Δημόσιοι υπάλληλοι
| ←Ὅλοι μαζί | Ελεγεία και Σάτιρες Συγγραφέας: Δημόσιοι ὑπάλληλοι |
Ὁ Μιχαλιός→ |
ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ
Οἱ ὑπάλληλοι ὅλοι λυόνουν καὶ τελειόνουν
σὰν στῆλες δύο δύο μὲς στὰ γραφεῖα.
(Ἠλεκτρολόγοι θἆναι ἡ Πολιτεία
κι ὁ Θάνατος, ποὺ τοὺς ἀνανεώνουν).
Κάθονται στὶς καρέκλες, μουτζουρόνουν
ἀθῶα λευκὰ χαρτιά, χωρὶς αἰτία.
«Σὺν τῇ παρούσῃ ἀλληλογραφίᾳ
ἔχομεν τὴν τιμὴν» διαβεβαιώνουν.
Καὶ μοναχὰ ἡ τιμὴ τοὺς ἀπομένει,
ὅταν ἀνηφορίζουνε τοὺς δρόμους,
τὸ βράδυ στὶς ὀχτώ, σὰν κουρντισμένοι.
Παίρνουν κάστανα, σκέπτονται τοὺς νόμους,
σκέπτονται τὸ συνάλλαγμα, τοὺς ὤμους
σηκώνοντας οἱ ὑπάλληλοι οἱ καϊμένοι.