Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ελληνική Ανθολογία/XVI/237 Τύμνη

Από Βικιθήκη
Εις άγαλμα Πριήπου (Πάντα πριηπίζω, κἂν ἦι Κρόνος• οὐ διακρίνω)
Συγγραφέας:
Ελληνική Ανθολογία, XVI (βιβλίο 16ο, Πλανούδειο Παράρτημα)
Τύμνης, Ελληνική Ανθολογία XVI 237, Ανθολογία του Πλανούδη, Βιβλίο 4, Κεφ. 12, Επίγραμμα 90 (Antologia Planoudea AP. L.4 T.12 E.90), σύμφωνα με την έκδοση του Ιερώνυμου ντε Μπος στην Ουτρέχτη 1795-1822, σελ. 453 (δες και index)


XVI 237 Τύμνη (Εις άγαλμα Πριήπου) / L.4 T.12 E.90

[Επεξεργασία]
Πάντα πριηπίζω, κἂν ἦι Κρόνος• οὐ διακρίνω οὐδένα φῶρ' οὕτω ταῖσδε παρὰ πρασιαῖς.
«Ἔπρεπε μὴ λάχάνων ἕνεκεν τάδε καὶ κολοκυνθῶν,» φήσει τις, «με λέγειν.» ἔπρεπεν, ἀλλὰ λέγω.