Γερμανοῖς ὑπάρχει αὕτη ἡ συνήθεια, αἱ οἰκοδέσποιναι αὐτῶν διὰ κλήρων καὶ μαντειῶν νὰ ἀποφαίνωνται, πότερον εἶναι ὠφέλιμον νὰ συνάψωσι μάχην ἡ ὄχι· αὗται δὲ οὕτως ἔλεγον; ὅτι δὲν εἶναι ὅσιον νὰ νικήσωσι οἱ Γερμανοὶ, ἐὰν συνάψωσι μάχην περὶ τῶν ὅλων πρὸ τῆς νέας σελήνης.
51. Τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ὁ Καῖσαρ κατέλιπε φρουρὰν, ἣν ἐνόμισεν ἱκανὴν, ἐν ἀμφοτέροις τοῖς στρατοπέδοις, πάντας δὲ τοὺς ἐπικούρους κατέταξεν ἀπέναντι τῶν πολεμίων πρὸ τοῦ μικροτέρου στρατοπέδου, διότι ἀναλόγως τοῦ ἀριθμοῦ τῶν πολεμίων ἦτο ὀλιγώτερον ἰσχυρὸς κατὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀπὸ τῆς λεγεῶνος στρατιωτῶν, ἵνα μεταχειρίζηται τοὺς ἐπικούρους πρὸς τὸ θεαθῆναι· αὐτὸς δὲ διαιρέσας τὸν στρατὸν εἰς τρεῖς τάξεις προσῆλθε μέχρι τοῦ στρατοπέδου τῶν ἐχθρῶν. Τότε τέλος ἐξ ἀνάγκης οἱ Γερμανοὶ ἐξήγαγον τὰς δυνάμεις ἐκ τοῦ στρατοπέδου καὶ κατὰ φυλὰς διέταξαν καὶ κατ’ ἴσας ἀποστάσεις, τοὺς Ἁρούδας, τοὺς Μαρκομάνους, τοὺς Τριβόκχους, τοὺς Οὐαγγίονας, τοὺς Νεμήτας, τοὺς Σηδουσίους, τοὺς Σουήβους, καὶ πᾶσαν τὴν τάξιν αὑτῶν δι’ ἀπηνῶν καὶ ἁμαξῶν περιέβαλον, ἵνα μή τις ἐλπὶς ἐν τῇ φυγῇ ὑπολείπηται. Ἐπ’ αὐτῶν δὲ ἀνεβίβασαν τὰς γυναῖκας, αἵτινες ἐκτείνασαι τὰς χεῖρας μετὰ δακρύων ἱκέτευον τοὺς εἰς τὴν μάχην πορευομένους, νὰ μὴ παραδώσωσιν αὐτὰς πρὸς δουλείαν εἰς τοὺς Ῥωμαίους.
52. Ὁ δὲ Καῖσαρ εἰς ἑκάστην λεγεῶνα ἀνὰ ἕνα ὕπαρχον καὶ τὸν ταμίαν ἐπέστησε, ὅπως ἕκαστος ἔχῃ αὐτοὺς μάρτυρας τῆς ἰδίας ἀρετῆς. Αὐτὸς δὲ ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ κέρατος, ἐπειδὴ παρετήρησεν ὅτι τὸ μέρος τοῦτο τῶν ἐχθρῶν ἦτο ἥκιστα ἰσχυρὸν, συνῆψε μάχην. Δοθέντος δὲ τοῦ συνθήματος τόσον σφοδρῶς ὥρμησαν οἱ ἡμέτεροι κατὰ τῶν ἐχθρῶν, καὶ οὗτοι πάλιν τόσον αἰφνιδίως καὶ ταχέως προέδραμον, ὥστε δὲν ἐδόθη καιρὸς νὰ ῥίψωσι τοὺς ὑσσοὺς κατὰ τῶν ἐχθρῶν. Ἀποῤῥίψαντες τοὺς ὑσσοὺς ἐκ τοῦ συστάδην διὰ τῶν ξιφῶν ἐπολέμησαν ἀλλ’ οἱ Γερμανοὶ ταχέως κατὰ τὴν συνήθειαν αὐτῶν ταχθέντες εἰς φάλαγγα, ὑπεδέξαντο
