Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αποχαιρετισμός

Από Βικιθήκη
Αποχαιρετισμός
Συγγραφέας:


ΓΙΑΝΝΗΣ
Δεν ταμαθες ,Μαρουλα μου?
ΜΑΡΟΥΛΑ
Τ'ειναι,χρυσε μου Γιαννη?
ΓΙΑΝΝΗΣ
Θα φυγη και το ταγμα μας και τωρα μανι μανι,
και ηλθα να σ'αφησω γεια...
ΜΑΡΟΥΛΑ
Κλαε,μου λες αληθεια?
ΓΙΑΝΝΗΣ
Θα παω μες τον πολεμο δεν ειναι παραμυθια.
ΜΑΡΟΥΛΑ
Ωχ,συμφορα μου ξαφνικη!το ταγμα σου θα φυγη,
Αχ!τουτο το μαντατο σου δυο στιλετιαις μου μπηγει.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Ε!ελα δος το χερι σου,και θα με χασης τωρα.
ΜΑΡΟΥΛΑ
Δεν σε αφινω απο δω να φυγης ουτε ωρα.
Θα παω στον κουμπαρο μου,στα ποδια του να πεσω
και με φωναις και κλαμματα να τον παρακαλεσω
να πη σ'ενα κουμπαρο του,που εχει εναν αλλο
κουμπαρο του κουμπαρου του και βουλευτη μεγαλο
να βαλη μεσα δυνατα να μη σε στειλουν εξω...
Καλα το συλλογιστηκα και στη στιγμη θα τρεξω.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μην κανης βημα απο δω,αν μ'αγαπας Μαρουλα...
Κι'εμενα κομματιαζεται η μαυρη μου καρδουλα,
που θα σ'αφησω μοναχη,μα πες μου,θελεις παλι,
να πανε μες τον πολεμο οι βλαμηδες οι αλλοι,
να κοψουν τον Οσμαν Πασσα,κι εγω μες στην Αθηνα
να ξημεροβραδυαζωμαι μαζι σου στην κουζινα?
ΜΑΡΟΥΛΑ
Βρε,απ'αυτα οπου μου λες δεν παιρνω γω χαμπερι,
θα καμω τουτο που περνα απ'το δικο μου χερι.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μα ακουσε που σου μιλω'αν κανης πασο τοσο,
μα το σταυρο,Μαρουλα μου,ευθυς θα σου θυμωσω.
ΜΑΡΟΥΛΑ
Αχ!εχεις πετρα στην καρδια...και τωρα τι αν κανω!
απ'το πολυ σεκλετι μου η μαυρη θα πεθανω.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Βαλε,καρδια,Μαρουλα μου,και μη μου χολοσκανης...
Γιαννης θα παω,ματια μου,και θα γυρισω Γιαννης
ΜΑΡΟΥΛΑ
Κι αν σε σκοτωσουν ,Γιαννη μου?
ΓΙΑΝΝΗΣ
Δεν βρισκεις αλλον ταχα?
Ο Γιαννης αγαπητικος ευρεθηκε μοναχα?
Απ'αντρες δεν εστειρεψε ο τοπος μας Μαρουλα...
Βρισκει πενηντα η κυρα και εκατο η δουλα.
ΜΑΡΟΥΛΑ
Μα σαν και σενα βρισκεται στον κοσμο αλλος Γιαννης?
ΓΙΑΝΝΗΣ
Τα καμπαετια τεσσερα,Μαρουλα,μου τα κανεις.
ΜΑΡΟΥΛΑ
Και τωρα φευγ'ο Γιαννης μου το πρωτο παλληκαρι,
και κρυβεται στα συννεφα ο ηλιος,το φεγγαρι.
Θα μαραθουν τα κοκκινα λουλουδια του Απριλη,
η παπαρουνα,το κουκι,το ασπρο χαμομηλι.
Το ζουμπουλακι κι ο πανσες θα γινουν ραφανιδες,
