δὲ κατ’ ἀρχὰς τὴν πατρίδα, παρακινῶν καὶ βοηθῶν τοὺς ἀπόρους Ἕλληνας ἐξ ἰδίων του διὰ νὰ πηγαίνουν εἰς τὸν πόλεμον.
Ὁ περίφημος οὗτος κληρικὸς συνετέλεσε πολὺ ὑπὲρ τοῦ πολέμου. Ἦτο δὲ στρατηγὸς, καὶ ὄχι ἡγούμενος, διότι ὡδήγει τοὺς στρατιώτας εἰς τὰς μάχας ὅλων τῶν χωρίων τῶν κειμένων γύρωθεν τῆς Μονῆς του, καὶ πάντοτε μὲ αὐτοὺς ἐξεστράτευεν.
Ἐπίσης δὲ καὶ ὁ μετ’ αὐτοῦ Νάρκισος ἡγούμενος, ὁ καὶ Ῥιγανάκης λεγόμενος, ἢ Πετρόπουλος, ἀπὸ τὰ Μαγούλιανα τῆς Γόρτυνος, ὑπηρέτησε στρατιωτικῶς, καὶ ὁ τόπος ἔχει περὶ αὐτοῦ μνημόσυνα τῶν ἡρωϊκῶν κατορθωμάτων του.
Οὗτος ὁ ἐπίσημος πολιτικὸς τῆς Πελοποννήσου παλαιότερα ὠφέλησε τὴν Πελοπόννησον ἀπὸ τὰς κατὰ καιρὸν δυστροπίας τῶν πασάδων. Ἐστάλη πληρεξούσιος τῆς Πελοποννήσου εἰς Κωνσταντινούπολιν παρὰ τῷ Σουλτάνῳ. Ὠφέλησε δὲ τὴν ἀρχὴν τῆς ἐπαναστάσεως, διότι ὑπῆγεν εἰς Τριπολιτσᾶν καὶ διεσκέδασε τοιουτοτρόπως πρὸς καιρὸν τὰς ὑποψίας τῆς Τουρκικῆς ἐξουσίας, ἀλλ’ ἐφυλακίσθη καὶ αὐτός, καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ πρόκριτοι καὶ ἀπέθανεν ἐντὸς τῶν φυλακῶν.
