Δαιταλείς
| Δαιταλεῖς Συγγραφέας: |
1. {A.} ἀλλ' εἶ σορέλλη καὶ μύρον καὶ ταινίαι.
{B.} ἰδοὺ σορέλληˈ τοῦτο παρὰ Λυσιστράτου.
{A.} ἦ μὴν ἲσως σὺ καταπλιγήσει τῷ χρονῳ.
{B.} τὸ καταπλιγήσει τοῧτο παρὰ τῶν ῥητόρων.
{A.} ἀποβήσεταί σοι ταῧτα ποι τὰ ῥήματα.
{B.} παρ' Ἀλκιβιάδου τοῧτο τἀποβήσεται.
{A.} τί δ' ὑποτεκμαίρῃ καὶ κακῶς ἄνδρας λέγεις
καλοκἀγαθίαν ἀσκοῧντας; {B.} οἴμ', ὦ Θρασύμαχε,
τίς τοῧτο τῷν ξυνηγόρων τερατεύεται;
2. σοὶ γὰρ σοφίσματ' ἐστὶν ἁγὼ 'κτησάμην;
οὐκ εὐθὺς ἀποδίδρασκες ἐκ διδασκάλου;
3. ἢ χόνδρον ἕψων εἶτα μυῖαν ἐμβαλὼν
ἐδίδου ῥοφεῖν ἄν
4. τί δαί; κυνίδιον λεπτὸν ἐπρίω τῇ θεῷ
εἰς τὰς τριόδους;
5. ..τῆς μυρηρᾶς ληκύθου
πρὶν κατελάσαι τὴν σπαθίδα, γεύσασθαι μύρου
6. ...ἐγὼ δὲ νῷν
πέμψω πλακοῦντ' εἰς ἑσπέραν χαρίσιον
7. {A.} οὐ μὴ μεταλάβῃ τοὐπίπεμπτον. {B.} κλάετω
8. φέρ' ἴδω, τί σοι δῶ τῶν μύρων; ψάγδαν φιλεῖς
9. οὐδ' ἐστὶν αὐτῇ στλεγγὶς οὐδὲ λήκυθος
10. οὐδ' ἀργύριου ἔστιν κεκερματισμένον
11. ὁ δ' ἠλιαστὴς εἷρπε πρὸς τὴν κιγκλίδα
12. τὸν Ἐρεχθέα μοι κὰι τὸν Αἰγέα κάλει