Αισώπου Μύθοι/Όνος ενδυσάμενος λεοντήν και αλώπηξ
| Αἰσώπου Μῦθοι Ὄνος ἐνδυσάμενος λεοντῆν καὶ ἀλώπηξ |
Ὄνος ἐνδυσάμενος λέοντος δορὰν περιῄει ἐκφοϐῶν τὰ ἄλογα ζῷα. Καὶ δὴ θεασάμενος ἀλώπεκα ἐπειρᾶτο καὶ ταύτην δεδίττεσθαι. Ἡ δὲ (ἐτύγχανε γὰρ αὐτοῦ φθεγξαμένου προακηκουῖα) ἔφη πρὸς τὸν ὄνον· «Ἀλλ’ εὖ ἴσθι ὡς καὶ ἐγὼ ἄν σε ἐφοϐήθην, εἰ μὴ ὀγκωμένου ἤκουσα.»
Οὕτως ἔνιοι τῶν ἀπαιδεύτων τοῖς ἔξωθεν τύφοις δοκοῦντές τινες εἶναι ὑπὸ τῆς ἰδίας γλωσσαλγίας ἐλέγχονται.
Στα νέα Ελληνικά
[Επεξεργασία]Ένας γάιδαρος φόρεσε ένα τομάρι ολόκληρου σώματος λιονταριού και τριγύριζε τρομάζοντας τα ζώα. Όλα τα ζώα που τον έβλεπαν τρόμαζαν και έτρεχαν να γλυτώσουν και ο γάιδαρος διασκέδαζε απερίγραπτα με αυτό. Είδε και μια αλεπού και πήγε να τρομάξει και εκείνην. Έτυχε όμως τότε να βγάλει φωνή ο γάιδαρος και η αλεπού τον άκουσε και δέν τρόμαξε, προς έκπληξη του γαϊδάρου. Του είπε τότε η αλεπού: «Πραγματικά και εγώ θα τρόμαζα, αν δέν άκουγα το γκάρισμά σου.»
Έτσι και έναν άνθρωπο για να τον καταλάβεις τι είναι και τι αξίζει, δεν αρκεί να τον δείς, πρέπει και να τον ακούσεις να μιλάει.