Επιστολή του πρίγκηπος Πολινιάκ προς τον Ι. Καποδίστρια περί της παρουσίας των γαλλικών στρατευμάτων στην Πελοπόννησο
| Ἐπιστολὴ τοῦ πρίγκηπος Πολινιὰκ πρὸς τὸν Ἰ. Καποδίστρια περὶ τῆς παρουσίας τῶν γαλλικῶν στρατευμάτων καὶ τῆς γαλλικῆς ἐπιστημονικῆς ἀποστολῆς στὴν Πελοπόννησο. Συγγραφέας: |
Κύριε Κόμη!
Ἡ στιγμή, καθ᾽ ἣν ἡ Ὀθωμανική Πόρτα συναποδέχεται ἀπεριορίστως τὴν συνθήκην τὴς 6ης Ἰουλίου καὶ πᾶν ὅ,τι ἡ ἐν Λονδίνῳ συνδιάλεξις θέλει ἀποφασίσει περὶ τῆς ἐκτελέσεώς της, ἔπεται φυσικῷ τῷ λόγῳ νὰ θέσῃ τέλος εἰς τὴν προθεσμίαν τῆς εἰς τὰ Πελοποννησιακὰ φρούρια ἐνδιατριβῆς τῶν Γαλλικῶν στρατευμάτων, καὶ ὁ Βασιλεὺς ὕστερον ἀπὸ αὐτὴν τὴν συναποδοχὴν τὴν γενομένην δι᾿ ἑνὸς ἐγγράφου ἐπισήμως δοθέντος κατὰ τὴν ἐννάτην τοῦ Σεπτεμβρίου εἰς τοὺς ἐν Κωνσταντινουπόλει πρέσβεις τῆς Γαλλίας καὶ τῆς Ἀγγλίας, δὲν ἤθελεν ἔτι δυνηθῆ νὰ ἀναβάλῃ ἐπὶ μακρότερον καιρὸν τὴν ἀνακάλεσιν τῶν στρατευμάτων του, διότι οὕτως ἤθελε φανῆ ἑλλιπὴς εἰς ὅσα ἡ Μεγαλειότης του ἀνέλαβε δι᾽ ὑποσχέσεώς του πρὸς τοὺς Συμμάχους του, καὶ πρὸς ὅλην τὴν Εὐρώπην διὰ τῶν πρωτοκόλλων τῶν ἀναφερομένων εἰς τὴν στρατιωτικὴν ἀποστολὴν τῆς Ἑλλάδος. Ἄλλωστε ἡ Μεγαλειότης του ἐστοχάσθη, ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνησις μέλλουσα ὅσον οὔπω νὰ συνταχθῆ ἐπὶ ὁριστικῶν βάσεων, ἦτον ἀρμοδιώτερον τὸ νὰ μὴ λάβῃ αὐτή ἡ διοργάνωσις τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ ὅτι ἐπράχθη ἐπὶ παρουσίᾳ καὶ ὑπὸ τὴν ἐπιῤῥοὴν ξένων στρατευμάτων.
Ἐξέδωσεν ἑπομένως πρὸ ὀλίγου διαταγὰς διὰ νὰ παρουσιασθῇ ἡ μοῖρα τοῦ στρατηγοῦ Σνεϊδέρου εἰς τὸ νὰ ἐπανέλθῃ εἰς τὴν Γαλλίαν. Ἀλλὰ πρὸς ἀποφυγὴν τοῦ νὰ μὴ προξενήσῃ ἡ ἀναχώρησις αὕτη στιγμαίαν τινα στενοχωρίαν εἰς τὴν Ἑλληνικὴν Κυβέρνησιν, ὁ Βασιλεὺς ηὐδόκησε ν᾿ ἀποφασίσῃ, ὅτι ἡ ἐκκένωσις νὰ μὴν ἤθελε γενῆ εἰμὴ κατὰ μερίδαν ἐπὶ πολλῶν κατὰ διαδοχὴν φορτηγῶν πλοίων, εἰς τρόπον ὥστε ν᾿ ἀποπερατωθῇ ἐντὸς τοῦ Ἰανουαρίου.
