Postuma XXVIII

Από Βικιθήκη
Postuma XXVIII
Συγγραφέας:
Μεταφραστής: Νίκος Κουκούλας
Αργώ, Τομ.4, Αρ.2 (1927)


STECCHETTI
"POSTUMA,,

XXVIII

F. Coppé.
Η μετάφραση εἶναι χαρισμένη στὴν
Α.Τ.

Αὔριο θἄρθει˙ αὔριο. Ἀναμετρῶ τὸ χρόνο
μὲ καρδιοχτύπι βλέποντας νὰ φεύγει στάλα στάλα
καὶ πίσ’ ἀπ τὴ μισάνοιχτη τὴν πόρτα μου θὰ λυώνω
ὡς ν’ ἀκουστεῖ ἀνάλαφρο τὸ βῆμα της στὴν σκάλα.


Θαρθεῖ ! Θαρθεῖ! Ὅμως γιατὶ τρέμω σὰν τὸ τριφύλλι
ὅταν τὴν ὥρα τὴν γλυκειὰ σκεφτῶ τοῦ ἐρχομοῦ της;
Νὰ μὴ τὴν δοῦν στὴ γειτονιὰ ἐχθροὶ οὔτε καὶ φίλοι
καὶ μὴ τὸ ποῦν στὴ μάνα της καὶ μπεῖ κακὸ στὸ νοῦ της


Κι ὅμως ἀκούω μιὰ φωνὴ νὰ λέει μου ἀγάλι:
θαρθῶ, θαρθῶ, καρτέρεψε˙ στὸν ὅποιον περιμένει
φαίνετ’ ἀκόμη ἡ στιγμὴ γλυκειὰ καὶ πιὸ μεγάλη.


Στὸ πρῶτο μας ἀγκάλιασμα πῶς θἆναι τρομαγμένη,
κι ἀπάνω στὴ βελέττα [1] της π’ ἀκόμα πρὶν τὴν βγάλει
σὰν πόσα θὰ δεχθεῖ φιλιὰ ἡ τρισαγαπημένη.

Barcola Trieste 8-4-26

Ν. ΓΡΙΜΑΛΔΗΣ

  1. Γιὰ τὴ λέξη «veletta» ὁ Olinto Guerrini ἔχει μιὰ σημείωση ποὺ λέει πὼς στὸ πρωτόγραφο τοῦ Stecchetti βρῆκε τὴν λέξη διαγραμμένη, χωρὶς ὅμως καὶ ὁ ποιητὴς νὰ τὴν ἀντικαταστήσει μὲ ἄλλην. Προσθέτει ἀκόμη πὼς δὲν τόλμησε ν’ ἀλλάξει τὸ χειρόγραφο καὶ γιαυτὸ τὴν ἄφησε ὅπως ἦτο.