν τοὺς διαβάτας, θρηνούντων ὅτι ἀποθνήσκουσι τῆς πείνης καὶ μετὰ δακρύων ζητεύντων ἐργασίαν, μόλις 18 ἦσαν οἱ εἰλικρινῶς ἐπιθυμοῦντες νὰ ἐργασθῶσι. Ἡ ἀναλογία εἶνε 1 ἐπὶ 40. Τὸ πείραμα τοῦτο γενόμενον ἐν διαστήματι χρονικῷ ἱκανῶς μεγάλῳ καὶ ἐπὶ ἐκατοντάδων ἀτόμων, διευκρινίζει μὲ τρόπον ὁριστικὸν τὸ ζήτημα. Κατόπιν αὐτοῦ δύναταί τις νὰ βεβαιώσῃ ὅτι ἐν Παρισίοις, καὶ τὸ αὐτὸ βεβαίως συμβαίνει καὶ ἐν πάσῃ ἄλλῃ μεγαλοπόλει, ἐπὶ 40 ἐπαιτῶν ὐγιῶν μόνον ἕνας εἶνε ἄξιος μερίμνης καὶ συμπαθείας.