γον ἐκεῖθεν, ὁ Ἀσημακόπουλος αὐτὸς, ὁ Παπᾶ Ἀρσένης καὶ οἱ λοιποὶ ἐκλείσθησαν εἰς τὸ Μοναστῆρι τοῦ Ἄργους, ὁ δὲ υἱὸς τῆς Μπουμπουλίνας μὲ ὀλίγους Σπετσιώτας καὶ ἄλλους ἀπὸ τὸν τόπον ἐκεῖ ἕως πενῆντα τὸν ἀριθμὸν, ἐκλείσθησαν εἰς τὰ πλησίον τοῦ Ξεριὰ κείμενα σπίτια καὶ ἐπολέμησαν μὲ πολλὴν γενναιότητα, ἀλλ’ ἔπεσαν οἱ πλεῖστοι ἐξ αὐτῶν μαχόμενοι. Μάλιστα ὁ υἱὸς τῆς γενναίας Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας ἐπιάσθη μὲ τὸν σημαντικώτερον διοικητὴν τῶν Ἀλβανῶν, τὸν Βελῆ μπέην, ἢ Βελίκον Γιάτσον καλούμενον, γνωστὸν τότε, καὶ ἦλθαν εἰς χεῖρας, ἀλλ’ ὁ ἀνδρεῖος Σπετσιώτης τὸν κατέβαλε καὶ τὸν ἐκαβάλικε· ἐπειδὴ ὅμως, κατὰ δυστυχίαν, δὲν εἶχεν οὐδὲν ὅπλον εἰς ἐνέργειαν, οὔτε αὐτὸ τὸ ξίφος του, ὡς καὶ ὁ Μπέης, ἐπροσπάθει μὲ τὸ ὄπισθεν μέρος τῆς ἄδειας πιστόλας του νὰ φονεύσῃ τὸν Τοῦρκον, ἀλλ’ ἀτυχῶς τότε ἔφθασεν ἄλλος Ἀλβανὸς, καὶ τὸν ἐσκότωσεν ἐπάνω εἰς τὸν Μπέην.
Κατήγοντο ἀπὸ τὸν Ἀχλαδόκαμπον τοῦ Ἄργους, καὶ ὑπηρέτησαν στρατιωτικῶς ἀμφότεροι. Ὁ δὲ Κωνσταντῆς εὑρίσκετο παντοῦ εἰς τοὺς πολέμους μὲ τοὺς γειτόνους του, καὶ ἦτον ἀγαπητὸς τοῦ Θ. Κολοκοτρώνη. Ὑπῆρχε καὶ ἄλλη μία οἰκογένεια εἰς τὸν Ἀχλαδόκαμπον, τοῦ Ἀναγνώστη Ἀναγνωστοπούλου, ὅστις ὑπηρέτησε τὴν πατρίδα πολιτικῶς.
