Βίοι Πελοποννησίων ανδρών/Βλαχοποιμένες

Από Βικιθήκη
Βίοι Πελοποννησίων ἀνδρῶν
Συγγραφέας:
Βλαχοποιμένες


ΒΛΑΧΟΠΟΙΜΕΝΕΣ

Οἱ βλαχοποιμένες, οἱ λεγόμενοι καὶ σκηνῖται, Ρουμελιῶται, οἱ ὁποῖοι ἐγεννήθησαν εἰς τὴν Πελοπόννησον ἔζων κατὰ γενεὰς, καὶ εὑρέθησαν ἐκεῖ εἰς τὴν ἐπανάστασιν.


ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΟΥΤΟΣ

Ὁ βλαχοποιμὴν οὗτος, ὁ ὁποῖος ἐσχάτως ἐκατοίκησεν εἰς τὰ Βύλλια τῶν Δερβενοχωρίων, ὑπηρέτησε στρατιωτικῶς ὑπὸ τὸν Θ. Κολοκοτρώνην κατὰ τὴν εἰσβολὴν τοῦ Δράμαλη, ἔχων περὶ τοὺς δέκα πέντε στρατιώτας. Ὅσοι δὲ ἐξ αὐτῶν ἔφερον τὰ πρόβατά των πλησίον τοῦ πολέμου καὶ εἰς τὰς πολιορκίας ἐχρησίμευσαν καὶ αὐτοὶ ὡς καὶ οἱ Πελοποννήσιοι.


ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ

Οὗτος ἐξεκαλοκαίριαζεν εἰς τὸ βουνὸν τοῦ Σαϊτᾶ, παρηκολούθει τὸν στρατηγὸν Θ. Κολοκοτρώνην ἔχων στρατιώτας ὑπὲρ τοὺς εἴκοσι πέντε.

Οἱ κατοικοῦντες εἰς τὰ βουνὰ τοῦ Ἁγίου Πέτρου, Λεονταρίου καὶ Καλαβρύτων, ὡς καὶ οἱ εὑρεθέντες εἰς τὸ βουνὸν τῆς Κανδήλας κατὰ τὴν εἰσβολὴν τοῦ Δράμαλη, ὅλοι συνέδραμον τὸν ἀγῶνα στρατιωτικῶς, καὶ προσέτι συνεισέφερον καὶ τὰ πρόβατά των πρὸς τροφὴν τῶν στρατιωτῶν καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ Πελοποννήσιοι.


ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

Ἡ γενεά του εἶχεν εἴκοσι στρατιώτας· ἐξεχείμαζον εἰς Γαστούνην, ἐξεκαλοκαίριαζον εἰς τὸν Ξερόκαμπον τῶν Καλαβρύτων.

Κώστας Λάβδας καὶ Γεώργ. Λάβδας. Καὶ αὐτοὶ ὡσαύτως ὑπηρέτησαν.

Ἡ γενεὰ τῶν Κουτουλαίων, Μῆτρος, Δῆμος καὶ Κωνσταντῆς. Αὐτοὶ εἶχον ὑπὲρ τοὺς δεκαπέντε στρατιώτας.

Ὁ Κώστας Τσόλης, ἢ Ῥάπτης, Χρῆστος καὶ Κώστας Καλπαίνης καὶ ὁ Δημήτριος Σαρανταυγᾶς. Ἡ οἰκογένεια αὕτη εἶχεν ὑπὲρ τοὺς δέκα πέντε στρατιώτας, καὶ ὑπήγοντο ὑπὸ τὴν καπετανίαν τοῦ Μακρυγιάννη εἰς τοῦ Σαϊτᾶ.

Εἰς τῆς Κανδήλας τὸ βουνὸν ἦτον ἡ γενεὰ τῶν Παπουτσίδων, τῆς ὁποίας ἀρχηγὸς ἦτον ὁ Βασίλειος Παπουτσῆς, ἔχων ἀπὸ τὴν γενεάν του δέκα στρατιώτας.

Εἰς τὸ βουνὸν τοῦ Γκιόζα, ἡ γενεὰ τῶν Καλυβαίων καὶ τῶν Φραγκογιανναίων εἶχον καπετάνιον τὸν Κωνσταντούλαν Φραγκογιάννην, ἔχοντα ὑπὲρ τοὺς δέκα πέντε στρατιώτας.


ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΖΗΣ ΚΟΡΔΥΛΑΙΟΙ

Ἦσαν ἐπάνω εἰς τὸ βουνὸν τῆς Ζήριας, καὶ εἶχον ὑπὲρ τοὺς δέκα πέντε στρατιώτας.

Ἡ γενεὰ τῶν Χαναίων, καὶ αὐτὴ ἦτον εἰς τὴν Ζήριαν, ἔχουσα ἐπίσης δέκα πέντε στρατιώτας καὶ καπετάνιον τὸν Θανάσην Χανιᾶν.

Ἐκ τοῦ Μιστρᾶ ἦτον ὁ Θανάσης Λύγκας ἔχων εἴκοσι στρατιώτας.

Ὁ Γεώργιος Κοτσαλῆς, ὁ Ραφτομῆτρος καὶ ὁ Χρῆστος Καψῆς, οὗτοι πρῶτα ἐξακαλοκαίριαζαν εἰς τὸν Ξερόκαμπον τῶν Καλαβρύτων, καὶ τώρα εἰς τὴν Τρικοκιὰ πλησίον τῆς Ἁγίας Λαύρας τῆς αὐτῆς ἐπαρχίας. Ἐβοήθησαν στρατιωτικῶς τὴν πατρίδα εἰς τὸν πόλεμον ἀκολουθοῦντες τοὺς Πετιμεζαίους. Τὰ δὲ πρόβατά των τὰ ἐμέσασαν οἱ στρατιῶται, τὰ ὁποῖα ὅμως αὐθορμήτως ἔδωκαν.

Κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆς ἐπαναστάσεως εἶχον ἔμβει εἰς τὴν Πελοπόννησον ἀπὸ τὴν Ρούμελην καὶ ἄλλοι βλαχοποιμένες, καὶ μάλιστα κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ Δράμαλη ἐμβῆκαν οἱ Μαμαλαῖοι μὲ πολλὰς χιλιάδας πρόβατα, ὑπηρέτησαν καὶ αὐτοὶ στρατιωτικῶς, καὶ συνεισέφερον κατὰ τὴν ἀναλογίαν των καὶ πολλὰ πρόβατα πρὸς τροφὴν τῶν στρατιωτῶν.