Σελίδα:Περί του Γαλατικού Πολέμου (1871).pdf/88

—70—

κατενόησεν ὅτι εἰς μάτην ἀναλαμβάνει τοσοῦτον πόνον, καὶ δὲν δύναται οὔτε διὰ τῆς ἐκπορθήσεως τῶν πόλεων νὰ ἀναστείλῃ τὴν φυγὴν τῶν ἐχθρῶν οὔτε νὰ βλάψῃ αὐτούς, ἀπεφάσισε νὰ περιμείνῃ τὸν στόλον του. Ἅμα δὲ τούτου συνελθόντος καὶ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ὀφθέντος, διακόσιαι εἴκοσι περίπου νῆες αὐτῶν ἐντελῶς παρεσκευασμέναι καὶ παντοίοις ὅπλοις κεκοσμημέναι, ἐξελθοῦσαι τοῦ λιμένος ἔστησαν ἀπέναντι τῶν ἡμετέρων· καὶ οὔτε ὁ Βροῦτος, ὁ ναύαρχος, οὔτε οἱ χιλίαρχοι καὶ ἑκατόνταρχοι, εἰς οὓς ἕκασται νῆες ἀπενεμήθησαν, ἐγίνωσκον καλῶς, τί νὰ πράξωσι, ἢ τίνα τρόπον μάχης νὰ ἀκολουθήσωσι. Διότι διὰ μὲν τοῦ ἐμβόλου εἶχον μάθῃ ὅτι δὲν ἠδύναντο νὰ βλάψωσιν αὐτούς· ἔπειτα δὲ, καὶ πύργων ἀνεγερθέντων, τὸ ὕψος ὅμως τῶν πρυμνῶν τῶν βαρβαρικῶν νηῶν ὑπερεῖχεν αὐτούς, ὥστε ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἐκ χαμηλοτέρου τόπου δὲν ἠδύναντο νὰ ῥιφθῶσι βέλη ἐπιτυχῶς, ἀφ’ ἐτέρου δὲ τὰ ὑπὸ τῶν Γαλατῶν πεμφθέντα κατέπιπτον βαρύτερον. Ἐν δὲ μόνον πρᾶγμα ὑπὸ τῶν ἡμετέρων προπαρασκευασθὲν ὡφέλησε μεγάλως, δηλαδὴ δρέπανα τὰ ἔμπροσθεν ὀξέα ἐμβεβλημένα καὶ προσπεπηγμένα εἰς κάμακας, ὄχι ἀνόμοια κατὰ τὸ σχῆμα τῶν τειχικῶν δρεπάνων. Ὑπὸ τούτων τὰ σχοινία, τὰ ὁποῖα προσῆπτον τὰ ἐπίκρια πρὸς τοὺς ἱστούς, καταληφθέντα καὶ προσελκυσθέντα, ἐν ᾧ τὸ πλοῖον προεκινεῖτο διὰ τῶν κωπῶν, ἀπεῤῥήγνυντο. Τούτων δὲ ἀποκοπέντων, ἐξ ἀνάγκης τὰ ἐπίκρια κατέπιπτον, ὥστε, ἐπειδὴ πᾶσα τῶν Γαλατικῶν νηῶν ἡ ἐλπὶς συνίστατο εἰς τὰ ἱστία καὶ τὰ ἄλλα καθοπλίσματα, τούτων ἀφαιρεθέντων συγχρόνως ἀφῃρεῖτο πᾶσα τῶν νηῶν ἡ χρῆσις. Ὁ δὲ λοιπὸς ἀγὼν ἔκειτο ἐν τῇ ἀνδρείᾳ, καθ’ ἣν οἱ ἡμέτεροι στρατιῶται εὐκόλως ὑπερεῖχον, καὶ τόσῳ μᾶλλον, ὅσῳ ἐν ὄψει τοῦ Καίσαρος καὶ παντὸς τοῦ στρατοῦ ἐγίνετο ἡ μάχη, ὥστε οὐδὲν καὶ μικρὸν ἀνδραγάθημα ἠδύνατο νὰ διαλάθῃ, διότι πάντες οἱ λόφοι καὶ αἱ ἄκραι, ὅθεν ἦτο ἐγγὺς ἡ εἰς τὴν θάλασσαν κάτοψις, κατείχοντο ὑπὸ τοῦ στρατοῦ.