Ὁ σεβασμιώτατος οὗτος ἀρχιερεὺς κατήγετο ἀπὸ τὸ χωρίον Νεμνίτσαν τῆς ἐπαρχίας Καρύταινας. Αἱ ἐκδουλεύσεις του εἶναι πολλαὶ πολιτικαὶ καὶ στρατιωτικαὶ, καὶ ἡ φιλοπατρία του ἀπαραδειγμάτιστος, διότι ποτὲ δὲν ἐφρόντισε περὶ τῆς ὑπάρξεώς του, ἦτον εἰς ἄκρον ἐφιλοκερδής, καὶ ὅλα κατεφρόνει ἀπέναντι τῆς πατρίδος. Περὶ τούτου δὲ καὶ περὶ τῆς ἀκτημοσύνης του μαρτυρεῖ ὅλη ἡ Πελοπόννησος. Εἰς δὲ τὰ Βέρβαινα ἔγεινεν ὁ πρόδρομος τῶν Ἑλλήνων, διότι ἐσύστησε τὸ φροντιστήριον καὶ τὸ ἐκεῖ στρατόπεδον. Ὅλοι δὲ τὸν ἐσέβοντο καὶ εἰς ὅλα τὸν ἤκουον ὡς ἄλλον Ἐθνάρχην. Ἐφρόντιζε νὰ σώσῃ τὸν Ἑλληνικὸν λαόν. Μετὰ δὲ τὴν ἅλωσιν τῆς Τριπολιτσᾶς ἐφρόντισε ν᾿ ἀσφαλίσῃ ὡς πολιτικὸς τὴν πατρίδα του. Ἐξελέχθη μέλος τῆς Πελοποννησιακῆς Γερουσίας, ἔπειτα βουλευτὴς καὶ ἀντιπρόεδρος τῆς Βουλῆς, καὶ ὡς τοιοῦτος ἀπέθανεν. Ἐτιμᾶτο δὲ καὶ ἐθαυμάζετο διὰ τὰς σωτηρίους γνώσεις του.
Κατήγετο ἀπὸ τὴν Κύπρον. Ὁ ἐπίσκοπος οὗτος ἦτον ἐκ τῶν ἡσυχωτέρων ἀρχιερέων, καὶ πολὺ ἐκκλησιαστικός, σεβόμενος ἀπὸ ὅλην τὴν Ἐπαρχίαν τῆς Καρύταινας. Ἐφυλακίσθη δὲ καὶ αὐτὸς μετὰ τῶν ἄλλων προὐχόντων καὶ ἀρχιερέων, καὶ τυραννούμενος ἀπέθανεν ἐντὸς τῶν φυλακῶν τῆς Τριπολιτσᾶς.
