καὶ στρατιωτικῶς τὴν πατρίδα καὶ ἔδειξαν πολὺν ζῆλον ὑπὲρ αὐτῆς.
Οὗτος κατήγετο ἐκ Κωνσταντινουπόλεως. Πρὸ τῆς ἐπαναστάσεως εὑρέθη εἰς τὴν Τριπολιτσᾶν εἰς τὸ γραφεῖον τοῦ διερμηνέως τῆς Πελοποννήσου ὡς ὑπάλληλος αὐτοῦ. Ὁ δὲ διερμηνεὺς εἶχεν ἐπίσημον θέσιν κοντὰ εἰς τὸν Πασᾶν τῆς Πελοποννήσου, διότι ὅλαι αἱ ὑποθέσεις εἰσήγοντο δι’ αὐτοῦ εἰς τὸν Πασᾶν. Ἐπειδὴ δὲ ὁ Σκαλίδης ἦτο μεμυημένος τὰ μυστήρια τῆς Ἑταιρίας πολὺ ἐχρησίμευσε, διότι ὡς ἐκ τῆς θέσεώς του ἐμάνθανεν ὅλα ὅσα ἡ Τουρκικὴ ἐξουσία δι’ ἐγγράφων ἐπληροφορεῖτο καὶ ἐμελέτα νὰ πράξῃ, ἐπειδὴ ὅλαι αἱ εἰδήσεις καὶ τὰ ἔγγραφα κατεστάλαζαν εἰς τὸ γραφεῖον τοῦ διερμηνέως. Τότε δὲ οἱ Τοῦρκοι εἶχον πιάσει ἔγγραφα τῆς Ἑταιρίας, ὁ δὲ τοποτηρητὴς τοῦ Πασᾶ ἔδωκεν αὐτὰ εἰς τὸν διερμηνέα διὰ νὰ τὰ μεταφράσῃ, καὶ ἐπειδὴ οὗτος δὲν ἐδύνατο νὰ ἐννοήσῃ τίποτε, διότι ἦσαν συμβολικὰ τὰ γράμματα, ὁ Σκαλίδης γνωρίζων ὡς εἴπομεν, τὰ τῆς Ἑταιρίας ἐζήτησεν αὐτὸς τὰ ἔγγραφα διὰ νὰ τὰ μεταφράσῃ, τὰ ὁποῖα καὶ ἔλαβε, διότι ἔχαιρε τὴν ἐμπιστοσύνην τοῦ διερμηνέως, ἀλλ’ ἐκάλυψε τὸ περιεχόμενον τῶν γραμμάτων ἐπιτηδείως, καὶ οὕτω μὲ ἄλλην ἔννοιαν τὰ ἀνέγνωσεν εἰς τὸν Τοποτηρητήν. Ὁ Σκαλίδης καὶ μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Τριπολιτσᾶς ἐφάνη πολὺ χρήσιμος διὰ τῶν γνώσεών του καὶ τοῦ καλάμου του εἰς τὴν πατρίδα. Διωρίσθη ὑπογραμματεὺς τῆς Πε-
