Ἡ γενεὰ τῶν Χαναίων, καὶ αὐτὴ ἦτον εἰς τὴν Ζήριαν, ἔχουσα ἐπίσης δέκα πέντε στρατιώτας καὶ καπετάνιον τὸν Θανάσην Χανιᾶν.
Ἐκ τοῦ Μιστρᾶ ἦτον ὁ Θανάσης Λύγκας ἔχων εἴκοσι στρατιώτας.
Ὁ Γεώργιος Κοτσαλῆς, ὁ Ραφτομῆτρος καὶ ὁ Χρῆστος Καψῆς, οὗτοι πρῶτα ἐξακαλοκαίριαζαν εἰς τὸν Ξερόκαμπον τῶν Καλαβρύτων, καὶ τώρα εἰς τὴν Τρικοκιὰ πλησίον τῆς Ἁγίας Λαύρας τῆς αὐτῆς ἐπαρχίας. Ἐβοήθησαν στρατιωτικῶς τὴν πατρίδα εἰς τὸν πόλεμον ἀκολουθοῦντες τοὺς Πετιμεζαίους. Τὰ δὲ πρόβατά των τὰ ἐμέσασαν οἱ στρατιῶται, τὰ ὁποῖα ὅμως αὐθορμήτως ἔδωκαν.
Κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆς ἐπαναστάσεως εἶχον ἔμβει εἰς τὴν Πελοπόννησον ἀπὸ τὴν Ρούμελην καὶ ἄλλοι βλαχοποιμένες, καὶ μάλιστα κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ Δράμαλη ἐμβῆκαν οἱ Μαμαλαῖοι μὲ πολλὰς χιλιάδας πρόβατα, ὑπηρέτησαν καὶ αὐτοὶ στρατιωτικῶς, καὶ συνεισέφερον κατὰ τὴν ἀναλογίαν των καὶ πολλὰ πρόβατα πρὸς τροφὴν τῶν στρατιωτῶν.
 |
 |
 |
 |
|
|
|
Εὐτυχισμένη ἦτον ἡ ἡμέρα τῆς ἐπαναστάσεως τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς, διότι καὶ τότε, καὶ πρὸ χρόνων ἀκόμη τὸ Ἔθνος εἶχε καὶ τὸν θεόπεμπτον καὶ σεβάσμιον κλῆρον ὡς ὁδηγόν του. Οἱ λειτουργοὶ οὗτοι τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου ἐφρόντισαν καὶ ἡτοίμασαν τὸ Ἔθνος των διὰ νὰ ἐπαναστατήσῃ, ν’ ἀλλάξῃ τὸν δεσπό-
