Γελοιογραφικόν Ημερολόγιον του Έτους 1886/Τη Μ...
| ←Τὸ ξύλον τῆς γνώσεως | Γελοιογραφικὸν Ἡμερολόγιον τοῦ Ἔτους 1886 Συγγραφέας: Τῇ Μ... |
Ὡς εἶδος πορτοκάλλιον→ |
Tηι M...
Θυμᾶσαι· ὡρκισθήκαμε μιὰ ’μέρα
Νὰ ἀγαπώμαστε οἱ δυὼ αἰώνια,
Ἀλλὰ ἐσένα ’πῆρ’ ὁ νοῦς σου ἀέρα,
Σἂν νὰ σοῦ μπῆκαν μέσα τὰ δαιμόνια,
Καὶ σ’ ἕνα νειό, ποῦ κάθουνταν κοντά σου
Τοῦ ἔδωκες τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιά σου.
Θὰ πῇς πῶς ἔκανα κ’ ἐγὼ τὰ ἴδια
Κι’ ὅτι μὲ μιὰ μικρὴ ἐξετρελλάθηκα
Μὲ στίχους, μὲ τραγούδια, μὲ παιγνίδια
Καὶ μέσα σὲ ῥιχὰ νερὰ ἐχάθηκα,
Μ’ αὐτὰ parole d’honneur ἦταν γινάτια!
Σοῦ τὸ ὀρκίζομαι ’στὰ δυό σου μάτια.
Τώρα ἃς μείνουν ὅλο ξεχασμένα,
Ἀφοῦ ἐγὼ μ’ ἐκείνηνε τὰ χάλασα
Κ’ ἐσὺ τοῦ ἔχεις δώσει τὰ βρεμμένα
Κ’ ἔτσ’ ᾑ ἀγάπαις μας γινῆκαν θάλασσα.
Ἔλα λοιπὸν μέσα σ’ αὐτὴ τὴ ζάλῃ
Νὰ ἀγαπήσουμεν οἱ δυό μας πάλι.
Θ. Βελλιανιτης