Γελοιογραφικόν Ημερολόγιον του Έτους 1886/Τα ευχαριστήριά μου 'ς το καινούργιο φόρεμά μου
| ←Φιλοξενούμενα | Γελοιογραφικὸν Ἡμερολόγιον τοῦ Ἔτους 1886 Τὰ εὐχαριστήριά μου 'ς τὸ καινούργιο φόρεμά μου |
Ἐντὸς φανικοῦ ὀξέος→ |
'ς τὸ καινούργιο φόρεμά μου
Καλὸ μου φόρεμ' ἀγαπημένο
δὲν ξεύρεις πόσο σ' εὐχαριστῶ,
τὴν τόση ποὔκαμα χθὲς φυγοῦρα
σὲ σένα ὅλη τὴν χρεωστῶ.
Ὅσο τὸ σκέπτομαι, καμαρώνω.
τόσο μοῦ ἔρχεται εἰς τὸ νοῦ
ὅτι μὲ κάποια κρυφὴ μαγεία
ἡ κυρὰ ράφτρα ἡ Μαριανοῦ
μέσα 'ς ταῖς σούφραις σου θὰ 'χῃ κρύψει
κανένα πρᾶγμα σὰν χαϊμαλί
ποῦ εἷνε ἄξιον νὰ νικήσῃ
κάθε καρδοῦλα καὶ κεφαλή.
Μέσα σὲ τέτοιο μεγάλο πλῆθος
σὲ μένα στράφηκ' ἡ προσοχή.
Ὤ τὶ μεγάλαις τιμαῖς ποῦ' εἶχα!
περιποιήσεις, ὑποδοχή!
Ἡ οἰκοδέσποινα ἐσηκώθη
μόλις μὲ εἶδε εἰς τὴν στιγμή:
καὶ 'ς τὴν μεγάλη τὴν πολυθρόνα
κοντά της μέ 'βαλε. Τί τιμή!
Ὅλα τὰ μάτια μένα κυττάζαν
κι' ἐμειδιοῦσαν ἀπὸ χαρά.
Κάθε μου γνώμη σοφία ἦταν,
κάθε μου γνώμη nee plus ultra.
Ὅλοι μ' ἐθαύμαζαν μ' ἐτιμοῦσαν
ὅ,τι κι' ἂν εἶπα ἦταν σωστό!
Καλό μου φόρεμ' ἀγαπημένο
δὲν ξεύρεις πόσο ς' εὐχαριστῶ!
Τί εὐτυχία, Θεέ, μεγάλη
ἔδῶ νὰ ζοῦμε 'ς αὐτὴν τὴν γῆ
ποῦ ἕνα ὕφασμα μᾶς δοξάζει
καὶ 'ς τὴν σοφία μᾶς ὁδηγεῖ.
Ἐὃῶ τὸ φόρεμα μόνον κρίνει
καὶ τὰ προσόντα μας ἀριθμεῖ·
ὅμως ὁ ἄνθρωπος 'ς ἄλλα μέρη
δίδει 'ς τὸ φόρεμα τὴν τιμή,
Έδῶ τὸ δένδρο δὲν τὸ τιμοῦνε
ἀπὸ τὰ ἄνθη ἀπ' τὸν καρπό,
μόν' τὸ τιμοῦνε ἀπὸ τὴν φλοῦδα
ναί, ἀπ' τὴν φλοῦδα! ἃς τὸ εἰπῶ.
ΦΛΩΡΙΣ
