Γλώσσαι/Ψ

←Χ

Γλώσσαι Συγγραφέας: Ησύχιος Ψ

Ω→

<Ψάγδας>

[ψαγδῆς.] μύρον ποιόν

[<ψαγεῖον>

ἀγγεῖον]

<ψάγιον>

πλάγιον, λοξόν, ἐπικεκλιμένον

*<ψάραλλα>

ψύγματα

<ψάδδα>

ἡ κινάβαρις

<ψάδιον>

κάταντες

<ψαδυρόν>

ἀσθενές. μαδαρόν. ψαθυρόν

<ψαέναι>

φθάσαι. κτίσαι

<ψαθάλλειν>

κνήθειν. ψηλαφᾶν

<ψαθαρά>

εὔθλαστα, σαθρά. ξηρά. ἀσθενῆ. ψαθυρά

<ψάθεα>

ψωμία

<ψαθύρματα>

ἀποκόμματα

<ψαθυρός>

εὔθλαστος, καὶ τὰ ὅμοια

<ψαιδρά>

ἀραιότριχα

<ψαιδρόν>

φαιδρόν. ἀραιόν

<ψαιθόν>

ὑποφοινίσσον

<ψαῖμα>

ὀλίγον

<ψαινούζειν>

διὰ ῥ.πισμοῦ καταψύχειν. γὰρ δὲ καὶ δραπισμοῦ

<ψαινύθιον>

ψευδές. μάταιον, εὐτελές, φλύαρον. οἰκτρόν

*<ψαινύροιτο>

διεσείσατο

<ψαινύντες>

ψωμίζοντες

<ψαίνυον>

ἀχρεῖον

<ψαίνυσμα>

ὀλίγον

<ψαινύσσειν>

ῥ.πίζειν

<ψαίρει>

τινάσσει, ῥιπίζει.

<ψαί(ρ)ειν>

ἀσθενῶς τι ποιεῖν. σύρειν

<ψαῖσμα>

σῖτον ὀλίγον

<ψαιστά>

ἄλφιτα ἐλαίῳ δεδευμένα

<ψα[ι]κάζει>

ῥα(ί)νει

<ψά[ί]καλον>

ἔμβρυον, βρέφος

*<ψαικάς>

ψακάς, ῥανίς

*<ψα[ι]καλοῦχον>

ἔμβρυον .......

<ψακαλοῦχοι>

ψάκαλα ἔχουσαι· εἰσὶ δὲ ἔμβρυα

<ψάκελον>

μέσα

[<ψάκιον>

ἀραιόν. μακρόν]

<ψάκταν>

τὴν ψώκτην μάζαν

<ψακτήρ>

ψήκτρα

<ψαλάγματα>

ψηλαφήματα

[<ψάλις>

κιθαριστής]

<ψάλια>

κρίκοι, δακτύλιοι

*<ψαλίδες>

ἁψῖδες <τῶν στύλων>

<ψαλίξαι>

κεῖραι

*<ψαλίοις ἵππους>

χαλινοῖς ἵππους. κωλυτηρίοις

<ψαλίον>

κωλυτήριον. χαλινός

<ψαλίθια>

ψήγματα

<ψαλάκανθα>

τοῦτο ἀδέσποτον δοκεῖ τισιν εἶναι. [ψ#]

