Δημωδης περι βαλμα θρυλος

                                        Δημωδης περι βαλμα θρυλος
                                        Αριστοτελης Βαλαωριτης
        
        Ο βαλμας ειναι πτηνον νυκτεροβιον,σπανιον μεν αλλα γνωστον εις παντας και επιφοβον,διοτι η εμφανισις αυτου προαγγελλει προσεχες πενθος και αφευκτον συμφοραν.Η προληψις αυτη εκτεινεται εφ'ολων των ομοιων του,ειτε διοτι εν τη ηρεμια και τω σκοτει της νυκτος η μονοτονος και θλιβερα φωνη των ορνεων τουτων πληττει την φαντασιαν,ειτε διοτι επεκρατησε παρα τω Ελληνικω λαω η ιδεα οτι αμαρτωλαι ψυχαι σκηνωσασαι εν αυτοις,κατεδικασθησαν να πλανωνται μεχρι συντελειας του αιωνος προς παραδειγματισμον των ζωντων και προς αποτισιν στυγερου τινος και εκτακτου κακουργηματος.Αλλ, ο βαλμας οσακις ακουεται θρηνων εν ωρα νυκτερινης τρικυμιας,περισσοτερον παντος αλλου εμπνεει επελπισμον και προκαλει εξορκισμους και σταυροκοπηματα,διοτι αι κοιναι ιδεαι περι πονηρου πνευματος εμφωλευοντος εν αυτω κραταιουνται και εκ των αλλοκοτων φθογγων δι'ων αγγελλεται η παρουσια του και οιτινες ως εναρθροι ανθρωπιναι φωναι διεγειρουν βαθειαν ταραχην και συγκινησιν απεριγραπτον.
         Ισως ο ποιητικωτατος Ελληνικος λαος εν ταις αγριαις κραυγαις του βαλμα ευρε δια της φαντασιας ο,τι εις την ακοην παρισταται ασαφες και συγκεχυμενον,αλλ'ειναι βεβαιον ο,τι κατα την ομολογιαν παντων,το απαισιον πτηνον διηγειται στεναζον την φρικτην ιστοριαν του και οτι εν τη παραδοξω λαλια του σαφως διακρινονται οι επομενοι στιχοι
                                        
                                      Γηωργο!Γηωργο!Γηωργο!
                                      τωυρες τωυρες τ'αλογο?
                                      Χα,χα,χα,χα,χα!
                                      .. .. .. .. .. .. .. .
        Μια φορα κι εναν καιρο ησαν δυο αδελφοι πλουσιοι βαλμαδες(ιπποτροφοι,αλογοβοσκοι),εξ ων ο πρεσβυτερος Μητρος φυσει αυθεραιτος και τραχυς,απολυτον μετηρχετο εξουσιαν επι της ψυχης του νεωτερου Γηωργου.αγογγυστως αποδεχομενου τους επι ουτιδαναις προφασεσιν ακατπαυστους προπηλακισμους του και επιτετραμμενου την αμεσον επιτηρησιν των πολλων ιππωντου.
        Παρουσιασθεισης δε ευκαιριας να πωληθωσιν οκτω εκ των τουτων(αδηλον διατι τοσοι),ο πρεσβυτερος αδελφος εμηνυσεν εις τον νεωτερον ν'αποσπαση ευθυς εκ της αγελης τα πωληθεντα κτηνη και να τα συνοδευση αυτοπροσωπως εις τον πατρικον οικον.Ο δε Γηωργος,γνωριζων εκ σκληρας πειρας τι εσημαινον τοιαυται διαταγαι αν προς στιγμην ανεβαλλετο η εκτελεσις των,χωρις να προσμεινη την χαραυγην της ημερας,πηδησας επι των νωτων ενος ηγαγεν εσπευσμενως τους ιππους προς τον αδελφον του.
        Η νυξ ητο ζοφερα,ο δε Μητρος αριθμων τα ζωα ευρισκε παντοτε οτι ελειπεν εν και οτι αντι των παραγγελθεντων οκτω ο Γηωργος δεν ειχε παραδωσει παρα μονον επτα .Υποπτευσας δε μη καθ'οδον ειχεν αποπλανηθη ο αποζητουμενος ιππος,διεταξε τον Γηωργον να σπευση εις ανευρεσιν αυτου,αν ηθελε να μη εκτεθη εις φονικα αποτελεσματα της δυσμενειας του.
        Εντρομος ο δυστυχης εφυγεν απο ρυτηρος ελαυνων τον ιππον δια δασων και κοιλαδων...Δρομο παιρνει,δρομο αφινει...Αλλ'επανηλθεν απρακτος.Ενω δε επησιαζεν εις τον πατρικον οικον και πριν ακομη δωση λογον της ματαιας εκδρομης του,ο Μητρος ακουσας μακροθεν ενος ιππου μονου το καλπασμα προησθανθη την αποτυχιαν και τυφλωθεις εκ της οργης επεπεσε φρενηρης κατα του Γηωργου και τον εφονευσε' πληττων δ'αυτον ανηλεως δια της μαχαιρας εκαγχαζεν ο αλιτηριος και τον ηρωτα