Ὁ κύριος Βαρὼν Ῥουὲν καὶ ὁ κύριος στρατηγὸς Σνέϊδερ εἶναι ἐπιφορτισμένοι, κύριε Κόμη, συσκεφθέντες νὰ συνδιαιτήσωσι μετὰ τῆς Ὑμετέρας Ἐξοχότητος ὅλας τὰς λεπτομερείας τῆς ἐργασίας ταύτης, καὶ θέλουν παρέξει ἑαυτοὺς ἑτοίμους κατὰ τὴν ἐκτέλεσίν της εἰς ὅλα τὰ διευθετικὰ μέσα, ὅσα ἤθελον αἰτηθῆ πρὸς τὸ συμφέρον τῆς Ἑλλάδος.
Εἰδοποιῶν εἰς τὴν Ὑμετέραν Ἐξοχότητα τὰς διαθέσεις ταύτας, πέπεισμαι, Κύριε Κόμη, ὅτι θέλετε πληροφορηθῆ ἐξ αὐτῶν, πόσον ἀπαραμείωτον σώζει ὁ Βασιλεὺς τὴν ἐξ ὑπαρχῆς εὔνοιάν τοῦ πρὸς τοὺς Ἕλληνας. Ἡ Μεγαλειότης του θέλει ἑξακολουθεῖ πάντοτε νὰ διάκειται εὐνούστατος πρὸς αὐτούς, καὶ συγχαίρει αὐτὸς ἑαυτὸν διὰ τὸ ὅτι ἡ παρουσία τῶν στρατευμάτων του, ἀφ᾽ οὗ ἀποπεράτωσε τὴν ἐλευθέρωσιν τῆς Ἑλλάδος, ἐδυνήθη νὰ συνεισφέρῃ ἐπὶ χρόνον τινα εἰς τὴν διατήρησιν τῆς ἡσυχίας καὶ τῆς δημοσίου εὐταξίας της, καὶ ἐλπίζει ὅτι ἡ Ἑλληνικὴ Κυβέρνησις ἀπαλλαγμένη εἰς τὸ ἑξῆς ἀπὸ πάντα φόβον ἐξωτερικόν, θέλει δυνηθῆ νὰ ἐπαρκῇ οἴκοθεν εἰς τὰς χρείας της διὰ τῶν πόρων, οἱ ὁποῖοι ἐνυπάρχουσιν εἰς τὸν τόπον, καὶ μέλλουσιν ὅσον οὕπω νὰ λάβωσιν ἀπὸ τὴν ἐπάνοδον τῆς εἰρήνης ὅλην τὴν ἀνάπτυξιν, τὴν ὁποίαν ἐπιδέχονται ν᾿ ἀποκτήσωσιν. Τὸ εὐτυχὲς αὐτὸ ἀποτέλεσμα θέλει χρεωσθῆσθαι κατὰ μέγα μέρος εἰς τὸ εὐεπήβολον καὶ τὸ συνετὸν τῆς διοικήσεώς σας καὶ θέλει ἐπαυξήσει ἀκόμη τὴν ὑψηλὴν ὑπόληψιν, τὴν ὁποίαν ὁ Βασιλεὺς πρὸ πολλοῦ καιροῦ κηρύττει περὶ τοῦ χαρακτῆρός σὰς καὶ τῶν πλεονεκτημάτων της.