<ψαλακτόν>

οὐκ ἀνεύρητον

<ψαλάσσει>

τινάσσει. ψηλαφᾷ. κινεῖ. ψαύει, ψάλλει, ἀφ' οὗ καὶ <ἀψά- λακτος> ὁ ἄψαυστος

<ψαλίς>

τὸ ἄρμενον. καὶ καμάρα. καὶ ταχεῖα κίνησις

*<ψάλλειν>

ᾄδειν ᾄσματα. τίλλειν. κινεῖν

*<ψαλόν>

εἶδος χαλινοῦ

<ψαλίττεται>

ἁμιλλᾶται

<ψαλλός>

ὕλη

<ψαλοίμην>

βληθείην

<ψαλτήρ>

ὁ ἀνήρ· ἡ δὲ γυνὴ <ψάλτρια>

<ψαλτής>

κιθαριστής

<ψάλτιγξ>

κιθάρα

<ψαλύγων>

ἔνιοι <ψά(λυ)γας> τὰς λεγομένας ψυχὰς ἄμεινον, καὶ τοὺς ἀσθενεῖς σπινθῆρας

<ψαμαθία>

αἰγιαλός

<ψάμαθος>

ψάμμιος, ἢ παραθαλάσσιος ἄμμος

<ψαμμακοσιογάργαρα>

πολλὰ ἀναρίθμητα, ἀπὸ τῆς ψάμμου καὶ τῶν γαργάρων

<ψάμματα>

σπαράγματα

<ψαμματίζουσα>

ψωμίζουσα

<ψαμμήν>

ἄλφιτα

<ψαμμοδύτης>

ἰχθῦς, ὃν καὶ καλλιώνυμον ὀνομάζουσιν

<ψάμμος>

ἡ παραθαλάσσιος γῆ, ἄμμος

<ψανισμός>

ναυτιασμός

<ψανός>

ψεδνός

<ψάρις>

γένος στρουθοῦ

<ψᾶρ(ε)ς>

εἶδος ὀρνέου. [ἄλλοι δέ φασι τὴν λέξιν μηδαμοῦ κεῖσθαι

<ψάρις>

εἶδος νεώς, τριήρους

<ψαρί[γ]χοι>

ψᾶροι

<ψαροί>

ποικίλοι. εἶδος χρώματος

<ψαρόν>

ποικίλον. σποδοειδές

<ψαστής>

τὰ ψαιστὰ ῥόδα

<ψατᾶσθαι>

προκαταλαμβάνειν

<ψατῆσαι>

προειπεῖν

<ψαύειν>

θιγγάνειν

<ψαύεται>

ψηλαφᾶται

*<ψαυγές>

θορυβῶδες

<ψαυκρόποδα>

κουφόποδα, ἄκροις τοῖς ποσὶ ψαύοντα

<ψαυκρὸν γόνυ>

κοῦφον. ἀπὸ τοῦ ἄκρως ψαύειν

<ψαυκρός>

καλλωπιστής. ταχύς, ἐλαφρός. ἀραιός

*<ψαλόεντα>

τὰ ἐν τῷ ψαύειν ἀπολλύντα

<ψαῦσαι>

ἅψασθαι. προσεγγίσαι

<ψαύσασθαι>

τὰ αὐτά

<ψαυστά>

ψαυστὰ ἀρχίας

*<ψαύριος>

κονιορτός. φορυτός. οἱ δὲ <ψαυρός

<ψάφα>

κνέφας

<ψαφαρά>

ψαθυρά

<ψαφαρόν>

ξηρόν, αὐχμηρόν. ἀσθενές. ἐλαφρόν

<ψαφαρὰ νεφέλη>

σκοτεινή

<ψαφερά>

ψαθυρά

*<ψαφέα>

ψωμία

*<ψάφα>

λόφοι ψηλοί

<ψαφοτριβέων>

περὶ τοὺς λόγους τριβομένων

<ψέ>

αὐτούς, αὐτάς, [αὐτῶν] αὐτά, αὐτόν, αὐτήν, αὐτό

<ψέγει>

μέμφεται. ὑβρίζει

<ψέγος>

τάφος. καὶ <ἐπιψέγειν>· ἐπικηδεύειν

<ψέδειν>

ἐντρέπειν, φροντίζειν

<ψεδνὴ ἡ θρίξ>

ἡ ἀραιόθριξ· ψεδνὴ δ' ἐπενήνοθε μαδαρὰ ἐπήνθει

<ψεδόναι>

λόγοι

<ψέδυρα>

ψίθυρος

*<ψεδνός>

μαδαρός, ἀραιόθριξ

<ψειαί>

ἀλώπεκες. ψῆφοι

