Αττικαί ημέραι/ΙΔ

Από Βικιθήκη
Αττικαί ημέραι
Συγγραφέας:
Το ταχυδρομείον και αι γυναίκες


ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΝ ΚΑΙ ΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ[Επεξεργασία]

(Προκαταρκτικαί εικόνες).[Επεξεργασία]

Δεν εννοώ ποσώς να ψέξω το μέτρον, περί ού εγένετο κατ' αυτάς σκέψις, την εισαγωγήν δηλαδή των γυναικών εις την ταχυδρομικήν υπηρεσίαν του Κράτους. Το μέτρον τούτο από πολλού εισήχθη εν Ευρώπη και κατεδείχθη αποφέρον εξαίρετα αποτελέσματα· το θεωρώ δε συντελεστικώτατον αφ' ετέρου εις την βελτίωσιν της τύχης του παρ' ημίν γυναικείου φύλου, ούτινος ευρύνεται ούτως ο κύκλος του βιοποριστικού σταδίου, ενώ εναμίλλως οφείλει μετά του ανδρός ν' αγωνίζεται τον αγώνα του βίου. Άλλως τε, αφού προ καιρού είνε παραδεδεγμένον, ότι αι γυναίκες είνε δυνατόν να διαπρέψουν εις τα γράμματα, δεν βλέπω τον λόγον τον αποκλείοντα αυτάς από το κατ' εξοχήν βασίλειον των γραμμάτων. Λαμβάνων όμως υπ' όψιν αφ' ετέρου τα ήθη, τα έθιμα, τας ιδέας μας, τας επικρατούσας εν κοινωνία και εν τη πολιτική συνθήκας, φαντάζομαι από τούδε μερικάς σκηνάς δυναμένας κάλλιστα, να συμβούν.

ΣΚΗΝΗ Α'.

Κατ' οίκον ο πατήρ συλλαμβάνει την θυγατέρα εγχειρίζουσαν από του παραθύρου επιστολήν εις τον εραστήν.

Ο ΠΑΤΗΡ (οργίλως).

Τι κάνεις εκεί;

Η ΘΥΓΑΤΗΡ (φοβισμένη).

Μπαμπά! … τίποτε! …

Ο ΠΑΤΗΡ

Πώς τίποτε! … Αφού σε είδα που έδιδες γράμμα εις εκείνον τον φαυλόβιον … Ραβασάκι, έ; …

Η ΜΗΤΗΡ (παρεμβαίνουσα).

Μα, άνδρα μου … το κορίτσι μας γυμνάζεται διά την ταχυδρομικήν υπηρεσίαν … Δεν είπαμεν, ότι θα διορισθή εκεί; …

Ο ΠΑΤΗΡ (κατευναζόμενος).

Α! … έτσι; … αλλάζει τότε! …

ΣΚΗΝΗ Β'.

Εις το ταχυδρομείον· πλησιάζει κομψός τις νέος και ερωτά.

Ο ΝΕΟΣ

Έχω γράμμα;

Η ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ (έσωθεν).

Έχεις, ναι! … κακούργε!.. άθλιε! … προδότα! …

Ο ΝΕΟΣ (έκπληκτος).

Καλλιόπη! …

Η ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ

Φύγε, τέρας! … Έχεις την αναίδειαν να το ζητής από εμέ; …

Ο ΝΕΟΣ

Μα τι συμβαίνει λοιπόν;

Η ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ

Κρημνίσου απ' εδώ! … Δεν σου το δίδω το γράμμα.

Ο ΝΕΟΣ

Καλλιόπη! … θα με φέρης εις απελπισίαν! … θα σε καταγγείλω!

Η ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ

Θα με καταγγείλης; … Νά, θηρίον! … πάρε το γράμμα σου!

Ο ΝΕΟΣ (αποσφραγίζων την επιστολήν και δεικνύων αυτήν προς την υπάλληλον).

Κύτταξε την υπογραφήν «Παΐσιος ιερομόναχος»· είνε του θείου μου, όστις μου στέλνει κάλτσες μάλλινες … Έχεις ακόμη υποψίας;

Η ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ (συγκεκινημένη).

Παύλε! … συγχώρησέ με! Είμαι ζηλότυπος!

ΣΚΗΝΗ Γ'.

Εις το δωμάτιον του Υπουργού, είς Βουλευτής συνομιλεί μετ' αυτού

Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

Λοιπόν θα την διορίσωμεν, κύριε Υπουργέ;

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ

Ποίαν;

Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

Την κυρίαν Κλεοπάτραν …

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ

Εις την πρωτεύουσαν, αδύνατον! Είνε θέσις πολύ ενδιαφέρουσα …

Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

Μα ίσα ίσα, αυτή είνε καταλληλοτέρα πάσης άλλης …

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ

Διατί;

Ο ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ

Διότι ακριβώς ευρίσκεται εις κατάστασιν ενδιαφέρουσαν!

ΣΚΗΝΗ Δ'.

Εν τω γραφείω της γενικής διευθύνσεως, ο Διευθυντής προσκαλεί παρ' αυτώ την υπάλληλον δεσποινίδα Ασπασίαν.

Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ (σοβαρός)

Δεσποινίς, υπεπέσετε εις παράπτωμα βαρύ … Αυτός ο φάκελος, τον οποίον μου έστειλαν ανωνύμως, περιείχεν επιστολάς …

Η ΑΣΠΑΣΙΑ (ερυθριώσα).

Κύριε Διευθυντά … απετείνοντο προς τον αρραβωνιαστικόν μου …

Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

Πολύ καλά, δεσποινίς … είσθε κυρία να γράφετε εις όποιον θέλετε· αλλά κυττάξατε … δεν φέρουν γραμματόσημον.

ΑΣΠΑΣΙΑ (συνεσταλμένη).

Αλλ' αφού δεν τα έστειλα με το ταχυδρομείον;

Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ

Και αυτό ακριβώς είνε το παράπτωμά σας … Η κυβέρνησις, ήτις προέβη εις το μέτρον του διορισμού γυναικών εις τον ταχυδρομικόν κλάδον, απέβλεπε διά τούτου εις την ζωηροτέραν ανάπτυξιν της αλληλογραφίας και την αύξησιν των ταχυδρομικών τελών. Πηγαίνετε και εις το εξής να είσθε προσεκτικωτέρα!

ΣΚΗΝΗ Ε'.

Έξωθεν της θυρίδος του ταχυδρομείου· πλησιάζει δι' εικοστήν φοράν είς λιμοκοντόρος σταθμεύων διαρκώς εις την στοάν.

Ο ΛΙΜΟΚΟΝΤΟΡΟΣ

Έχω κανένα γράμμα;

Η ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ (έσωθεν).

Μα, κύριε, μ' εσκοτίσατε επί τέλους. Από πού περιμένετε γράμμα; … Από ποίον! …

Ο ΛΙΜΟΚΟΝΤΟΡΟΣ (στενάζων φλογερώς).

Από ποίον; … Και μ' ερωτάς, άσπλαγχνε;

Η υπάλληλος προσκαλεί τους κλητήρας εις βοήθειαν και ο λιμοκοντόρος αποδιώκεται διά λακτισμών.