κι οι δυοσμοι κι οι βασιλικοι αγκαθια και τσουκνιδες.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Αχ!να χωρουσες,Μαρω μου, να σ'εβαζα στο σακκο
κι αν σκοτωθω,κι οι δυο μαζι να μπουμε μες το λακκο'
να σε βαστω στη ραχη μου,να σ'εχω κουραμανα,
ν'ακους κανονια απ'εδω,και απ'εκει τουφεκια,
να εχης αιμα για νερο και για φαγι φυσεκια.
ΜΑΡΟΥΛΑ
Μα πες μου δα,Γιαννακη μου,εκει στα εξω μερη,
στα Γιαννινα,στην Ηπειρο,ποιος ταχατε το ξερει
αν βρης καμμια Γιαννιωτισσα...
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μη μου το λες,Μαρουλα,
γιατι τα κανω θαλασσα μες στην κουζινα ουλα.
Μ ατο σταυρο σκοτωνομια μπροστα σου,κι ετσι χανει
το μαγειριο και η Ελλας ενα βαρβατο Γιαννη
ΜΑΡΟΥΛΑ
Για το θεο αν μ'αγαπας,ησυχασε Γιαννακη.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Αμμ'τι νομιζεις?πως μιλεις σε δυο χρονων παιδακι?
Εγω στον κοσμο μοναχη τη Μαρω μου ν'αφησω?
Κι αν τη Μαρουλα μου ξεχνω μπορω ν αλησμονησω
εκεινους τους κεφτεδες της γεματους κολοκυθια,
με κρεμμυδακι μπολικο?...για να σου πω,αληθεια,
απο προχτες δεν εμεινε κανενας στο ντουλαπι?
ΜΑΡΟΥΛΑ
Λοιπον για τους κεφτεδες μου μου κανεις την αγαπη?
ΓΙΑΝΝΗΣ
Ετσι ο λογος δηλαδη με τη σειρα το φερνει.
(Και ναξερες,Μαρουλα μου,τι πεινα που με δερνει!)
ΜΑΡΟΥΛΑ
Μη φυγης εις τον πολεμο κι ευθυς σου μαγειρευω...
Λοιπον θα φυγης,Γιαννη μου?
ΓΙΑΝΝΗΣ
Αμμ'τι?σου χωρατευω?
Μα ποιος το ξερει,αστρο μου,αν μετα ενα μηνα
με της σπαλεταις της χρυσαις δεν σουρθω στην Αθηνα?
ΜΑΡΟΥΛΑ
Ε!τοτε πια στα σιγουρα θε ν'αρνηθης τη Μαρω.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Βρε και στραταρχης αν γενω,εσενα γω θα παρω.
ΜΑΡΟΥΛΑ
Αχ!Γιαννη μου Γιαννακη μου ,τι πονηριαις που ξερεις!
Μα πες μου δα σαν τι καλα απ'εξω θα μου φερης?
ΓΙΑΝΝΗΣ
Θα φερω για το σπητι μας Τουρκισσαις σκλαβαις δεκα.
ΜΑΡΟΥΛΑ
Πα!πα!πα!πα!..στο σπητι μου δεν θελω γω γυναικα!
ΓΙΑΝΝΗΣ
Τοτε σου φερνω μπολικους κουρμαδες και στραγαλια,
λιγο Γιαννιωτικο χαλβα και Τουρκικα κεφαλια.
Μα ακουσε,Μαρουλα μου,σημαινει η τρουμπετα,
εμπρος,στη μεση το σπαθι,στον ωμο μπαγιονετα.
ΜΑΡΟΥΛΑ
Οχι,Γιαννακη,δεν κτυπα τρουμπετα για φευγαλα...
Μονο ρεβιθια βραζουνε απανω στην τσουκαλα.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Καλε τι λες,Μαρουλα μου?
ΜΑΡΟΥΛΑ
Αχ!Γιαννη μου μη φυγης.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μην κλαις,και μεσα στην καρδια βαθυαις πληγαις μ'ανοιγεις.
