Περοῦ, Κυβ. Κοῦζκο, κατ. 5,000, βιομ. Ζαχαροχυτεῖα, θρησ. Δυτ. μ. στ. νοµ. ἴδε Περοῦ.
Ἀβαδῖται, αἱρετικοὶ Ἰσλάμιδες κατοικοῦντες εἰς Ὀμὰν, ἴδε Ὀμάν.
Ἀβάϊ, πόλις εἰς τὴν ΒΔ. πλευρὰν τῆς νήσου Βόρνεο ὑπὸ τὸν Σουλτάνον Σουλοῦ κατ. ἀπὸ 3,000 ἕως 4,000, ἐμπόριον ἀσήμαντον ἐκτὸς ἀδαμάντων ἀκατεργάστων, θρησκ. εἰδωλολατρεία, μ. στ. νοµ. ἴδε Βόρνεο.
Ἀβακάνπκη, εἰς τὴν Ῥωσσικην Ἀσίαν εἰς τὸ Κυβ. Γκνιπεΐπη, τόπος ἄθλιος, πλησίον τῆς Γενισέϊ, ἐπίσημος μόνον διὰ τὰ πλησιόχωρα βουνά της ὅπου εὑρέθησαν τάφοι λίθινοι, ἐκτὸς τῶν ὁποίων εἶναι μετὰ τῶν κοκκάλων καὶ τῆς κόνεως τῶν νεκρῶν, ξύλινα καὶ χάλκινα σκεύη χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ, ὅπου φαίνονται ἀνδριάντες ἀνθρώπων 7 καὶ 9 πόδες ὑψηλοί.
Ἀβάλ, ἴδε Αὐάλ.
Ἀβαλιγὲθ, χωρίον εἰς την κάτω Οὑγγαρίαν μὲ περίφημον σπήλαιον, τὸ ὁποῖον περιέχει ὑπογείους δρόμους, στοὰς, τρομερὰς ἀβύσσους, ὅπου καταπίπτει ὕδωρ μετὰ κρότου εἰς βράχους μεγάλους ὡς πύργους, κατ. 900 ἐμπόριον οἰνοποιία· ἴδε Αὐστρία καὶ Οὑγγαρία.
Ἄβανο, χωρίον πλησίον τοῦ Παταυΐου, ἐπαρ. Βενετίας, κάτ. 2,900 ἔχει λουτρὰ περίφημα, θρ. Δυτική, μ. στ. ν. ἴδε Ἰταλία.
Ἀβαουϊβὰρ͵ Κομητάτον εἰς τὸν κύκλον ἐντεῦθεν τοῦ ποταμοῦ Θείσης, περιέχον κατ. 169,371 εἰς πόλεις καὶ κωμοπόλεις ἑπτά.
Ἀβὰρ, χανάτον ἐν Ῥωσσία, εἰς τὰς Καυκασίους χώρας περιέχουν πολλὰς κώμας.
Ἄβαρες, καὶ Ἀβάσοι, φυλὴ Καυκασία ἐν Ῥωσίᾳ, πλησίον Τσχερκασίας·
Ἀβαρίνου, (ἀρχ. Πάμφια) ἴδε Ναβαρίνο.
Ἀβαρὼν, ἢ Ἄβαρο, χάνης ἐν Ῥωσσικῇ Ἀσίᾳ ἰσχυρότατος ἡγεμὼν τῆς Ἀνατολικῆς Καυκασίας χώρας κατοικῶν εἰς κώμην Χουντστὰκ (ἴδε Χουντσὰκ) ἔχει τὸν τίτλον Νουστὰλ καὶ δύναται νὰ ὁπλίσῃ 10,000 ἄνδρας.
Ἄβασοι, φυλὴ Μεζεδεσγικἡ ἐν Ἀσίᾳ εἰς τὴν δεξαμενὴν Κούμα καὶ Κουβὰν, γειτονεύουσα τῇ Κιρκασίᾳ.
Ἄβασοι, φυλὴ ἄλλη Μεζεδεσγικὴ ἐν Ἀσιατικῇ Ῥωσσίᾳ γειτονεύοντες τῇ Κιρκασίᾳ.
Ἀβασαδὰχ, ἐν Ἀμερ. κώμη ἐν νέᾳ Γρανάδᾳ Κολομβίας.
Ἀβάτσχα, ἴδε Αὐάτσχα.
Ἀβαχὰν, κώμη Μογγολικὴ κατ. 1,900 μὲ βουδικὸν ναὸν, Βιομ. ὑφάσματα, βαμβάκινα, θρησ. εἰδωλολατρεία, µ. στ. ν. ἴδε Βασ. Μογόλ.
Ἀβαναχὰρ, ἐπίσης πόλις Μογολικὴ ὀλίγον πολυπληθεστέρα τῆς ἀνωτέρω, βιομ. καὶ λοιπὰ ὡς ἡ ἀνωτέρω Ἀβαχάϊ.
Ἀββᾶ Πανταλέων, Μοναστήριον ἐν Ἀβυσσινίᾳ πλησίον τῆς πολ. Ἀξοὺμ, ἀξιοσημείωτον δι′ ὀβελίσκον εὑρισκόμενον εἰς τὴν ὑπώρειαν λόφου τινὸς, καὶ διὰ τὴν περίφημον Ἑλληνικὴν ἐπιγραφὴν τοῦ Ἀξοὺμ., ἥτις εἶναι ἐδῶ γλυμμένη εἰς λίθον καὶ ἀναβαίνει ἕως τὸ 330 ἔτος ἀπὸ χριστοῦ, ἔχει μεγάλην ἱστορικὴν ἀξίαν ἐπειδὴ διηγεῖται τὰς πράξεις τοῦ Βασιλέως Ἀνιξανάς.
Ἀββεβίλα, ἴδε Ἀπβίλλα.
Ἀβιάτε Γράσο κώμη εἰς την Λομβαρδίαν Ἐπαρ. Πάτια, θρ. µ. στ.