                                      Γηωργο!Γηωργο!Γηωργο!
                                      τωυρες τωυρες τ'αλογο?
                                      Χα!,χα,χα,χα,χα!
                                      .. .. .. .. .. .. .. .. 

          Ο Γηωργος εκειτο χαμαι νεκρος,ο δε ιππος του αποπτυσας τον χαλινον ωρμησεν εις την αυλην του πατρικου οικου και ανεμιχθη μετα των συντροφων του.
          Ευθυς μετ'ολιγον αιμοσταγης ,αποτροπαιος,εξαλλος εκ των καπνων του αιματος εισερχεται και ο αδεφοκτονος.Συναντηθεις δε μετα των πωληθεντων ιππων ηρξατο καταμετρων αυτους εκ νεου,ως αν ηλπιζε δια μιας τελευταιας επιβεβαιωσεως του αμαρτηματος του Γηψργου να κατευναση τον ηδη εγειρομενον φοβερον εν τη συνειδησει του σαλον.Αλλ ω του θαυματος!Αντι επτα παντοτε,τωρα τους ευρισκεν οκτω και εννοησεν ο ταλας οτι κατα την πρωτην αριθμησιν δεν ειχε συμπεριλαβει τον ιππον εφ'ου ο Γηωργος εκαθητο καθοδηγων τους αλλους.Διεσκεδσθη τοτε η πυκνη ομιχλη,ητις ειχεν επισκιασει την ορασιν του,εμεινεν εμβροντητος, εκλινε γονυ ενωπιον του αδικως φονευθεντος αδελφου του και κλαιων και οδυρομενος παρεκαλεσε τον Θεον να τον μεταμορφωση εις πτηνον νυκτεροβιον εχων φωνην ανθρωπινην,ινα,περιπλανωμενος αιωνιως,κολαζηται επαναλαμβανων τους σαρκασμους,ους απηυθυνε προς τον αθωον Γηωργον πριν η τον θανατωση

                                     Γηωργο!Γηωργο!Γηωργο!
                                     τωυρες τωυρες τ'αλογο?
                                     Χα,χα,χα,χα,χα!
                                     .. .. .. .. .. .. .. .. 
                                      

         Ο Θεος τον εισηκουσε,και ιδου διατι το μεν απαισιον πτηνον καλειται βαλμας, ο δε δεισιδαιμων λαος θεωρει τον βαλμαν αγγελον προσεχων δυστυχημαων.
         Καθ'ολον τον μακρον αγροτικον μου βιον μονον απαξ ετυχε ν' ακουσω του βαλμα τας νυκτερινας οιμωγας.Ομολογω δε οτι η παραδοξος λαλια του ενεποιησε και εις εμε την αυτην εκπληξιν την οποιαν προξενει εις παντας,διοτι κ'εγω εις τους θρωνους του καταραμενου σαφως διεκρινα το

                                      Γηωργο!Γηωργο! Γηωργο!
                                      τωυρες τωυρες  τ'αλογο?
                                      Χα,χα,χα,χα,χα,χα!
                                      .. .. .. .. .. .. .. ..

          Δεν ειναι αρα γε περιεργοι αι περι μετενψυχωσεως δημωδεις δοξασιαι και δεν ειναι παρδοξον πως ουτε αι σκληραι του εθνους ημων περιπετειαι,ουτε ο χριστιανισμος,μ'ολην την ηθικην παντοδυναμιαν του και τας περι κρισεως και ανταποδοσεως θεωριας του,δεν κατωρθωσαν να εξαλειψωσιν ολοσχερως τα ιχνη της αρχαιας Ελληνικης μυθολογιας ,και πως παρεμεινεν εις ημας,τους πολλαπλως επιβουλευομενους νεωτερους Ελληνας,ζωντανη και αυτη η αποδειξις της γνησιοτητος της καταγωγης και των γενεθλιων?_