<ψεαδερτῶν>

ἐλαιῶν τὸ ἀποπίασμα

<(ψ)ειήματα>

παίγνια

<ψ[ε]ιλεύει>

κρα(ς)πεδεύει

<ψ[ε]ινάζει>

ἀποῤῥεῖ

<ψείρει>

φθείρει

<ψεῖσαι>

ψωμίσαι

<ψεκάδες>

ῥανίδες, σταγόνες

<ψεκάς>

σταγών

<ψελλίζειν>

ἀς[χ]ήμως λαλεῖν

<ψεκτόν>

μεμπτόν

<ψελιστήν>

λίγνον

<ψελλός>

ὁ τὸ σίγμα παχύτερον λέγων

<ψελός>

αἰθαλός

<ψενδύλοι>

σπόνδυλοι

<ψευδάγγελος>

ψευδῆ ἀγγέλων

*<ψέλια>

δακτύλιοι, λύγαια

<ψευδάλμιον>

ψευδές

<ψευδ(αμ)άμαξυς>

εἶδος ἀμπέλου. ἤγουν εἰς ἀναδενδράδα εὔθετος ἄμπελος. καὶ ὁ ψευδόπλουτος

<ψευδεπήσειεν>

ψευδολογήσειεν

<ψευδῆ>

ἀλλόκοτα. ἀπάται

<ψευδηγόρους>

ψευδολόγους

<ψευδής>

ψεύστης

<ψευδοεπήσωμεν>

ψευδολογήσωμεν

<ψευδομυθεῖ>

ψευδολογεῖ

<ψευδοραβδοθίαι>

ψευδοραψῳδοί

<ψεῦδος>

ἀπάτη, πλάνη

<ψευδοσέληνον>

ἡ ἀμαυρὰ σελήνη

<ψευδώνυμοι ὄνειροι>

ψευδολόγοι

<ψευσάμενοι>

παραβάντες. ἐπιορκήσαντες, [ἐφιορκήσαντες]

<ψευστήσεις>

ψεύστης εἶ

<ψεφαί(α)ς νυκτός>

σκοτεινῆς

*<ψεφαυγοῦς>

σκοτεινῆς

<ψεφ(αί)αις>

σκοτειναῖς

<ψεφα[ρ]ῖον>

λυπρόν. σκοτεινόν

<ψεφαρά>

σκοτεινή

<ψέφας>

σκότος

<ψέφος>

καπνός

<ψέφει>

δέδοικεν, ἐντρέπει. λυπεῖ. φροντίζει

<ψῆγμα>

ξύσμα. ἢ μικρὸν θρύμμα, κλάσμα

<ψηκεδών>

κονιορτός

<ψήκτρα>

ξύστρα. σπάθη

<ψῆλαι>

τῖλαι

<ψηλαφηκότταμοι>

......

<ψήληκες>

τῶν ἀλεκτρυόνων οἱ νοθογένναι

<ψήν>

εἶδος ζώου μικροῦ συκοφάγου

<ψῆνες>

κωνώπια τὰ ἐν τοῖς ὀλύνθοις γινόμενα

<ψῆνας>

τὰ σπέρματα τῶν ἀῤῥένων φοινίκων

<ψηνόν>

ἀραιόν

<ψηνός>

ψεδνός, διάψιλος

<ψηνίζων>

τοὺς Ψῆνας λέγει τοὺς τοῦ Μάγνητος· ἔστι δὲ ὁ ψὴν εἶδος ζώου ὅμοιον κώνωπι, ὃ εἰσδύεται εἰς τοὺς ὀλύνθους τῶν σύκων καὶ πεπαίνει αὐτούς

<ψῆρες>

εἶδος ὀρνέων

<ψηροπυρίτας>

αὐτόπυρος ἄρτος. οἱ δὲ πυριεφθής. οἱ δὲ κακός

<ψῆττα>

ἰχθύδιον τῶν πλατέων ἡ ψῆττα, ἥν τινες <σανδάλιον> ἢ <βούγλωσσον> .....

<ψηφῖδες>

ψῆφοι, μικροὶ λίθοι

<ψηφισαμένων>

κρινάντων

<ψηφίσματα>

γνῶμαι ἀρέσκουσαι

<ψῆφος>

λόγος. κρίσις. ἀπόφασις διὰ λαλιᾶς

<ψηφοφορία>

ἡ πολλῶν ψῆφος καὶ ἀποδοχή

[<ψηφῶν>

φροντίζων.] <ψηφολογική>· ......