Βαστα,Μαρουλα...γνωρισα μια δουλα Ανδρομαχη...
ΜΑΡΟΥΛΑ
Ποια εινα'αυτη,Γιαννακη μου,που κακο χρονο ναχη?
ΓΙΑΝΝΗΣ
Κι αυτη Μαρουλα αγαπα ενα νταη φανταρο...
μια φορα κι εναν καιρο τη λεγανε Μαργαρω.
Μα πηγε στο αρχοντικο του Σλημαν,κι εκει περα
της αλλαξε το ονομα ο Γερμανος μια μερα.
Προχθες λοιπον της αφησε υγεια ο φανταρος,
και να την εβλεπες χαρα,παλληκαρια και θαρρρος.
ΜΑΡΟΥΛΑ
Μα γω ειμαι λιγοψυχη,δεν μοιαζω σαν κι εκεινη.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Τοκα λοιπον,Μαρουλα μου,κι ας γινη οτι γινη.
ΜΑΡΟΥΛΑ
Μη βιαζεσαι,Γιαννακη μου,δεν ειν ακομη ωρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Μην κοβης,περιστερα μου,του αετου τη φορα.
ΜΑΡΟΥΛΑ
Λοιπον αντιο,Γιαννη μου,ψυχη μου,δυο μου ματια...
μη με ξεχνας...
ΓΙΑΝΝΗΣ
Καλλιτερα να γινω δυο κομματια.
Μα τιποτε για σουβενιρ δεν αφησα αληθεια...
Να !παρε τουτο το σουγια να κοβης κολοκυθια
ΜΑΡΟΥΛΑ
Θα τον κρεμασω χαιμαλι...
ΓΙΑΝΝΗΣ
Σημαινει η τρουμπετα.
Ολαις της φιλεναδαις σου εκ μερους μου χαιρετα
ΜΑΡΟΥΛΑ
Μη βιαζεσαι,Γιαννακη μου...τιποτε αλλο θελεις?
ΓΙΑΝΝΗΣ
Να μη ξεχνας καμμια φορα κεφτεδες να μου στελλης.
Λοιπον πηγαινω...
ΜΑΡΟΥΛΑ
Στασου δα να σε γλυκοφιλησω.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Αληθεια το ξεχασαμε...
ΜΑΡΟΥΛΑ
Και πως θε να σ'αφησω?Αχ!στασου το κεφαλι σου να ρανω με πανσεδες.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Λοιπον πηγαινω...μην ξεχνας,Μαρουλα,τους κεφτεδες.
Τοκα και χαιρετισματα...σημαινει η τρουμπετα,
εμπρος στη μεση το σπαθι, στον ωμο μπαγιονετα.
ΜΑΡΟΥΛΑ
Να σ'αξιωση ο Θεος να ελθης στην Αθηνα,
να γινης συ ο στρατηγος κι εγω η στρατηγινα.
ΓΙΑΝΝΗΣ
Ζητω λοιπον ο πολεμος,ο Γιαννης και η Μαρω....
Απ'τη χαρα μου μουρχεται να ριξω εναν σμπαρο

Του πολεμου ημερα ανατελλει
κι ενας Γιαννης αφρατος και νεος
χιλιους Τουρκους μοναχος του θελει
να σκοτωση μ'αυτο το σπαθι.

Εχε γεια,της Μαρουλας κουζινα,
σε αφινω ντουλαπι βαθυ,
οπου μουκοβες παντα την πεινα...
αλλη Μαρω για με θα βρεθη?

Του πολεμου ημερ' ανατελλει...
Αχ!βρε Τουρκο,γιατι δεν τα δινεις?
Ποιος κεφτεδες στον Γιαννη θα στελλη?
Πατρις, Μαρω, τι θεσις δεινη!

Εχε γεια ,κι αν ο Γιαννης πεθανη,
αν κεφτες απ'τους Τουρκους γενη,
ενα μονο συχωριο του φθανει...
Γεια σας,ολοι κι' Αθηνα κλεινη.