Λεβίδι, τὸ Μεσολόγγι καὶ εἰς τὰ λείψανα τοῦ Δραμαλικοῦ στρατοῦ, ὅπου ἐπαινέθη ὡς παληκάρι.
Ὁ καπετάνιος οὗτος κατήγετο, ὡς λέγεται, ἀπὸ τὸ χωρίον Μεσοροῦγι τῆς Κλουτσίνας. Κατὰ δὲ τὴν ἀρχὴν τῆς ἐπαναστάσεως ἐξεκίνησε ἀπὸ τὴν Κέρτεζην τῶν Καλαβρύτων μὲ ὀλίγους στρατιώτας, ἕως 15, διότι δὲν εἶχε περισσοτέρους, τῶν ἄλλων Κερτεζιτῶν ἐχόντων ἄλλους καπεταναίους, ἕνας ἐκ τῶν ὁποίων ἦτον ὁ Τσέκος, καὶ κατὰ πρῶτον ἐφάνη ὑπὸ τὰς διαταγὰς τοῦ Σωτηρίου Χαραλάμπη καὶ ἐγένετο καπετάνιος τῶν συγχωρίων του, ἐλθὼν μετ’ αὐτῶν εἰς Λεβίδι. Παλαιότερα δὲ ἀπὸ τοῦ 1800 ἕως 1805 μετήρχετο τὸν διδάσκαλον ἐντὸς τῆς Τριπολιτςᾶς καὶ κατὰ τὸ ἄκρον τῆς πόλεως εἰς τὴν ἐνορίαν τῶν Ταξιαρχῶν. Οἱ διδάσκαλοι τότε ἦσαν σπάνιοι, οἱ δὲ Τοῦρκοι τοὺς κατεφρόνουν, καὶ ὀλίγοι ἐξ αὐτῶν ἐμάνθανον τὰ ἁπλᾶ γράμματα, καὶ τοιουτρόπως εὑρίσκοντο ἐδῶ καὶ ἐκεῖ εἰς τὰς συνοικίας τῆς πόλεως σχολεῖα καὶ τὰ παιδία ἐμάνθανον τὰ λεγόμενα κοινὰ γράμματα ὅλως διόλου ἀκανόνιστα, οἱ δὲ διδάσκαλοι ἐπληρώνοντο ἀπὸ τοὺς γονεῖς τῶν παιδίων. Ἀλλὰ καὶ διδάσκαλος ὢν ὁ Στριφτόμπολας, ἦτον ὅμως στιβαρὸς καὶ ζωηρός· ἐγνώριζε νὰ πετᾷ τὸ μαχαῖρι κάμποσον μακράν, καὶ τοῦτο ἐδίδασκε καὶ εἰς τὰ παιδία. Ἦτον ἄσπονδος ἐχθρὸς τῶν Τούρκων, καὶ ὅλημέρα ἤρχετο εἰς φιλονεικίας μὲ αὐ-