<ψήχει>

καταμάσσει, τρίβει, ξύει. σμήχει. [ψύχει πραΰνει]

<ψήχοι>

πραΰνοι, καὶ τὰ ὅμοια

<ψήχομαι τὸν δικαστήν>

[<ψηχράν>

τὴν λεπτήν]

<ψιά>

χαρά, γελοίασμα, παίγνια

<ψιάδ(δ)ειν>

παίζειν

<ψιάδες>

ψακάδες, ῥανίδες, σταγόνες

<ψιάζει>

ψακάζει

<ψιάθια>

τὰ ἐν τοῖς δικαστηρίοις ἐπὶ τῶν καθεδρῶν ἐπιστορνύμενα

<ψίαθος>

ἡ χαμεύνη. καὶ τὸ φυτόν, ἐξ οὗ πλέκεται ψίαθος

<ψίαι>

ἀλώπεκες

<ψίακα>

ψακάδα

<ψιαρόν>

εὐῶδες

[<ψίγναι>

τρίχες]

<ψίδες>

ψιάδες, ψακάδες

<ψιβδεῖ>

ὑποπνεῖ, βδεῖ

<ψιδόνες>

διάβολοι. ψίθυροι

<ψίεσσα>

εὐδαίμων, μακαρία

<ψίεντα>

τὰ αὐτά

<ψιζομένη>

κλαίουσα

<ψίης>

μακάριος, εὐδαίμων

<ψιῆναι>

ψίξαι

<ψιῆσαι>

ψωμίσαι

<ψιθία>

εἶδος ἀμπέλου, καὶ μήλων τινῶν

<ψιθήν>

τὴν ἀπώλειαν

<ψιθύρα>

ἐξ ὧν τὸ σύνηθες καὶ ἥρωος Ἀθήνησιν ὄνομα

<ψιθυρίζει>

εἰς τὸ οὖς ἠρέμα διαλέγεται

<ψιθωμία(ν)>

Λάκωνες τὸν ἀσθενῆ

<ψιλάς>

πέτρα. κράσπεδα

<ψιλὰ τὰ γένεια>

σπανοπώγων

<ψιλαῖς>

ἀκοσμήτοις

*<ψηλαφῶ>

ἐρευνῶ, καὶ τὰ ὅμοια

<ψίλακα>

ψιλόν, λεῖον. πτερὸν [ἢ πτενόν]

<ψιλάκερ>

τὸ ἡγεῖσθαι χοροῦ

<ψιλεῖς>

οἱ ὕστατοι χορεύοντες

<ψιλή>

ζήτει εἰς τὸ ψιλόν

<ψιλίοις>

πλαγίοις, ὑπτίοις

<ψιλίον>

πτερόν. μακρόν. οἱ δὲ ψέλλιον. ἢ εἶδος ἄνθους

<ψιλοδετόρων>

βρώτη

<ψιλοκόῤῥης>

φαλακρός

<ψιλόν>

γυμνόν. ἔρημον. εὐτελές. ἄτριχον. καὶ πᾶν ἀποδεδαρμένον

<ψιλὸς στέφανος>

πτέρινος. καὶ ὁ ἱππεύς

<ψιλοτάπιδες>

αἱ καλούμεναι ὑποστρώματα καλά

<ψιλούς>

γυμνούς. σφενδονιστάς. τοξότας

<ψίλωθρον>

σποδή. ἔνιοι μάδον

<ψίμαρον>

εὐδιαῖον

<ψιλῶς>

κούφως. εὐτελῶς

<ψίν>

αὐτοῖς. αὐτόν

<ψινάδες>

αἱ ῥυάδες ἄμπελοι

<ψινάζει>

ἀποῤῥεῖ τὰ ἀσθενῆ τοῦ καρποῦ, φυλλορ(ρ)οεῖ

<ψίναθος>

ἀγρία αἴξ

<ψίνδεσθαι>

κλαίειν

<ψίνθος>

τέρψις

<ψινύθιον>

φαῦλον

<ψῖσαι>

ψωμίσαι

<ψίσις>

ἀπώλεια

<ψίττα>

ταχέως, εὐθέως

<ψιττάζων>

ψίττα ἐπιφθεγγόμενος. ὅπερ ἐστὶ ποιμενικὸν ἐπίφθεγμα

<ψιττάκ(ε)ια>

εἶδος ὑποδήματος γυναικείου

<ψιττία>

ψωμία. Ἀττικοί

<ψιφά>

ἑψιτὰ λεπτά

<ψιφαῖον>

ἱστίον. ὁτὲ δὲ ψίαθος. ἢ μικρὸν ὀρνιθάριον

<ψιχία>

ψωμία

*<ψίχες>

αἱ ἀποπίπτουσαι τῶν ἄρτων τεμνομένων. ψιχίδι(α)

