οἰκογένεια τοῦ Οἰκονομίδου συνοικειώθη πολὺ μὲ τοὺς Πελοποννησίους.
 |
 |
 |
 |
|
|
|
Πολλαὶ οἰκογένειαι Χίων ἦλθον κατὰ τὴν ἐπανάστασιν εἰς τὴν Πελοπόννησον, ἀλλ’ ὀλίγοι ἐξ αὐτῶν ἔλαβον μέρος εἰς τὰ Ἑλληνικὰ πράγματα, διότι οἱ Χῖοι δὲν ἀφίνουν τὸ ἐμπόριόν των, καὶ διὰ τοῦτο ὀλίγον φροντίζουν περὶ πατρίδος. Ἀπέναντι δὲ τοῦ κέρδους τὸ αἴσθημα τῆς ἐλευθερίας τῆς πατρίδος, καὶ αἱ ἄλλαι φιλοτιμίαι καὶ δόξαι, ἐπειδὴ δὲν φέρουσι χρήματα, διὰ τοὺς Χίους εἶναι παραμύθια. Οἱ δὲ λαβόντες ἐξ αὐτῶν μέρος καὶ ὑπηρετήσαντες τὸν ἀγῶνα πολιτικῶς εἶναι οἱ Γλαράκιδες, ὁ Ἀ. Μάμουκας καὶ ὁ Πρασακάκης, ὁ δὲ Φωτάκης ἐλθὼν μὲ τὸν Δ. Ὑψηλάντην ἔμεινε στρατιωτικός, ὑπηρετήσας ὡς τοιοῦτος εἰς τὸ τακτικὸν μέχρι τέλους· ὁ δὲ Δημήτριος, ὁ σημαιοφόρος (Μπαϊρακτάρης), τοῦ Δημητρίου Φλέσα, ἀνεψιοῦ τοῦ ἀρχιμανδρίτου Δικαίου Φλέσα, ὑπηρέτησε στρατιωτικός, καὶ ὑπῆρξεν ἀτρόμητον παληκάρι, ἰδίως κατὰ τὴν μάχην τοῦ Μανιάκι, ὅτε κατώρθωσε καὶ ἔσωσε τὴν σημαίαν διασχίσας μετὰ τῶν λοιπῶν τοὺς Ἄραβας, καὶ διασωθεὶς μετὰ ἄλλων τριάκοντα περίπου.
|
|
|
|
|
|
|
Ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολιν ἦλθον κατ’ εὐθείαν εἰς τὴν Πελοπόννησον πολλαὶ οἰκογένειαι. Ὅλοι δὲ οἱ
