ρον δὲ μετὰ τὴν ἀποκατάστασιν τῶν πραγμάτων, ἐλθούσης τῆς Ἀντιβασιλείας διωρίσθη ἐπίσκοπος Ἀργολίδος, καὶ μέλος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τῆς ὁποίας ἔγεινε καὶ πρόεδρος. Ἀπέθανε δὲ εἰς Ἀθήνας, καὶ ἀφῆκε μνήμην ἀγαθὴν διὰ τὰς πρὸς τὴν πατρίδα ἐκδουλεύσεις του ἐκκλησιαστικὰς καὶ πολιτικάς.
Ἐγεννήθη εἰς τὸ χωρίον Μεσοροῦγι τῶν Καλαβρύτων. Ἦτον ἱεροκῆρυξ. Πρὸ τῆς ἐπαναστάσεως, τί δὲν ἔκαμεν ὁ μοναχὸς οὗτος καὶ κῆρυξ τοῦ Εὐαγγελίου. Ἔτρεχεν ἄνω καὶ κάτω ἀποστολικῶς κατηχῶν καὶ διαδίδων τὰ τῆς Ἑταιρίας, μετὰ δὲ τὴν ἐπανάστασιν ἐνεργῶν, παρακινῶν καὶ ἐμψυχόνων τοὺς Ἕλληνας εἰς τὸν πόλεμον. Ἡ Πελοποννησιακὴ Γερουσία τὸν εἶχε καὶ τὸν ἔστελλεν εἰς διαφόρους ἐκκλησιαστικὰς καὶ πολιτικὰς ὑπηρεσίας, αὐτὸν δὲ ἔστειλεν εἰς τὴν Μονὴν τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου καὶ ἐπῆρε τὰ κανδήλια, καὶ τὰ ἄλλα ἀργυρᾶ σκεύη καὶ ἀφιερώματα ὅσα εἶχεν ἡ Μονὴ, διὰ νὰ δοθοῦν εἰς πληρωμὴν τοῦ Ἑλληνικοῦ στόλου. Ἐπῆρε δὲ ὑπὲρ τὰς 100 ὀκάδας ἀσῆμι, ἡ δὲ Γερουσία ἀπέστειλεν αὐτὸ εἰς Ἄργος πρὸς τὴν Βουλήν. Ὁ μοναχὸς Διονύσιος εἶχε πολὺν ζῆλον καὶ προθυμίαν ἀκούραστον εἰς τὸ νὰ ὑπηρετῇ τὸν ἀγῶνα.
 |
 |
 |
 |
|
|
|
Περὶ τῆς Μονῆς τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου καὶ περὶ τῶν μοναχῶν αὐτῆς τί πρῶτον καὶ τί ὕστερον νὰ εἴπῃ
