Αοιδός
| Αοιδός Συγγραφέας: |
Μακράν του κόσμου, τον μεθά ποιητική μαγεία·
ο κόσμος όλος δι’ αυτόν είν’ οι ωραίοι στίχοι.
Διά τον αοιδόν αυτής έκτισ’ η Φαντασία
άυλον οίκον στερεόν ον δεν κλονίζ’ η τύχη.
Θα είπετε·«Βίος ψυχρός και μάταιος. Μωρία
το να νομίζεις η ζωή ότι αυλού είν’ ήχοι
τερπνοί, και ουδέν άλλο·» ή «Ξηρά αναισθησία
μαστίζει όντινα ποτέ πόνος δεν κατατρύχει
της πάλης της ζωής.» Aλλά πλάνη και αδικία
είναι η κρίσις σας. Aυτού η Φύσης είναι θεία.
Μη κρίνετ' εν τη λογική, τυφλή σας ασθενεία.
Είν’ εκ σμαράγδου μαγικού του οίκου του οι τοίχοι —
και ψιθυρίζουν εν αυτοίς φωναί· «Φίλε, ησύχει·
σκέψου και ψάλε. Μυστικέ απόστολε, ευψύχει!»