Εις Φίλην
| Εις Φίλην Συγγραφέας: |
| Aπό την συλλογή "Τρυγόνες και έχιδναι". |
Τίς θλίβει τώρα ἔξαλλος τὸ στῆθός σου τὸ καῖον,
κ' εἰς λέκτρα ἀραχνοϋφῆ στρωτὰ μὲ μύρτου κλῶνας
βεβαρημένης κεφαλῆς τὰς μαύρας μελεδῶνας,
ζητεῖ ἐπὶ τὸ στόμα σου νὰ σβέσῃ τὸ ὡραῖον!
Ὤ! δείλαιος! τὴν πίστην σου ποσάκις θὰ θρηνήσῃ,
καὶ κλίνων εἰς τὸν κόλπον σου μὲ πόθον εὐφροσύνης,
τὸν ὄρνιν τὸν γαμψώνυχα θὰ εὕρῃ τῆς ὀδύνης,
θὰ εὕρῃ μαύρην θύελλαν ὅπου σκιὰν ζητήσῃ.
Ἐκεῖνος ὅστις εὔπιστος ἐπὶ τὸ μέτωπόν σου
τὰ χείλη τὰ πυρέσσοντα στηρίζει τώρα τρέμων,
θὰ σ' ἴδῃ εὐμετάβλητον ὡσεὶ πνοὴν ἀνέμων,
θὰ μὰθη ὅτι χρυσαλὶς ὁ ἔρως τῶν στηθῶν σου.
Κ' ἐγὼ πλανήτης ναυαγὸς εἰς ξένας παραλίας,
πρὸ τῶν μακρῶν σκοπέλων σου τὴν σκάφην μου συντρίψας,
ὑπὸ τὸ φλέγον βλέμμα σου παρὸν καὶ μέλλον τρίψας,
τί ἔλαβον ὡς ἀμοιβήν; τῆς λήθης τὰς πικρίας.