Έκκληση των επαναστατημένων Ελλήνων προς τους Ευρωπαίους διπλωμάτες στο συνέδριο της Βερόνας

Από Βικιθήκη

Δεκαοκτώ μήνες παρήλθον αφ'ου η Ελλάς μάχεται κατά των εχθρών του χριστιανικού ονόματος. Όλαι αι δυνάμεις των Μωαμεθανών κατηυθύνθησαν εναντίον της, και η Ευρωπαϊκή Τουρκία, η Ασία και η Αφρική εξοπλίζονται αμιλλώμεναι προς αλλήλας δια να υποστηρίξωσι την σιδηράν χείρα την καταπιέσασαν τοσούτον χρόνον το Ελληνικόν Έθνος καιτείνουσαν όλως εις το να το εξολοθρεύση. Αφ'ής ήρχισεν πόλεμος ύψωσε την φωνήν η Ελλάς δια των νομίμων αντιπροσώπων της εξαιτουμένη την βοηθείαν, ή τουλάχιστον την ουδετερότητα των χριστιανικών δυνάμεων. Την σήμερον δε ότε συνέρχονται εις την Ιταλικήν χερσόνησον οι δυνατοί δια να βάλωσιν εις τάξιν τα της Ευρώπης και ότε όλα τα έθνη προσμένουσιν απ'αυτούς την διατήρησιν της ειρήνης,την εγγύησιν του δικαίου των εθνών, και την διανομήν της διακιοσύνης, η Ελληνική Κυβέρνησις ήθελε να παραβή το χρέος της, αν δεν εξέθετε και αυθίς εις τους αυγούστους συμμάχους μονάρχας την κατάστασιν της Ελλάδος, τα δίκαιά της και τας νομίμους επιθυμίας της, καθώς και την σταθεράν απόφασιν όλων των πολιτών της του να τύχωσι διακιοσύνης από τας ανθρωπίνους δυνάμεις, καθώς εύρον χάριν ενώπιον του ουρανίου Βασιλέως τού διέποντος τα βασίλεια του κόσμου, ή να αποθάνωσιν όλοι χριστιανοί και ελεύθεροι. Ήδη εχύθησαν ποταμοί αιμάτων. Αλλ' η σημαία του σταυρού νικήτρια πανταχού κυματίζει εις την Πελοπόννησον,εις την Αττικήν,εις την Εύβοιαν,εις την Βοιωτίαν,εις την Ακαρνίαν, εις την Αιτωλίαν,εις το μεγαλύτερον μέρος της Θεσαλίας και της Ηπείρου, εις την Κρήτην, και εις τας νήσους του Αγαίου πελάγουυς. Τοιαύτας πρόοδους έκαμε το Ελληνικόν έθνος και αυτή είναι η κατάστασίς του, ώστε είναι πασίδηλον εις όλους τους έχοντας γνώσιν της Τουρκίας, ότι οι Έλληνες δεν ημπορούσι ν'αφήσωσι τα όπλα πριν κατακτήσωσι ή πριν απολαύσωσει τας εγγυήσεις υπάρξεως χωριστής, ανεξαρτήτου και εθνικής, εις την οποίαν και μόνην θα ευρώσι την ασφαλείαν της λατρείας,της ζωής, της ιδιοκτησίας, και της τιμής των. Και αν η Ευρώπη δια να φυλάξη την ειρήνην συγκατατέθη να διαπραγματευθή με την οθωμανικήν Πόρταν επί σκοπώ του να συμπεριλάβη και το Ελληνικόν έθνος εις το αυτό σύστημα της γενικής ειρηνοποιήσεως, η Ελληνική κυβέρνησις σπεύδει να δηλοποιήση επισήμως δια της παρούσης ότι δεν θέλει στέρξει καμμίαν συνθήκην όσον και αν 'ηθελεν είναι ωφέλιμος κατ' επιφανείαν, ειμή αφού γείνωσι δεκτοί αντιπρόσωποι, παρ' αυτού απεσταλμένοι δια να υπερασπιθώσι την υπόθεσίν του, να εκθέσωσι τα δικαιολογήματά του, και να καταδηλώσι τα δίκαιά του, τας ανάγκας του και τα προφιλέστερα συμφέροντά του. Αν δε παρά πάσαν ελπίδα ήθελεν απορρίφθη η αίτησίς του, η παρούσα δηλοποίησις θέλει επέχει τόπον τακτικής διαμαρτυρήσεως, την οποίαν η Ελλάς ικετεύουσα υποβάλλει σήμερον εις τους πόδας της αιωνίου δικαιοσύνης και την οποίαν χριστιανικός λαός διευθύνει θαρρούντως εις την Ευρώπην και εις την μεγάλην οικογένειαν της χριστιανοσύνης. Αν δεν εγκαταλειφθώσιν οι Έλληνες, όντες μεν αδύνατοι θα ελπίσωσιν εις τον Θεόν των δυνάμεων, αλλά καταρτιζόμενοι με την παντοδύναμον χείρα του δεν θέλουσι κλίνει τον αυχένα ενώπιον της τυραννίας,όντες χριστιανοί και καταδιωκόμενοι, διότι εμείναμεν πιστοί εις τον Σωτήρα μας τον Βασιλεά Κυριόν μας. Θέλωμεν δε υπερασπίσει έως ενός την εκκλησίαν του, τας εστίας μας και τους τάφους μας. Είναι δε ευτυχία μας ή να καταβώμεν εις αυτούς ελεύθεροι και χριστιανοί, ή να νικήσωμεν καθώς άχρι τούδε ενικήσαμεν δια μόνης της θείας δυνάμεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και δια της θείας του βοηθείας

   Εν Άργει τη 29 Αυγούστου 1822
        Εν απουσία του προέδρου του Νομοτελεστικού
        Ο αντιπρόεδρος Θάνος Κανακάρης.
    Ο γραμμ. της επικρατείας, μινίστρος των εξωτερικών υποθέσεων