Μετάβαση στο περιεχόμενο

Για το ενδεχόμενο καταστροφής στη Σελήνη

Από Βικιθήκη
ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗ ΣΕΛΗΝΗ
Συγγραφέας:
μεταφράστηκε από συντάκτες της Βικιθήκης
Όταν στις 20 Ιουλίου 1969 οι αστροναύτες του Απόλλο 11 περπάτησαν στην επιφάνεια της Σελήνης το εγχείρημά τους δεν είχε ολοκληρωθεί. Η διαδικασία επιστροφής τους στο σκάφος «Κολούμπια», που βρισκόταν σε τροχιά γύρω απο τη Σελήνη με κυβερνήτη τον Μάικλ Κόλινς και θα τους οδηγούσε πίσω στη Γη, αποτελούσε το πιο δύσκολο τμήμα της αποστολής και συγκέντρωνε τις περισσότερες πιθανότητες αποτυχίας. Έτσι οι σύμβουλοι του Αμερικανού προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον τον συμβούλεψαν να είναι προετοιμασμένος για το χειρότερο. Την ομιλία του για την περίπτωση αυτή έγραψε ο τότε λογογράφος του προέδρου, Γουίλιαμ Σάφαϊρ και έγινε γνωστή μόλις το 1999.

Αν συνέβαινε το απευκταίο, το σχέδιο του Λευκού Οίκου θα ήταν το εξής: ο Νίξον θα τηλεφωνούσε σε καθεμία από τις «χήρες» των αστροναυτών και στη συνέχεια θα διάβαζε τον λόγο στο αμερικανικό έθνος. Ύστερα η NASA θα διέκοπτε την επικοινωνία με τους «ναυαγούς» και η κηδεία θα πραγματοποιείτο με τον ίδιο τρόπο που γίνεται στη θάλασσα. Προφανώς, ο λόγος αυτός δεν εκφωνήθηκε ποτέ.


Το έμβλημα της αποστολής Απόλλο 11

Η μοίρα όρισε οι άντρες που πήγαν στη Σελήνη για μία ειρηνική εξερεύνηση να μείνουν στη Σελήνη για να αναπαυθούν εν ειρήνη.

Οι γενναίοι αυτοί άντρες, ο Νηλ Άρμστρονγκ και ο Έντουιν Ώλντριν, γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει ελπίδα για τη διάσωσή τους. Αλλά γνωρίζουν επίσης ότι από τη θυσία τους πηγάζει ελπίδα για την ανθρωπότητα.

Αυτοί οι δύο άντρες θυσιάζουν τις ζωές τους στον πιο ευγενή σκοπό της ανθρωπότητας: Την αναζήτηση για την αλήθεια και την κατανόηση.

Θα τους θρηνήσουν οι οικογένειες και οι φίλοι τους· θα τους θρηνήσει το έθνος τους· θα τους θρηνήσουν όλοι οι λαοί του κόσμου· θα τους θρηνήσει η Μητέρα Γη που τόλμησε να στείλει δύο από τους γιους της στο άγνωστο.

Με την εξερεύνησή τους, παρακίνησαν τους λαούς του κόσμου να νιώσουν ένας· με τη θυσία τους, συσφίγγουν περισσότερο τους δεσμούς αδελφοσύνης μεταξύ των ανθρώπων.

Στα αρχαία χρόνια, οι άνθρωποι κοιτούσαν τα άστρα και έβλεπαν τους ήρωές τους στους αστερισμούς. Στην εποχή μας, κάνουμε λίγο πολύ το ίδιο, αλλά οι ήρωές μας είναι επικοί άντρες από σάρκα και οστά.

Θα ακολουθήσουν άλλοι, και σίγουρα θα βρουν το δρόμο της επιστροφής. Η αναζήτηση του Ανθρώπου δεν θα σταματήσει. Όμως αυτοί οι άντρες ήταν οι πρώτοι, και θα παραμείνουν οι πρωτοπόροι στις καρδιές μας.

Για κάθε ανθρώπινο πλάσμα που θα κοιτάζει το φεγγάρι τις νύχτες που θα ακολουθήσουν θα ξέρει ότι κάποια γωνιά ενός άλλου κόσμου θα είναι για πάντα ανθρώπινη.