ὑπόληψιν διὰ τὰς γνώσεις του, καὶ τὴν φιλοπατρίαν του. Δὲν ἔμαθον τὴν πατρίδα του, διότι φαίνεται, ὅτι οἱ μανθάνοντες πολλὰ γράμματα δὲν ὁμολογοῦν τὴν πατρίδα των.
 |
 |
 |
 |
|
|
|
Οἱ βλαχοποιμένες, οἱ λεγόμενοι καὶ σκηνῖται, Ρουμελιῶται, οἱ ὁποῖοι ἐγεννήθησαν εἰς τὴν Πελοπόννησον ἔζων κατὰ γενεὰς, καὶ εὑρέθησαν ἐκεῖ εἰς τὴν ἐπανάστασιν.
Ὁ βλαχοποιμὴν οὗτος, ὁ ὁποῖος ἐσχάτως ἐκατοίκησεν εἰς τὰ Βύλλια τῶν Δερβενοχωρίων, ὑπηρέτησε στρατιωτικῶς ὑπὸ τὸν Θ. Κολοκοτρώνην κατὰ τὴν εἰσβολὴν τοῦ Δράμαλη, ἔχων περὶ τοὺς δέκα πέντε στρατιώτας. Ὅσοι δὲ ἐξ αὐτῶν ἔφερον τὰ πρόβατά των πλησίον τοῦ πολέμου καὶ εἰς τὰς πολιορκίας ἐχρησίμευσαν καὶ αὐτοὶ ὡς καὶ οἱ Πελοποννήσιοι.
Οὗτος ἐξεκαλοκαίριαζεν εἰς τὸ βουνὸν τοῦ Σαϊτᾶ, παρηκολούθει τὸν στρατηγὸν Θ. Κολοκοτρώνην ἔχων στρατιώτας ὑπὲρ τοὺς εἴκοσι πέντε.
Οἱ κατοικοῦντες εἰς τὰ βουνὰ τοῦ Ἁγίου Πέτρου, Λεονταρίου καὶ Καλαβρύτων, ὡς καὶ οἱ εὑρεθέντες εἰς τὸ βουνὸν τῆς Κανδήλας κατὰ τὴν εἰσβολὴν τοῦ Δράμαλη, ὅλοι συνέδραμον τὸν ἀγῶνα στρατιωτικῶς, καὶ
