Σονέτα (Κωνσταντίνος Θεοτόκης)/68

Από Βικιθήκη
Σονέτα
Συγγραφέας:
68


Όταν περνάς τ’ ασύγκριτα τα κάλλη
Του ωραίου σου του κορμιού που με μαραίνει,
Ω λατρευτή, ακριβή, χαριτωμένη,
Γύρου, ρόδα σκορπούν, χαρά και ζάλη.
Και σαστίζει ο ζωγράφος και σου ψάλλει
Χίλια τραγούδια η Μούσα, θαμπωμένη
Απ’ τη μάγα ματιά που με τρελαίνει
Και που φωτιά στα σπλάχνα μώχει βάλει.
Όλου του κόσμου εσύ ’σαι το καμάρι
Κι όλο γελά τ’ ανόμοιαστό σου χείλι
Η Μοίρα σώχει γράψει κάθε χάρη
Και μένα πόσα πάθια μώχει στείλει
Και σε πειράζει ο πόνος της καρδιάς μου
Μα είναι τόσο μεγάλος ο Έρωτάς μου.