<ψόαν>

ὀχεύτριαν

<ψόα>

τὸ μέρος τοῦ σώματος

<ψόγεια>

ψογερά, καὶ οὐκ ἄξια ἀκοῆς

<ψογερά>

ὡς λίαν μεμπτά

<ψογερόν>

αἰσχρόν, μεμπτόν, ἐπίψογον

<ψόγξαι>

ἀκοῦσαι

<ψόγος>

κατάγνωσις, μέμψις, ὄνειδος

<ψοδίον>

σκολιόν

<ψοθάλλειν>

ψοφεῖν

<ψοθίον>

αἰθαλῶδες

<ψοθόν>

μέλαν. [θόρυβος]

<ψόθος>

ψώρα, ἀκαθαρσία

*<ψόθωρ>

αὐχμηρόν

<ψοθώα>

ψώρα

<ψοίθη[σι]ς>

ἀλαζών

<ψολοκομπίαι>

ἀλαζόνες, κομπασταί

<ψόλος>

καπνός, αἰθάλη, φλόξ, ἀσβόλη

<ψολῶσαι>

ψιλῶσαι. ῥινῆσαι

<ψόμμος>

ἀκαθαρσία. καπνός

<ψο(ύ)δια>

ψευδῆ ...... Λάκωνες δὲ τὸν στόμαχον

<ψοφεῖ>

κτυπεῖ, ῥήσσει

<ψοφοδεῶς>

ταραχώδως

<ψοφοδεής>

δειλός, κενοφόβος, ὃ καὶ τοὺς ψόφους καὶ τὰ ἐλάχιστα φοβούμενος

<ψοφοδεῆ>

τὸν ὅμοιον αὐτῷ

<ψόφος>

ἦχος, κτύπος

<ψυγεῖα>

ἀγγεῖα, ἐν οἷς ὕδωρ ψύχεται. καὶ ὁ τόπος αὐτό

<ψυδνὴ χέρσος>

ἀραιά, ὀλίγη

<ψυδρά>

ψευδῆ

<ψυδρόν>

ψευδές

<ψυθιζομένων>

γογγυζόντων

<ψύθιον>

ὀλιγοχρόνιον

<ψύθιος>

ἀραιά, ὀλίγη, ψιθυρίς

<ψυθιστάς>

ψιθυριστάς

<ψυθός>

ψίθυρος. ψεῦδος

<ψυθῶνες>

διάβολοι

<ψυῖαι>

ἀλώπεκες, βασσαρίδες. καὶ αἱ κατὰ τὴν ὀσφῦν σάρκες

<ψυκτά>

ἡ μὴ πολλῷ ὕδατι πεφυρ(α)μένη μάζα

<ψυκτήρ>

ὃν ἡμεῖς ψυγέα[ν], καὶ εἶδος ποτηρίου

<ψυκτήρια[ι]>

οἱ ἀλσώδεις καὶ σύ[ν]σκιοι τόποι

<ψυκτήριον>

ποτήριον ὃ ἡμεῖς ψυκτῆρά φαμεν

<ψύλλα>

ψύλλαι θηλυκῶς. ἄλλοι δὲ <Φύλλοι>, ἔθνος Λιβύης. ἔστι δὲ καὶ ὄνομα ζωϋφίου μικροῦ ἀῤῥενικῶς, ὥς φησιν Ἐπίχαρμος

