ἀπὸ τὰς προσόδους τῆς ἐπαρχίας Φαναρίου, διὰ τὸ μολύβι του, τὰ ὁποῖα καὶ ἔλαβε. Κατὰ δὲ τὸ 1825 ἀκολούθησε τὸν ἀρχηγὸν τῆς ἐπαρχίας εἰς τὴν ἐκστρατείαν τῶν Ναυαρίνων ὅπου καὶ αἰχμαλωτίσθη ἐλευθερωθεὶς ὕστερα.
Κατήγετο ἀπὸ τὴν Ἀνδρίτσαιναν. Κατ’ ἀρχὰς δὲ τῆς ἐπαναστάσεως ἐπῆρε τὰ ὅπλα καὶ ἔτρεχεν εἰς τοὺς πολέμους. Ὑπῆγεν εἰς τὴν Καρύταιναν, καὶ εἰς τοῦ Λάλα τὴν ἐκστρατείαν, πολεμῶν εἰς τὴν ἔνδοξον μάχην τοῦ Πουσίου, ὅπου μαχόμενος ἔπεσε θῦμα τῆς παληκαριᾶς του.
Οἱ δὲ πρῶτοι καπεταναῖοι τῶν χωρίων τῆς ἐπαρχίας ταύτης, οἱ ὁποῖοι ἐπρωτοφάνησαν κατὰ τὰς ἀρχὰς τῆς ἐπαναστάσεως, ἦσαν οἱ ἑξῆς· Ἀθανάσιος Σιόρης ἀπὸ τοῦ Ἴσαρι, ὅστις εὑρέθη εἰς τὴν μάχην τοῦ Βαλτετζίου καὶ ἀλλοῦ, καὶ ἦτον ἐγνωσμένος ὡς παλαιὸς κλέφτης, καὶ ἐτιμᾶτο καὶ ἠγαπᾶτο πολὺ ἀπὸ τὸν ἀρχηγὸν Θ. Κολοκοτρώνην ὡς παληκάρι. Ὁ Νικολὸς Μποτσικάκης καὶ ὁ Θάνος ἀπὸ τοῦ Σκληροῦ, καὶ κατόπιν ὁ υἱὸς τούτου Ἀθανάσιος, ὁ Μῆτρος Τσαβέλας ἀπὸ τὸ Δραγώγι, ὡς καὶ ὁ υἱός του Δημάκης. Πατροπαραδότως δὲ λέγεται, ὅτι ἀπ’ ἐδῶ κατάγονται καὶ οἱ ἐν Σοῦλι Τσαβελαῖοι, ἡ ἐπίσημος καὶ περίφημος αὕτη οἰκογένεια. Ὁ Γιάννης Δημητρακόπουλος ἀπὸ τὸν Ἀμπελιῶνα, ὁ Παναγιώτης Λιμπερόπουλος ἀπὸ Μάτεση καὶ ὁ Μιχάλης ἀπὸ τοῦ Δραγουμάνου. Μαζὺ μὲ