Ἐπιτρέψατέ μοι, Κύριε Κόμη, ὕστερον ἀπὸ τὰ γενικὰ ταῦτα συμφέροντα νὰ σᾶς ὁμιλήσω ὡσαύτως περὶ τῆς τύχης τῶν ὑπηκόων Γάλλων, οἱ ὁποῖοι μέλλουσι νὰ μείνωσιν ἀκόμη διὰ στιγμάς τινας εἰς τὴν Ἑλλάδα. Ὅταν ὁ Βασιλεὺς διώρισε μίαν ἐπιστημονικὴν ἐπιτροπὴν διὰ νὰ κάμῃ ἀκριβεῖς ἐρεύνας τοῦ ἐδάφους τῆς Ἑλλάδος, ἡ Αὐτοῦ Μεγαλειότης της ἐγίνωσκεν, ὅτι ἡ ἐξοχότης σας ἤθελε γενῆ ἀσμένως συγκοινωνὸς τῆς εὐτυχοῦς ἐκβάσεως τοῦ εὐγενοῦς αὐτοῦ ἐπιχειρήματος. Ἡ πρὸς τὰ μέλη αὐτῆς τῆς ἐπιτροπῆς δεξίωσίς σὰς ἐφάνη εἰς ἄκρον κεχαρισμένη εἰς τὸν Βασιλέα. Ἡ Μεγαλειότης του ἐπιθυμεῖ νὰ τὰ θέσῃ εἰσέτει κατὰ τρόπον μᾶλλον ἐξιδιασμένον ὑπὸ τὴν προστασίαν σας, καθ᾽ ἣν στιγμὴν τὰ στρατεύματά του μέλλουσιν ἐντὸς ὀλίγου ν᾿ ἀπομακρυνθῶσιν ἀπὸ τὴν Πελοπόννησον. Μοὶ ἔδωσεν ἐπομένως τὸ κῦρος νὰ σᾶς διαβεβαιώσω, πόσον πολυτίμους ἤθελεν ἐκλάβει ὅλας τὰς εὐκολίας, ὅσας ἡ Ὑμετέρα Ἐξοχότης ἤθελε δυνηθῆ νὰ παρέξῃ εἰς αὐτὰ τὰ μέλη, διὰ νὰ συντελέσωσι τὴν περισπούδαστον ἀποστολήν των.
Χρεωστῶ ὡσαύτως, Κύριε Κόμη, νὰ συστήσω εἰς τὴν εὐμένειαν τῆς Ὑμετέρας Ἐξοχότητος τοὺς στρατιωτικοὺς σχεδιογράφους, οἱ ὁποῖοι θέλουσι μείνει εἰς τὴν Ἑλλάδα μετὰ τὴν ἀναχώρησιν τῶν Γαλλικῶν στρατευμάτων. Ἡ Ἐξοχότης σὰς διατιμᾶ ὡς οὐδεὶς ἕτερος, τὸ σπουδαῖον, καὶ τὸ ἐπωφελὲς τῶν ὅσων αὐτοὶ ἐπεχειρίσθησαν ἐργασιῶν εἰς τὴν Ἑλλάδα. Ἐκ τῆς συνδρομῆς καὶ φιλοξενίας, τὴν ὁποίαν θέλουν ἐξακολουθεῖ ν᾿ ἀπολαμβάνωσιν ἀπὸ μέρους τῶν Ἑλλήνων οἱ Γάλλοι, ἔχοντες τὴν ἔντιμον ἐπαγγελίαν τὸ νὰ ταυτισθῶσιν, ἵν᾽ οὕτως εἴπωμεν μὲ τὴν ἀρχαίαν καὶ τὴν νεωτέραν Ἑλλάδα, θέλει πληροφορηθῆ ὁ Βασιλεὺς ἐπαισθητότατα τὸ ὅτι φυλάττει τὴν μνήμην τῶν εὐεργεσιῶν του ἕνας λαός, τὸν ὁποῖον ἡ Αὐτοῦ Μεγαλειότης χαίρει, διότι ἐβοήθησεν εἰς τὴν δυστυχίαν, καὶ πρὸς τὸν ὁποῖον θέλει σώζει παντοτινὴν καὶ ἀκμαιοτάτην εὔνοιαν.
Δράττω μετὰ σπουδῆς τὴν παροῦσαν εὐκαιρίαν διὰ νὰ σᾶς προσφέρω, Κύριε Κόμη, τὴν βεβαίωσιν τῆς πολλὰ ὑψηλῆς ὑπολήψεως, μεθ᾽ ἧς ἔχω τὴν τιμὴν νὰ ἦμαι.
Τῆς Ὑμετέρας Ἐξοχότητος
Παρίσια τὴν 7ην Ὀκτωβρίου 1829.
ταπεινότατος δοῦλος