<ψύλλακας>

τὰς ψύλλας

<ψύλλιον>

πόα, ἧς καὶ σπέρμα ὁμώνυμον

<Ψυλλικοί>

εἶδος κυνῶν ὀνομασθὲν οὕτως

<Ψυλλικὸς γόης>

ὁ τῶν Ψύλλων. οἱ δὲ <Ψύλλοι> ἔθνος Λιβύης

<ψύλλος>

τὸ παχὺ τὸ συνέχον τὸ τοῦ κάπρου αἰδοῖον

<ψύξας>

ἀμβλύνας τὴν ψυχήν, φυσήσας, ἄνεμον ποιήσας, πνεύσας

<ψύξασθαι>

ῥυήσασθαι. ξηρᾶναι

<ψύξασαι>

πνεύσασαι. ῥυήσασαι

<ψύξουσι>

ξηρανοῦσιν

<ψύξις>

πνόη

<Ψυρίη(ς)>

νῆσος μικρά

<Ψύριος>

ἀκάθαρτος, ἀπὸ Ψύρ(ων) τῆς νήσου

<Ψυρίς>

γῆ λυπρά, χέρσος

<ψύττα>

ἐπὶ τοῦ ταχέως ἀποδρ(α)μεῖν λέγεται

<ψύτταρον>

σκαφίον

<ψύτταν>

πρόχυμα

<ψύττει>

πτύει

<ψυττόν>

πτύελον

<ψυχαγωγεῖ>

παραμυθεῖται τὴν ψυχήν

<ψυχαγωγός>

ὁ ἀνδραποδιστής, καὶ ὁ ἀπατεών. ὁ κατάγων τὰς ψυχὰς εἰς ᾅδου

<ψυχάζει>

ἀναψύχει

<ψυχάς>

πνεύματα

<ψύχειν>

ἀνέμῳ ξηραίνειν. καὶ πνεῖν

<ψυχέμπορος>

ὁ τοὺς ἀνθρώπους ἀγοράζων καὶ πωλῶν

<ψύχεος ἱμείρων>

καταψύξεως ἐπιθυμῶν

<ψυχή>

πνεῦμα. καὶ ζωΰφιον πτηνόν

<ψυχόλεθρος>

ἀπώλεια ψυχῶν

<ψυχοῤ(ῥ)αγεῖ>

ἀποθνήσκει

<ψυχορόφους>

τὰς τὴν ψυχὴν ἐκπινούσας

<ψυχουλκός>

πόα τις

<ψυχουλκούμενοι>

τὰς ψυχὰς ἑλκόμενοι

<ψυχρά>

τὴν ἣν ἡμεῖς λεπτὴν λέγομεν

<ψυχροκομψώματα>

ψυχροφαντάσματα

*<ψυχρὸν κακόν>

ψύξεως αἴτιον

<ψυχρολογία>

ψευδολογία

<ψυχρολόγος>

μηδὲν χρήσιμον λέγων

<ψυχρὸν δ' ἕλε χαλκὸν ὀδοῦσι>

τὸν καταψύχοντα τὰ σώματα (διὰ) τῆς ἀναιρέσεως

<ψυχρός>

ἀσθενής

<ψωδαρέον>

αὐχμηρόν

<ψώθιον>

τὸ ὑποκάτω τοῦ ἄρτου

<ψώθια>

τὰ τοῦ ἄρτου ἀποθραύσματα, καὶ τὰ ὑποκάτω

<ψώϊζος>

ἄφοδος ὑγρά, ἢ ὄνθος, δυσωδία, καὶ ἣν καλοῦσι μίνθα(ν)· οἱ δὲ αὐχμὸν ἢ μόλυσμα

<ψώια>

σαπρὰ δυσωδία

*<ψώδη>

γλῶττα

<ψωκτόν>

τράπεζαν

<ψωλήκυσθος>

οὐδενὸς ἄξιος

<ψωλόν>

τὸν ἀπεσκολυμμένον

<ψώμηκες>

οἱ τοῦ σίτου τὰς ῥίζας ἀπεσθίοντες. καὶ ὁ ἔγκατρος ὁ <σῖ- τός> φησι <ἐξεψώμισεν>, ἀπὸ τοῦ ζώου σχηματίσας

*<ψωμιεῖ>

θρέψει

<ψῶμιγξ>

σφήκωμα

<ψωμοί>

μέρη

<ψωραλέον>

τὸν ψωριῶντα

<ψωροπέταλοι>

ἰχθύες εὐτελεῖς

<ψῶρος>

παιδεραστής

<ψῶσαι>

θάλψαι

<ψώσματα>

παρὰ Ἀριστωνύμῳ πέπαικται ἡ λέξις τῇ Βοιωτῶν δια- λέκτῳ

<ψώχειν>

ἀνακινεῖν. ἀνατρίβειν

*<ψώχοντες>

λεπτύνοντες. πλύνοντες. ἀναξαίνοντες

*<ψώχω>

λεπτύνω. πλύνω. ξαίνω

<ψωχὸς γῆ>

ψαμμώδης